NATO-Rosja: fakty

Nic tak nie umacnia sojuszu NATO-Ukraina jak bandycka Rosja.
Nie ma innej alternatywy

Rosjanie całym tym zagrożeniem zafundowali Ukrainie całkiem spore wzmocnienie armii. Amerykanie nie zbiednieją, a Putin będzie sobie pluł w brodę. Armia Ukrainy awansowała i zajmuje 22 miejsce najpotężniejszych armii świata. Ukraina jest dla Polski strefą buforową, oddzielającą Polskę od Rosji. I tu nie ma nad czym dyskutować.
Rozpoczęcie tej wojny to będzie początek końca dla Putina i dla Rosji. 
Wszyscy chcą mieć w końcu za sobą koniec straszenia potencjałem nuklearnym, przez kacyka Putina, który w obawie o utrzymanie się przy życiu i ochronie ukradzionego majątku, gotowy jest z dnia na dzień na wojnę na dużą skalę, albo na odpalenie ładunków nuklearnych. 
Przecież ten wariat, jest nawet groźniejszy od kacyka z Korei Północnej.
   

Odkąd Rosja rozpoczęła agresywne działania przeciwko Ukrainie, rosyjscy urzędnicy oskarżyli NATO o szereg gróźb i wrogich działań
 NATO podjęło defensywne i proporcjonalne kroki w odpowiedzi na zmienione środowisko bezpieczeństwa. W odpowiedzi na użycie przez Rosję siły militarnej przeciwko swoim sąsiadom, członkowie Sojuszu zażądali większej obecności NATO w regionie bałtyckim.
W 2016 roku rozmieściliśmy cztery wielonarodowe grupy bojowe – czyli „wzmocnioną wysuniętą obecność” – do Estonii, Łotwy, Litwy i Polski. W 2017 roku grupy bojowe stały się w pełni operacyjne. Ponad 4500 żołnierzy z Europy i Ameryki Północnej ściśle współpracuje z krajowymi siłami obronnymi.
Obecność NATO w regionie odbywa się na prośbę państw-gospodarzy, a siły sojusznicze przestrzegają najwyższych standardów postępowania, zarówno na służbie, jak i poza nią.

Twierdzenie: obrona przeciwrakietowa NATO zagraża bezpieczeństwu Rosji
Fakt : obrona przeciwrakietowa NATO nie jest skierowana przeciwko Rosji i nie może podważać zdolności strategicznego odstraszania Rosji. Ma na celu ochronę europejskich sojuszników przed zagrożeniami rakietowymi spoza obszaru euroatlantyckiego.
System  Aegis Ashore w Rumunii ma charakter czysto obronny. Rozmieszczone tam rakiety przechwytujące nie mogą być wykorzystywane do celów ofensywnych. Przechwytywacze nie zawierają materiałów wybuchowych. Nie mogą uderzać w obiekty na powierzchni Ziemi – tylko w powietrzu. Ponadto na stronie brakuje oprogramowania, sprzętu i infrastruktury potrzebnej do wystrzeliwania ofensywnych pocisków rakietowych.

Twierdzenie: NATO jest agresywne i zagraża Rosji
Fakt : NATO to sojusz obronny, którego celem jest ochrona naszych członków. Oficjalna polityka NATO głosi, że „Sojusz nie dąży do konfrontacji i nie stanowi zagrożenia dla Rosji”. NATO nie zaatakowało Gruzji; NATO nie zaatakowało Ukrainy. Rosja to zrobiła. 
Przez ostatnie 30 lat NATO konsekwentnie i publicznie docierało do Rosji. Pracowaliśmy razem nad kwestiami obejmującymi różne dziedziny, od przeciwdziałania narkotykom i terroryzmowi po ratownictwo okrętów podwodnych i planowanie cywilne na wypadek sytuacji nadzwyczajnych – nawet w okresach rozszerzenia NATO. Jednak w 2014 roku, w odpowiedzi na agresywne działania Rosji wobec Ukrainy, NATO zawiesiło praktyczną współpracę z Rosją. Nie dążymy do konfrontacji, ale nie możemy ignorować Rosji łamiącej międzynarodowe zasady, podważającej naszą stabilność i bezpieczeństwo.
W odpowiedzi na użycie przez Rosję sił zbrojnych przeciwko Ukrainie, w 2016 r. NATO rozmieściło cztery wielonarodowe grupy bojowe w krajach bałtyckich i Polsce. Jednostki te nie mają stałej bazy w regionie, są zgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami sojuszników i liczą około 5 000 żołnierzy. . Nie stanowią zagrożenia dla 1 000 000 silnej armii Rosji. Przed nielegalną aneksją Krymu przez Rosję we wschodniej części Sojuszu nie było wojsk sojuszniczych.

