Gdy już zwyciężymy, Polską będzie rządzić Ukraina

Mija więc dwa i pół roku wojny za naszą wschodnią granicą, dużo się zmieniło! Podczas gdy w 2022r wchodząc w tą awanturę Polska bezwarunkowo wsparła Ukrainę, sami Polacy zostali zaatakowani totalną zmasowaną propagandą medialną. Nastał wręcz czas jakiegoś kociokwiku. Tylko jedna teza była prawdziwa. Ludzie dostali amoku. Jeśli ktoś wyrażał wątpliwości co do świętości Ukrainy spotykał się natychmiast z szeregiem wyzwisk, oskarżeń o sprzyjanie komunistom i zbrodniarzom z Rosji. Było ogólnie tak jak z Covidem. Tylko jedna prawda była słuszna. Ta przekazywana przez rząd i wielkie media. Warto to przypomnieć w szczególności tutejszym PiSowcom. Którzy uwielbiają się kreować na owieczki krzywdzone przez wielkich macherów tego świata. Przykładowo takich jak Soros i jego medialne marionetki. Ale jakoś nie widzieli żadnych problemów kiedy ich rząd stanął w jednym szeregu z tymi wszystkimi, którzy podobno dybali i dybią na PiS. Tym samym głosem mówił nasz rząd co inne rządy. W sprawie Covida czy Ukrainy.
W sprawie Ukrainy, tak naprawdę, nasz rząd stanął w awangardzie. Pierwszy przed innymi! Bowiem kiedy inni wyrażali powściągliwość (przykładowo źli Niemcy) my oporów nie mieliśmy żadnych. Ani oporów ani żadnej refleksji. Chwili na otrzeźwienie. Warto wrócić pamięcią do tamtych wydarzań. Które pokazują jak łatwo ludziom nakazać co mają myśleć. Wystarczy trochę socjotechniki. Aczkolwiek w przypadku Polaków (a w szczególności PiSowców) sprawa była banalna. Od dawna hodowano w umysłach obraz straszliwego spisku niemiecko-rosyjskiego. My Polacy byliśmy jak naród wybrany. Wiedzieliśmy i wierzyliśmy w to co nikt chyba inny w Europie. W 2022r. zwyczajnie włączono przycisk, uwolniono wszelkie lęki. Uwolniono emocje, które wyłączyły pracę mózgu, a które sprawiły że dla Ukrainy gotowi byliśmy zrobić wszystko.
Przecież nie tylko Polska jako państwo wysłała swój sprzęt wojenny Ukrainie, przez co staliśmy się niemal bezbronni. Ale sami Polacy zaczęli wpłacać pieniądze, organizować zbiórki wszelkiego rodzajów towarów mogących przydać się Ukraińcom. Których wielu zostało zwyczajnie wypchniętych stamtąd do Polski gdzie znaleźli zarówno prywatną gościnę jak i wielką pomoc państwową. Przygotowaną zresztą dużo wcześniej. Gdyż okazało się przy okazji że jeszcze poprzedni rząd Tuska z jakiegoś powodu nad tym pracował.

