O życiowych wyborach niepolitycznie [Niecodziennik #1]

Codziennie dokonujemy wyborów, od banalnych, jak ten, jaki założyć sweter, po rozstrzygające o naszym życiu, jak choćby: mieć, czy nie mieć dzieci. Z niektórych wyborów, a w zasadzie ich skutków, jesteśmy zadowoleni, inne wywołują w nas dreszcze grozy, a na samą myśl o nich wzdychamy: o Boże, co ja zrobiłem/zrobiłam.

Jest jednak taka koncepcja, według której niezależnie od tego, co wybieramy, to zawsze wybieramy ponoć to, co w danym momencie było nam najbardziej potrzebne. Trudno tę koncepcję zrozumieć i uznać za słuszną, gdy patrzy się na takie życiowe wybory, jak np. poślubienie alkoholika i skazanie się na ciągłą jazdę bez trzymanki. Trudno zrozumieć tę koncepcję, gdy patrzy się na takie decyzje, jak zaufanie po raz n-ty komuś, kto nas okrutnie oszukał i wdepnięcie w rolę ofiary oszustwa po raz n-ty plus, bo przecież kto miałby potrzebę być oszukanym?

A jednak... jak inaczej wytłumaczyć powtarzanie się pewnych niekorzystnych wydarzeń w życiu? Jak wytłumaczyć wchodzenie niektórych ludzi w pewnych sytuacjach wciąż do tej samej wody, choć widać z daleka, że to jakieś bagno jest? Czy przemawia przez nich jakaś nieuświadomiona chęć samounicestwienia? Albo samoumartwienia? A może sprawa wygląda jeszcze inaczej?

Przywołajmy tutaj popularne powiedzenie, że "zawsze może być gorzej". Wychodząc z tego założenia, być może nasze życiowe wybory, także te złe, są jednak i tak lepsze od tego, co mogłoby nas spotkać, gdybyśmy podjęli inną decyzję. Być może nawet zły wybór chroni nas przed gorszym? Może poślubienie tego przywołanego alkoholika, jakkolwiek wydaje się to absurdalne, chroni przed poślubieniem np. mordercy?

No cóż, może tak, a może nie. W zasadzie, to nie wiemy tego, czy to tak działa, bo wadą tego sposobu rozumowania jest to, że wybierając, realizujemy w danym momencie jeden scenariusz, a wszystkie inne pozostają w sferze gdybań i potencji i nie jesteśmy w stanie przeżyć życia po raz drugi, by sprawdzić inną ścieżkę i porównać skutki.

Jakie jednak konsekwencje może mieć podejście o zawsze najlepszym z możliwych wyborze, choćby nawet okazał się zły, trudny, itd? Może takie, że w każdej sytuacji warto dostrzec jej pozytywną stronę, uznając, że dany wybór, a dokładniej jego negatywna strona, jest dla nas życiową lekcją, którą musimy przerobić, by wydarzyło się coś innego, co... znowu będzie lekcją, która, jeśli przerobimy ją raz a dobrze, pchnie nas w końcu do przodu?

Bo życie to trochę takie kolejne lekcje w naszej drodze przed najważniejszym egzaminem. A jakim, to niech każdy z Was dopowie sobie sam, w zależności od tego, dokąd zmierza i co lub Kogo spodziewa się na tym egzaminie spotkać. 

_____

PS. Wszelkie sugestie, że w tym tekście może chodzić o wybory polityczne, uważam z góry za fałszywe. No, ale jeśli tak to błędnie zinterpretujecie, to już Wasz wybór :-). 

____
A co do wszelkich wyborów, to proszę, zajrzyjcie na mój blog OPOWIEŚCI WĘDROWNE i wybierzcie sobie coś do poczytania. Np. o takim pająku, co cierpliwie czeka na swoją ofiarę [Pająk - cierpliwe czekanie], albo o rusałce kratkowcu, co stracił życie [Jak rusałka kratkowiec stracił życie] i wiele innych ciekawostek z życia lasu. I nie tylko. Jak ktoś jednak woli teksty literackie, to niech się wybierze na moją stronę autorską MIROSLAWSKA.PL i poczyta np. o Agacie, która bała się życia [Agata, która bała się życia] albo o zmęczonym Czasie [Wyznanie Zmęczonego Czasu]. To tak ku refleksji.