Twierdzenie: dzielenie się bronią jądrową przez NATO i ćwiczenia nuklearne naruszają traktat o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej
Fakt : uzgodnienia nuklearne NATO zawsze były zgodne z Układem o Nieproliferacji (NPT). NPT jest kamieniem węgielnym światowego reżimu nieproliferacji. Odgrywa kluczową rolę dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.
Od dziesięcioleci Stany Zjednoczone posiadają broń jądrową na terytorium niektórych europejskich członków NATO w ramach zdolności odstraszania i obrony NATO. Broń ta pozostaje pod opieką i kontrolą Stanów Zjednoczonych przez cały czas. Co więcej, uzgodnienia nuklearne NATO są wcześniejsze niż NPT. Zostały one w pełni uwzględnione podczas negocjacji traktatu.
To Rosja używa swojej broni jądrowej jako narzędzia zastraszania. Rosja posługuje się nieodpowiedzialną retoryką nuklearną i zintensyfikowała ćwiczenia nuklearne. Rosja rozwija także swoje zdolności nuklearne, inwestując w nowatorską i destabilizującą broń. Ta aktywność i ta retoryka nie przyczyniają się do przejrzystości i przewidywalności, zwłaszcza w kontekście zmienionego środowiska bezpieczeństwa.

Twierdzenie: wzmocniona wysunięta obecność NATO narusza Akt Stanowiący NATO-Rosja?
Fakt : NATO w pełni przestrzega Aktu Stanowiącego NATO-Rosja. W odpowiedzi na nielegalną i bezprawną aneksję Krymu przez Rosję oraz rozbudowę wojsk w pobliżu granic Sojuszu, NATO rozmieściło cztery wielonarodowe grupy bojowe – około 4500 żołnierzy – na Łotwie, Litwie, w Estonii i Polsce.
Siły te są rotacyjne, defensywne i znacznie poniżej rozsądnej definicji „istotnych sił bojowych”. Na terytorium wschodnich aliantów nie stacjonuje się na stałe znaczących sił bojowych. W rzeczywistości całkowite poziomy sił w całym Sojuszu znacznie się zmniejszyły od zakończenia zimnej wojny.
Podpisując Akt Stanowiący NATO-Rosja, Rosja zobowiązała się, że nie będzie grozić ani nie używać siły przeciwko sojusznikom NATO i żadnemu innemu państwu. Złamała to zobowiązanie, dokonując nielegalnej i bezprawnej aneksji Krymu, terytorium suwerennego państwa. Rosja nadal wspiera także bojowników na wschodzie Ukrainy.

Twierdzenie: NATO obiecało Rosji, że nie będzie się rozwijać po zimnej wojnie

Fakt : Takiej umowy nigdy nie zawarto. Drzwi NATO są otwarte dla nowych członków od czasu jego założenia w 1949 roku – i to się nigdy nie zmieniło. Ta „ Polityka otwartych drzwi ” jest zapisana w Artykule 10 traktatu założycielskiego NATO, który mówi, że „każde inne państwo europejskie, które jest w stanie wspierać zasady tego Traktatu i przyczyniać się do bezpieczeństwa Północnego Atlantyku” może ubiegać się o członkostwo. Decyzje o członkostwie podejmowane są w drodze konsensusu wśród wszystkich sojuszników. Żaden traktat podpisany przez Stany Zjednoczone, Europę i Rosję nie zawierał postanowień o członkostwie w NATO.
Idea rozszerzenia NATO poza zjednoczone Niemcy nie była na porządku dziennym w 1989 r., zwłaszcza że Układ Warszawski nadal istniał. Potwierdził to Michaił Gorbaczow w  wywiadzie  z 2014 r.: Temat 'rozszerzenia NATO' w ogóle nie był poruszany i nie był poruszany w tamtych latach. Mówię to z pełną odpowiedzialnością. Ani jednego wschodnioeuropejskiego kraju podnieśli tę kwestię, nawet po tym, jak Układ Warszawski przestał istnieć w 1991 roku. Przywódcy zachodni też tego nie podnieśli ”.
Odtajnione transkrypcje Białego Domu   ujawniają również, że w 1997 r. Bill Clinton konsekwentnie odrzucał ofertę Borysa Jelcyna dotyczącą „dżentelmeńskiej umowy”, zgodnie z którą żadna była republika sowiecka nie wejdzie do NATO:  „Nie mogę podejmować zobowiązań w imieniu NATO i nie jestem będę w stanie zawetować rozszerzenie NATO w odniesieniu do jakiegokolwiek kraju, a tym bardziej pozwolić tobie lub komukolwiek innemu zrobić… NATO działa na zasadzie konsensusu”