No ale minęły te 2 lata z kawałkiem. Mózgi wcześniej otumanione emocjami kontrolowanymi przez zmasowaną propagandę, zaczęły powoli wracać do pracy. Coraz więcej zaczęło się bowiem pojawiać faktów burzących idylliczną narrację dla dzieci. Z zestawem typowych bohaterów walczących o dobro przeciwko odwiecznemu złu, które upodobało sobie Polskę w szczególności.
Zabawne jest obserwować to wszystko. Tych którzy wcześniej gotowi byli cię udusić za słowa krytyki Ukrainy i tamtejszego całkowicie skorumpowanego rządu. Który w jednej chwili (dzięki Putinowi!), został oczyszczony z grzechów. Obserwować nich samych, którzy dzisiaj dla odmiany nagle zaczęli krytykować Ukrainę i nadmierną służalczość Polski wobec niej. I którzy oczywiście pewnie wciąż uważają się za tych co wiedzą lepiej. Bo tak jak wcześniej wiedzieli o spisku rosyjsko-niemieckim tak teraz widzą złowieszczą rolę Ukrainy....
No ale ok. Najważniejsze mimo wszystko jest że można już o tym pisać. I rozmawiać na spokojnie. I nie być zablokowanym czy wyrzuconym przez admina. Tak jak mi się przykładowo zdarzyło, gdy wyleciałem z portalu SN kiedy pełną chwiejnych emocji, delikatną osobowość jego szefa całkowicie rozbiła wojna na Ukrainie :) Tak było właśnie, wyleciałem bo ośmieliłem się napisać tekst sugerujący istnienie tam świata wyglądającego inaczej niżby sugerowała rządowa narracja. Przypominam to właśnie po to by pokazać jak mocno ludzie poddali się emocjom. Że przez ten krótki czas można odnieść wrażenie jak w jakimś filmie przenieśliśmy się do zupełnie innej rzeczywistości, gdzie ta stara stała się niemal niezrozumiała!

Jesteśmy więc tu i teraz. Tak jak piszę w swojej obecnej serii tekstów, z pewnością w jakimś czasie wydarzeń przełomowych, których rytm wyznacza kampania wyborcza w USA. Gdzie dochodzi do coraz większej polaryzacji stanowiska wobec Ukrainy. Coraz większych różnic zdań między rywalizującymi o prezydenturę kandydatami. Stąd coraz bardziej jasne jest wybór jaki dokonają Amerykanie, będzie także wyborem losu wojny na Ukrainie.
W tym kontekście, jak pisałem w swoim ostatnim tekście, bardzo znaczące są więc także działania Polski. W szczególności bardzo ciekawa jest historia związana ze spotkaniem Dudy i Trumpa do którego miało dojść w Pensylwanii. W stanie absolutnie kluczowym dla wyborów Ameryce. A który jest zamieszkany przez liczną Polonię. Na której wybór mogą oddziaływać różne sentymenty patriotyczne.
Już Kamala Harris wspominając podczas debaty z Trumpem Polskę wykonała znaczący ruch. Przypominając o wsparciu jakie jej rząd udziela Ukrainie przeciwko Rosji, która przez Polaków może być kojarzona negatywnie. Trump nie zostawił tego bez odpowiedzi. Widać więc dobrze jaką wagę przywiązują obie strony do stanowiska Polonii. Zagrywka Trumpa była z naprawdę grubej rury. Gdyż do gry miał wkroczyć sam prezydent Polski. Rzecz właściwie bez precedensu. Obca głowa państwa angażująca się bezpośrednio w wybory na terenie USA? Normalnie prawdziwa obca ingerencja w wybory! Z powodu takich rzeczy powstają parlamentarne komisje śledcze. Także w USA.
Do spotkania nie dojdzie. Podobno nawet kongresmeni interweniowali w ambasadzie Polski w USA. Nie dziwne, to byłoby przegięcie. Ale tak naprawdę, możemy chyba uznać że Trump wiedział o tym z góry. Tak daleko nie mógł się posunąć. Zdołał jednak i tak osiągnąć wystarczająco wiele. Czyli narobiło się szumu medialnego. Zapewne dobrze nagłośnionego w tamtejszych lokalnych mediach. O tym że Duda miał wesprzeć Trumpa. Który, co też świetnie się medialnie zgrywa, jako powód odwołania spotkania podał względy bezpieczeństwa. Co ma uzasadnienie - w końcu znów się ktoś na niego czaił w krzakach, zatrzymano potencjalnego zamachowca. W ten sposób Trump zbudował korzystną dla siebie narrację: Sprawa jest poważna. Są zamachowcy. Jest ciemna strona Kamali Harris i jej Ukrainy gdyż zamachowiec był sympatykiem Ukrainy. Podczas kiedy tą jasną, autentyczną, z samego źródła stronę, reprezentuje prezydent Duda, który miał udzielić wsparcia Trumpowi.
Duda jest o tyle doskonały w tej historii że w świadomości ludzi jest związany z tzw środowiskiem patriotycznym. Nie można mu więc zarzucić jakiejś gry na rzecz Rusków. Przeciwnie. Czyli skoro postanowił wesprzeć Trumpa robi to bo nie uważa Trumpa za kogoś kto reprezentuje rosyjskie interesy ale kogoś kto faktycznie uczyni lepiej dla Polski Polaków odwołujących się do wartości patriotycznych.
Tak to ma wybrzmieć. I powinno być przekonujące dla amerykańskiej Polonii.

