Igor Garin: Dlaczego upadają imperia? cz. II

                  



mikstury bez metki
Bez Tabu! Wybrane, trudniej dostępne teksty, własne tłumaczenia i "widzimisie". Nie po drodze mi z chamstwem, fanatyzmem i polit-poprawnością...



Igor Garin: Dlaczego upadają imperia? cz. II

...Tu zawsze  trudne czasy, albo smuta, a świetlana przyszłość była konieczna tylko po to, by odwrócić uwagę od ciemnej teraźniejszości. Tu zawsze  trwało przetrwanie, bo nigdy nie było ludzkiego życia. Zawsze były tylko dwie pozycje: albo niewolnika systemu, albo wroga. To degradacja społeczeństwa, a nie choroba.
Pijaństwo jest tu zbawienne - ratuje od beznadziei, zawiesza czas bezprawia i konieczności myślenia lub walki. Tutaj człowiek ma dwa stany: euforii i wymiotów, upicia  i kaca. Jednak każda forma nadużyć -  alkoholizmu, narkomanii i toksykomanii prowadzi do degradacji osobowości. I ten proces postępuje.

Ojczyzna zastąpiła życie imitacjami, falsyfikacją, substytutami, malowaną sklejką… Partie to manekiny, parlament to fałszerstwo. Wybory, sądy, prokuratorzy to symulakra. Państwo zostało zniszczone przez korupcję, kradzieże, rabunki, a organy państwowe zamieniły się w ich przeciwieństwa. Za pomocą tych sztuczek ojczyzna próbowała zachować to, co jeszcze uchowało się z " beznadziejnej  przeszłości”.

Życie zbudowano w imię triumfu doktryny politycznej, której niedoskonałość polega na tym, że jej realizacja wymaga ofiary ludzkiej. Nie było tu kata, który nie bałby się stać ofiarą, i nie było ofiary, nawet najnieszczęśliwszej, która nie przyznałaby się (przynajmniej przed samą sobą) do moralnej zdolności stania się katem. Cynizm jest głównym uczuciem, jakie wytwarza ojczyzna. Przyzwyczajono się do niego, jak do śmierci, nieszczęść i tragedii.

 W ojczyźnie  na posterunku trwało chamstwo, bo państwo robiło z osobą prywatną, co chciało. W gruncie rzeczy, każdy cham to nieszczęśliwa ofiara, zasługująca na współczucie za bydlęce życie, wychłostane dzieciństwo, za brak kultury i bezwstyd. Dlatego urzędnik, czyli niewolnik władcy, w pełni wyżywa się na petencie lub słabszym podwładnym. Wszyscy  chamili wobec bezsilnych i biedaków, ponieważ wszystko ze wszystkich stron było państwowe,  wszechmocne i  bezduszne.

Chamstwo - najczęściej w życiu codziennym - jest przejawem nerwicy. A nerwica wynika z tego, że człowiek nie jest w stanie rozwiązać swoich problemów w sądzie, na drodze porozumienia, sprawiedliwości, kodeksu. I musi znosić, milczeć, lizać, jeśli chce osiągnąć swój cel. Nerwica społeczna to reakcja psychiki na nierozwiązywalną społeczną niesprawiedliwość i beznadziejność. Chamstwo jest sposobem na wyjście z trwałej irytacji, którą wszczepiło w człowieka złe, nieludzkie środowisko.
A jego - stosy!

Rozległe przestrzenie ojczyzny coraz bardziej zarastają burzanem, a potomkowie chłopów pańszczyźnianych uciekają do miasta i zamieniają się w punków, „którzy wpawdzie opuścili wioskę ale   do miasta nie dotarli”.
Prowincja jest całkowicie zapuszczona. Wśród chwastów i śmieci, bezdroży i błota giną setki wiosek i osad. Ludność tubylcza tonie i kurczy się. Według prognoz do 2050 r. pozostanie mniej niż połowa, bo o wiele łatwiej i wygodniej jest rządzić przybyszami.

W ostatnich dziesięcioleciach praktycznie nic nie zbudowano, autostrady kruszą się, a dróg utwardzonych jest mniej niż w Cesarstwie Rzymskim. Wszystko zatłuczono, zagłuszono, zniszczono, poniżono...

Ani władze, ani społeczeństwo nie mają celu. „A kiedy nie ma celu, to wraz z  przemocą, brakiem obrony wspólnych interesów, wysycha również wola życia...
Obecnie już, jedynie niewielka część społeczeństwa ma  jeszcze dość energii, ale już tylko obrony osobistych interesów.
Nie więcej.
Reszta uległa ponuremu fatalizmowi i wymiera. Preferencja śmierci z rozpaczy zamiast walki o wspólne interesy – czy nie jest to najgorsza diagnoza?”