Twierdzenie: Zawieszając praktyczną współpracę z Rosją, NATO podważa bezpieczeństwo
Fakt : W 2014 roku NATO zawiesiło wszelką praktyczną współpracę z Rosją w odpowiedzi na jej agresywne działania na Ukrainie. Współpraca ta obejmowała projekty w Afganistanie dotyczące zwalczania terroryzmu i współpracy naukowej. Projekty te z czasem przyniosły rezultaty, ale ich zawieszenie nie podważyło bezpieczeństwa Sojuszu ani naszej zdolności do stawienia czoła wyzwaniom, takim jak terroryzm.
Daliśmy jasno do zrozumienia, że ​​nadal dążymy do konstruktywnych stosunków z Rosją. Jednak poprawa stosunków NATO z Rosją będzie uzależniona od wyraźnej i konstruktywnej zmiany działań Rosji – takiej, która wykaże zgodność z prawem międzynarodowym i międzynarodowymi zobowiązaniami Rosji.

Twierdzenie: Rosja ma prawo żądać gwarancji, że Ukraina i Gruzja nie wejdą do NATO

Fakt : Każdy suwerenny naród ma prawo do wyboru własnych rozwiązań w zakresie bezpieczeństwa. Jest to podstawowa zasada bezpieczeństwa europejskiego, pod którą podpisała się również Rosja (patrz Akt Końcowy z Helsinek tutaj ) .
Kiedy Rosja podpisała  Akt Stanowiący NATO-Rosja , zobowiązała się również do „ poszanowania suwerenności, niepodległości i integralności terytorialnej wszystkich państw oraz ich przyrodzonego prawa do wyboru środków zapewniających własne bezpieczeństwo ”.
Ukraina i Gruzja mają prawo do wyboru własnych sojuszy, a Rosja, na mocy własnego powtarzającego się porozumienia, nie ma prawa dyktować tego wyboru. Odrzucamy wszelkie wyobrażenia o strefach wpływów w Europie – są one częścią historii i powinny pozostać częścią historii.

Twierdzenie: NATO ma bazy na całym świecie
Fakt : Infrastruktura wojskowa NATO poza terytorium sojuszników ogranicza się do obszarów, na których Sojusz prowadzi operacje. NATO posiada obiekty wojskowe w Kosowie, na przykład dla misji pokojowej KFOR.
NATO posiada również cywilne biura łącznikowe w krajach partnerskich, takich jak Gruzja, Mołdawia, Ukraina i Rosja. Nie można ich uznać za „bazy wojskowe”.
Poszczególni sojusznicy posiadają bazy zamorskie na podstawie umów dwustronnych i na zasadzie zgody państwa-gospodarza, w przeciwieństwie do baz rosyjskich na terytorium Mołdawii, Ukrainy i Gruzji.

Twierdzenie: NATO wznieca „histerię” z powodu rosyjskich ćwiczeń
Fakt : Każdy naród ma prawo do prowadzenia ćwiczeń, ale ważne jest, aby były one prowadzone w sposób przejrzysty i zgodny z międzynarodowymi zobowiązaniami.
Aby promować przejrzystość, członkowie OBWE, w tym Rosja, zobowiązują się przestrzegać postanowień Dokumentu Wiedeńskiego . Jeśli w ćwiczeniu bierze udział co najmniej 9 000 personelu, podlega ono zgłoszeniu, a jeśli jest równy lub przekracza 13 000 personelu, do udziału w ćwiczeniu muszą zostać zaproszeni obserwatorzy z państw OBWE.
Obawy NATO dotyczące rosyjskich ćwiczeń wynikają bezpośrednio z braku przejrzystości Rosji. Od zakończenia zimnej wojny Rosja nigdy nie otworzyła ćwiczeń na obowiązkową obserwację Dokumentu Wiedeńskiego. Rosja wykorzystała również duże manewry, w tym dziesiątki tysięcy żołnierzy, aby zastraszyć swoich sąsiadów. Ta praktyka wywołuje napięcie i podważa zaufanie. Interwencja Rosji w Gruzji w 2008 roku i nielegalna aneksja Krymu w 2014 roku zostały zamaskowane szybkimi ćwiczeniami.