No ale my jesteśmy tutaj w Polsce. I musimy sobie zadać to samo właśnie pytanie: Czy faktycznie Trump będzie lepszy dla patriotycznej Polski?
Przecież jego stanowisko jest z biegiem czasu jedynie się usztywnia i staje coraz bardziej antyukraińskie. Czyli, domniemanie, prorosyjskie?
Przecież wydawałoby się jedynym logicznym wyborem dla Polaków powinien być ten już dokonany? Przez poprzednią polską ekipę rządową. Przez samych Polaków właśnie jak to wyżej opisałem. Czyli wybór tych, w Ameryce, którzy od początku wspierają walkę Ukrainy.

Ta sprzeczność jest ciekawa i w sumie nawet zabawna. Gdyż Duda w jakiś sposób rzeczywiście reprezentuje masy Polaków. Swoich wyborców przede wszystkim. Którzy zwykle sympatyzują z Trumpem, który jednak nie sympatyzuje z (nadmierną) pomocą Ukrainie.
Kolejną sprzeczność dokłada obecny rząd Polski. Który werbalnie jest dla odmiany w pełni za obecnymi lokatorami Białego Domu. Po przyjeździe Sekretarza Stanu cały rząd Polski niemal staje na baczność jak papuga powtarzając wszystko o czym mówią tam w Waszyngtonie. Rząd Tuska tym bardziej zdaje się popierać ekipę K. Harris skoro Trumpa popiera wrogi (podobno) Tuskowi Duda... Jest to znów o tyle zabawne że przecież stronnictwo Dudy (czyli podobno PiS), które jeszcze niedawno posiadało władzę, wyprodukowało cały serial (Reset) opisujący jakim to Tusk jest ruskim agentem. A tu teraz mamy Tuska, stojącego zdecydowanie przeciw Rosji podczas kiedy (podobno) pisowski prezydent wspiera tego, który zdaje się sympatyzować z Rosją...
Ale to nie wszystko. Gdyż kolejną sprzecznością są obecne stosunki polsko - ukraińskie. Gdyż te dla odmiany okazują się być najgorsze od czasów wybuchu wojny. Czyli takie jak ... Trumpa z Zełenskim można by rzec.

Mamy więc taką to ciekawą sytuację że podobno się lubimy z Ukrainą ale jakoś już się nie lubimy...  Przyjeżdża więc Sikorski do Kijowa. A tam na spotkaniu atmosfera wrogości. Dlaczego? Rzecz jest prosta. Wcześniej rząd Tuska odmówił prośbom ukraińskim chcącej większej pomocy. Przykładowo miesiąc temu w sierpniu Dzisiaj uwaga strony polskiej, jeśli chodzi o nasze zdolności obronne, trochę osłabła - stwierdził Wołodymyr Zełenski. Prezydent Ukrainy oznajmił, że Polska wciąż jest w posiadaniu samolotów MiG-29, które mogłyby zostać przekazane jego żołnierzom do walki z Rosją No ale Sikorski stwierdził że te samoloty są nam potrzebne, i tak już dużo wysłaliśmy.
Tylko że...
Zełenski się poskarżył, przyleciał Blinken , wydał polecenie i tak właśnie Sikorski znalazł się w Kijowie z powrotem. Gdzie... Rozważamy przekazanie kolejnych opcji sprzętu, w tym być może samolotów MiG-29, które są potrzebne dzisiaj do obrony nieba" - stwierdził minister (Sikorski).
Nie dziwi więc że atmosfera była z lekka napięta. Nie będzie się opierać Sikorski Zełenskiemu.