Przypomnijcie sobie nasze szpitale, ile razy porównywano je już z afrykańskimi, spójrzcie na naszą korupcję, na przestępczość, na wojsko, więzienia, inwalidów, starców, nauczycieli, naukowców, spójrzcie na zacofaną i zniszczoną produkcję.

Odkąd pamiętam, żyliśmy cały czas i robiliśmy coś, żeby komuś zrobić na złość.
Dominującym stanem jest smuta, nie tyle na ulicach, ile w umysłach. W głowach władz i zzombirowanego przez władze narodu

Ojczyzna cały czas kłamie i cały czas nurza się w kłamstwach. Kłamstwa stały się głównym rekwizytem władzy. Jesteśmy tak historycznie przyzwyczajeni przez naszą Ojczyznę do kłamstwa i oszustwa, że ​​nazwaliśmy je „duchowością”. Kłamiemy  oddychając. Siedząc w latrynie, uczymy cały świat duchowości. Szczególnie uduchowieni nie ukrywają nawet pogardy dla człowieka. Kłamstwa tyle , że można się udusić. Kłamstwo naprawdę dusi ludzi. Nawet najlepsi kłamią  tu cały czas.

Wszystkie bandokratyczne reżimy opierają się na przemocy, strachu i kłamstwie, ale ojczyzna pod tym względem przerosła wszystko, co można z nią porównać.
Bez względu na to, jak niezniszczalny może się wydawać każdy reżim, jeśli okłamuje sam siebie, to w końcu zginie od kłamstwa.

Ojczyzna stoi we krwi w dosłownym tego słowa znaczeniu. Morderstwa, otrucia i „dziwne” śmierci przeciwników politycznych ojczyzny, stały się zwyczajem, stały się powszechne, a po każdym śmiertelnym epizodzie ojczyzna, szczerząc się, karmi nas tymi samymi  kłamstwami o wrogach ludu i konspirologiczną wulgarnością.

Wieloletnia selekcja tych „którzy byli niczym” i przerywka wszystkiego „co wystaje” dały swoje historyczne owoce:  owoce już nie trujące, ale śmiertelne ...

Ojczyzna wie tylko jedno – zabić swoich najlepszych synów i córki. Swoją młodzież. Zabijać nie tylko kulami czy dekretami, ale wojnami, zaborami, aneksjami, a także wódką i narkotykami.
Niemal główna zasadą życia stało się: „Jest osoba, jest problem; nie ma człowieka - nie ma problemu ”. Koszt ludzkiego życia - zero. A pierwsi w kolejce do wyrąbania są najlepsi ludzie w kraju, bo „wystają”… Są dwa główne stany – wojna i więzienie. Stąd cena życia; nawet za grosz. Ponieważ można zniszczyć dowolnego człowieka, który publicznie wyraża niezgodę na istniejące rządy. Bo ojczyzna jest w stanie zabić każdego w każdej chwili i na setki najbardziej niesamowitych i nieprzewidywalnych sposobów - tu i za granicą, przy użyciu zakazanych środków chemicznych lub zwykłej linki w łazience.


Ojczyzna zawsze lekceważyła swoich żołnierzy: Maksim przepadł - no co z tego, znaleziono zwłoki - zakopali je i zapomnieli jak psa, a matki i żony ani słowa. ...

Ojczyzna uczy od dzieciństwa umierać, uczy śmierci, uczy kochać człowieka z bronią. Ludziom wmusza  się, że człowiek istnieje po to, by się ofiarować, spalić, poświęcić się.
Śmierć wydaje się tutaj czymś znacznie bardziej naturalnym i co najważniejsze,  sprawiedliwym - niż tzw. życie. Zawalić problem lub wrogów – trupami, to firmowa technologia ojczyzny.  Jeśli wielu poległo -  to  nie powód do niepokoju, ale raczej przedmiot dumy i władzy; a baby nowych narodzą...
Kiedy opowiadają o zbrodniach  ojczyzny, nie mówią całej prawdy. I to nie tylko dlatego, że sami napisali miliony donosów, ale dlatego, że chodzi o regres antropologiczny. Chodzi nie tylko o to, że ciągle kogoś zabijano, chodzi o to, że życie milionów ludzi przez wiele pokoleń było okaleczane . A to zrodziło gniew, nienawiść, zwierzęce instynkty…

Bardzo niebezpieczne jest pasożytowanie na ludzkim zezwierzęceniu: kiedy gniew i nienawiść uwalnić  z butelki, one prędzej czy później pożerają swoich rządców. Tak było i tak będzie!