Twierdzenie: NATO to amerykański projekt geopolityczny
Fakt : NATO zostało założone w 1949 roku przez dwanaście suwerennych państw: Belgię, Kanadę, Danię, Francję, Islandię, Włochy, Luksemburg, Holandię, Norwegię, Portugalię, Wielką Brytanię i Stany Zjednoczone. Od tego czasu rozrósł się do 30 członków Sojuszu, z których każdy podjął indywidualną i suwerenną decyzję o przystąpieniu do tego Sojuszu.
Wszystkie decyzje w NATO podejmowane są na zasadzie konsensusu, co oznacza, że ​​decyzję można podjąć tylko wtedy, gdy zaakceptuje ją każdy z sojuszników.

Twierdzenie: operacja NATO w Afganistanie zakończyła się fiaskiem
Fakt : NATO prowadzi uczciwą, przejrzystą ocenę swojego zaangażowania w Afganistanie, patrząc na to, co zadziałało, a co nie. Są też trudne pytania, które należy zadać szerszej społeczności międzynarodowej.
NATO przez wiele lat kierowało wysiłkami wojskowymi w Afganistanie, ale nie był to tylko wysiłek militarny. Wiele innych, w tym nasze rządy krajowe, Unia Europejska i Organizacja Narodów Zjednoczonych, również poczyniło znaczne inwestycje, próbując rozwijać i budować lepszy Afganistan. Wszyscy mamy trudne pytania, na które musimy odpowiedzieć.
Jednocześnie powinniśmy docenić znaczące zyski, które wspólnie osiągnęliśmy. Misja NATO sprawiła, że ​​Afganistan nie stał się bezpieczną przystanią dla międzynarodowego terroryzmu. Od 2001 roku nie było ataków terrorystycznych z Afganistanu na nasze kraje.
Społeczność międzynarodowa, wspierana naszą obecnością wojskową, przyczyniła się również do stworzenia warunków do znaczącego postępu społecznego i gospodarczego. Zdobyczy tych nie da się łatwo odwrócić i widzimy to po roli, jaką odgrywają dziś młodsze pokolenie, kobiety i wolne media. Chociaż nie mamy już wojsk na miejscu, społeczność międzynarodowa nadal ma wpływ na talibów, w tym narzędzia finansowe, gospodarcze i dyplomatyczne. Będziemy nadal rozliczać talibów z terroryzmu, swobodnego przepływu i praw człowieka.

Twierdzenie: operacja NATO nad Libią była bezprawna
Fakt : Operacja kierowana przez NATO została uruchomiona na podstawie dwóch rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ (RB ONZ) z  1970  i  1973 r., przy czym obie cytują rozdział VII Karty Narodów Zjednoczonych i żadnej z nich nie sprzeciwiła się Rosja.
Rezolucja RB ONZ z 1973 r. upoważniła społeczność międzynarodową do „ podjęcia wszelkich niezbędnych środków ” w celu „ ochrony ludności cywilnej i obszarów zaludnionych przez ludność cywilną pod groźbą ataku ”. To właśnie zrobiło NATO, przy politycznym i wojskowym wsparciu państw regionalnych i członków Ligi Arabskiej.
Po konflikcie NATO współpracowało z Międzynarodową Komisją Śledczą ONZ w sprawie Libii, która nie stwierdziła naruszenia rezolucji RB ONZ 1973 ani prawa międzynarodowego, stwierdzając zamiast tego, że „ NATO przeprowadziło bardzo precyzyjną kampanię z wyraźną determinacją, aby uniknąć ofiar wśród ludności cywilnej ”.

Twierdzenie: operacja NATO nad Kosowem była bezprawna
Fakt : Operacja NATO w Kosowie była wynikiem ponad roku intensywnych wysiłków ONZ i Grupy Kontaktowej, której Rosja była członkiem, w celu osiągnięcia pokojowego rozwiązania. Rada Bezpieczeństwa ONZ kilkakrotnie określiła czystki etniczne w Kosowie i rosnącą liczbę uchodźców wypędzonych ze swoich domów jako zagrożenie dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Operacja Sojusznicze Siły NATO została uruchomiona, aby zapobiec masowym i długotrwałym naruszeniom praw człowieka oraz zabijaniu ludności cywilnej.
Po kampanii powietrznej kolejna kierowana przez NATO operacja pokojowa KFOR, która początkowo obejmowała Rosję, została objęta mandatem ONZ (UNSCR  1244 ) w celu zapewnienia bezpiecznego środowiska w Kosowie.


https://www.nato.int/cps/en/natohq/topics_111767.htm