Niech Sikorski wie, kto tu ma więcej do powiedzenia.
Sikorski, jak sądzę wie sporo ale pewnie i on jest karmiony przez swoich „mentorów”, którzy dali mu szansę wejścia na różne stołki tu i tam, wiedzą, którą tylko uznaje się mu za stosowne przekazać. Nawet jeśli jednak nie powiedziano mu wszystkiego, zrozumieć już musiał. Kto będzie popychadłem a kogo pragnienia będą życzliwie wysłuchiwane. Wie Sikorski już że Zełenski nie musi się prosić. Wie Zełenski to samo. Od dawna. Dlatego on nie prosi. On nakazuje. W takim stylu miał się właśnie wyrażać ostatnio w Kijowie. On nie prosi Polski. Polska nie odpowiada na prośbę. Polska ma obowiązek. Który ma wykonać.
W istocie. Ten styl Ukraińców nie jest niczym nowym. Już wcześniej szereg wypowiedzi ukraińskich było wygłaszanych z pozycji siły. Przekonania o własnej wyższości. Było tutaj na NB wyrażanego sporo świętego oburzenia na niektóre od czasu do czasu. I przy okazji krytyki rządu PiS, który tego nie dostrzegał (z jakichś powodów...).

Jednak tak naprawdę nie chodzi tutaj o to że Zełenski jest bufonem czy mitomanem, czy zwyczajnie gardzi Polską. Rzecz jest prosta. Zełenski po prostu ma rację. To on a nie przykładowo Duda czy Tusk prowadzi tą wojnę. Wysyła tysiące ludzi na śmierć. Przeżywa śmierć swoich ludzi. To on zwyczajnie toczy prawdziwą twardą walkę. Czy to polityczną czy wojskową czy prywatną ogarniając rzeczy w fikcyjnym właściwie kraju w którym wiele może się zmienić z dnia na dzień. To on może być celem jakiegoś zamachu, działania wrogich sił itp.
To wszystko przestało go bawić już dawno. To nie on jest śmieszny w swojej zielonej koszulce ale politycy w garniturkach, o których doskonale wie że są pionkami, którzy posraliby się już dawno znalazłszy się na jego miejscu.
On dobrze wie jak ważna jest wojna którą prowadzi. Jak potężni są ludzie, którzy go wspierają.
On przede wszystkim wie że ci ludzie mu tego nie zapomną. Że ci ludzie naprawdę doceniają jego robotę.
On wie że teraz jest bardzo ciężko ale to może się zmienić. Zmieni się gdy...

Gdy wygramy tą wojnę!
Gdy wygramy tą wojnę Zełenski już nie będzie musiał udawać. Skręcać kiszek zmuszając się do dyplomatycznej gadki. Gdy już wygramy, ludzie, rzeczy będą na skinienie. Pstrykną palcami ludzie, którzy mu zawierzyli tą robotę. Pstrykną palcami i tacy jak Sikorski będą lecieć w podskokach.  Grzeczni, uniżeni. Tak samo jak wcześniej Morawiecki. Ale którego Zełenski dobrze zapamięta, w końcu robił wszystko szybko, tak jak to było uzgodnione. Więc jemu niedobrze nie będzie.
A Sikorski? Kopa dostanie porządnego.
Zwycięzcy zaprowadzą porządek! Polska dostanie to. Na co zasłużyła.

Czy myśli o tym Duda wspierając kampanię Trumpa? Trudno stwierdzić jaką rolę odgrywa Duda. Ale niezależnie od tego co myśli zaangażowaniem w kampanię wyborczą Trumpa zajął wyraźne stanowisko. Jeśli jednak nie Duda, myśli o tym Sikorski. I zapewne Tusk, który też musi znać hierarchię. Domyślać się co się stanie, kiedy już zwyciężymy.