Bezpieczeństwo surowcowe nie ma ceny

Zakłócenia dostaw będące następstwem pandemii oraz kryzys na rynku energii wywołany przez napaść Federacji Rosyjskiej na Ukrainę dobitnie pokazały jak kluczowe dla bezpieczeństwa państwa jest posiadanie dostępu do własnych złóż.
To, że dzisiaj możemy mówić o bezpieczeństwie surowcowym Polski i naszej energetycznej niezależności, jest efektem dojrzałej polityki rządu Zjednoczonej Prawicy. Przecież węgla miało nie być, benzyna miała kosztować 10 zł za litr, a Polacy mieli zamarzać. Narracja totalnej opozycji znowu nie wypaliła.
Dzisiaj Donald Tusk usiłuje przywdziać maskę obrońcy polskiego węgla. Ale to nie on, nie politycy PO, lecz politycy Prawa i Sprawiedliwości uratowali polskie złoża i polskie firmy górnicze, które ich poprzednicy chcieli spisać na straty.
Dzięki nieuleganiu szantażowi z Brukseli możliwe było zabezpieczenie strategicznych złóż węgla kamiennego i zapewnienie tego, by służyły one Polakom oraz by wydobycie prowadziły spółki Skarbu Państwa. Najważniejsze pod tym względem było zabezpieczenie Lubelskiego Zagłębia Węglowego. Po latach niepewności spowodowanych polityką prywatyzacji promowaną przez PO, narodowy czempion górniczy, czyli Lubelski Węgiel Bogdanka, wraca do Skarbu Państwa.
Lubelski Węgiel Bogdanka to firma strategiczna, która zapewnia znaczący wolumen węgla energetycznego w polskim systemie, jak powiedział wicepremier Jacek Sasin podczas konferencji dotyczącej nabycia akcji LW Bogdanka przez Skarb Państwa.
- Jesteśmy w tej chwili na ostatniej prostej – mówił z kolei wicepremier w wywiadzie dla TVP Info. – Jest decyzja rządu w tej sprawie, prowadzimy odpowiednie analizy, wyceny. W lipcu powinniśmy finalizować ten proces. Skarb Państwa wzbogaci się o nową spółkę, (...)dzisiaj wydobywającą węgiel, ale w przyszłości planujemy, będzie to spółka, która będzie sięgała po inne surowce, po inne złoża – dodał Sasin.
W jego przekonaniu węgiel z Bogdanki koło Lublina(...), można pozyskiwać taniej niż na Śląsku, „z tego względu, że warunki wydobycia węgla są tam dużo łatwiejsze. (...) Jest to bardzo przyszłościowe złoże, bardzo przyszłościowa kopalnia, stąd taka decyzja”.
W przeszłości nad Bogdanką zbierały się ciemne chmury, gdyż zagraniczni inwestorzy chcieli przejąć to kluczowe dla bezpieczeństwa surowcowego Polski zagłębie. Jedynie dzięki determinacji rządu, często wbrew wyrokom sądów i naciskom ambasad, udało się zwrócić Bogdance złoże K-6-7, które umożliwi jej prowadzenie wydobycia do 2050 r. Wcześniej tej spółce przyznano też złoże Ostrów. Gdyby nie decyzje rządu, to obok Bogdanki wydobycie prowadziliby Australijczycy, którzy węgiel chcieli sprzedawać nie do polskich bloków energetycznych, a do koksowni na terenie Czech i Niemiec. Niewątpliwa taka działalność nie byłaby korzystna dla Polski.
Podobna sytuacja miała miejsce na Śląsku, gdzie ci sami inwestorzy z antypodów, ale również i z Niemiec ,chcieli przejąć kluczowe złoża węgla koksującego by w ten sposób stworzyć konkurencje dla Jastrzębskiej Spółki Węglowej.
O co toczyła się gra pokazały ostatnie wyniki JSW, która zarobiła rekordową kwotę 7 mmld zł w 2022 r.
Sprawna polityka wicepremiera Jacka Sasina i minister klimatu i środowiska Anny Moskwy spowodowała, że obecnie sytuacja jest opanowana. Przykładem jest złoże Dębieńsko. O jego wartości wypowiadały się poprzednie zarządy JSW, które chciały je odkupić od Australijczyków. To ostatnie duże złoża najbardziej wartościowego węgla typu 35 w Polsce. Szacunki spółki Prairie Mining wskazywały, że w Dębieńsku zalega ok. 93 mln t węgla koksującego nadających się do wydobycia. Ceny sięgają ponad 1000 zł za tonę, czyli gra toczyła się o zasoby warte 93 mld zł.
Oczywiście ta odważna polityka ma swoją cenę. Zagraniczni inwestorzy wysunęli roszczenia, których dochodzą przez sądem arbitrażowym w Hadze. Sprawa znajduje się na ostatniej prostej i wkrótce zapadnie wyrok. Wartość tych roszczeń to przeszło 4 mld zł, lecz nawet jeśli Polska przegra sprawę i będzie musiała wypłacić jednorazowe odszkodowanie, co zdaniem ekspertów prawnych jest prawdopodobne, to zyski zdecydowanie przewyższają potencjalne straty.
Można więc stwierdzić, że za kwotę kilka miliardów zł udało się odzyskać strategiczne złoża, których wartość jest wielokrotnie większa. Co ważniejsze, udało się zabezpieczyć bezpieczeństwo surowcowe i energetyczne na wiele lat, a także zapewnić stabilność i dobrą przyszłość dla ważnych spółek Skarbu Państwa.