Utylizacja ludności ojczyzny przez terrorystów nie wywołuje protestów, a raczej ostrą euforię. Jacyż to cudowni ludzie przeprowadzają proces ich utylizacji… Rozsławia się  tych terrorystów hymnami , bo terroryzm jest tu tak żywy, a jego intensywność nie maleje, raczej za każdym razem staje się coraz bardziej powszechniejszy …

Budowali Carstwo Niebieskie na ziemi, miasta słońca!  a w rezultacie  morza krwi, miliony zrujnowanych ludzkich istnień. Niektórzy spłonęli podczas wojen, inni zostali zamrożeni w wiecznej zmarzlinie obozów. Ojczyznę zamienili w  lagier, w więzienie, które korumpuję zarówno katów, jak i ofiary. Ojczyzna to nie kraj, ale barak obozowy.

Rezultatem jest tępa cierpliwość, "naplewatelstwo", bylejakość. Owa osławiona cierpliwość historyczna, z której jesteśmy tak dumni, jest podobna do cierpliwości zwierzęcej, absolutnej obojętności na los naszych własnych dzieci i wnuków.
Kiedy ludzie są oszukiwani przez 70 lat, a następnie okradzani przez kolejne 20 lat, to według S. Aleksiewicza - С.Алексиевичa, “wyrastają ludzie bardzo agresywni i niebezpieczni dla świata. Im silniejsza presja na ludzi, tym silniejsza jest ich agresja.”


Ojczyzna jest dobra w robieniu tylko jednej rzeczy: wywoływania i produkowania wrogów. Dla ojczyzny wojna to to samo, co wódka czy narkotyki, ratujące przed kompleksem niższości. Grożąc wojną, władza sama sobie zaczyna wydawać się wielką i potężną, przed którą wszyscy drżą z podziwu.

Z otaczającej everyman'a melancholii, czerni i beznadziei, w której żyje, ma tylko dwa wyjścia - alkoholizm i wojnę. „Wojny, nie ważne gdzie, nie ważne  z kim i  nie ważne  po co". A w dziewięćdziesięciu procentach wojny łączy się również z alkoholizmem ”. Ojczyzna jest gotowa do wojny nawet dzisiaj, nie, ona już prowadzi ją  wszelkimi możliwymi i niepojętymi, niedozwolonymi środkami. Nie ma innych źródeł niż wojna, aby utrzymać władzę: nie ma prawa, nie ma polityki, nie ma rozwoju, są konfiskaty i aneksje…

Okresy pokoju kojarzą się wyłącznie z osłabieniem ojczyzny, więc warto się jakoś z tego wydostać, bo kiedy w ojczyźnie rosną kły i pazury  - od razu zostaje ona wciągnięta w stan wojny. Niektórzy politolodzy uważają, że ojczyzna patologicznie nie może żyć w stanie pokoju.

W najkrótszym okresie historycznym, ojczyzna brała udział w 190 konfliktach zbrojnych, sprowadzając zewsząd „cynkowych chłopców” lub „ładunek 200” (За кратчайший исторический период родина участвовала в 190 военных конфликтах, отовсюду привозя «цинковых мальчиков» или «груз 200» ).

Dlatego - „możemy powtórzyć”, „spopielimy”, „wojna nie jest straszna”. Dzieci za wczasu są przygotowywane  aby były gotowe  na ubój rytualny. W końcu „wokół wrogowie ”…  U władzy ludzie, którzy nie tylko, z zasady aprobują wojny, ale raz za razem chowają swoich obywateli w bezimiennych grobach…
W XXI wieku odbudowa imperium i wielkiej potęgi jest rozpaczliwym anachronizmem, zwłaszcza że dziś nawet dla laików jest jasne, że same imperia nie są w stanie przetrwać.
Idea mocarstwowa jest potrzebna jedynie do kreowania wizerunku ojczyzny jako kosmicznie niedosięgłej i globalnego posłannictwa. Ten obraz nigdy się nie zmienił i do dziś pozostaje niewzruszony. Zmiana władzy, czy to króla, wodza, genseka czy prezydenta, powoduje tutaj jeśli nie apokaliptyczny horror, to strach przed nieznanym. A samo przekodowywanie nie narusza fundamentów świadomości imperialnej, wybranego przez Boga imperium i jego barbarzyńskiego (demonicznego) środowiska.

Głównym nieszczęściem ojczyzny jest to, że państwo i ludzie tutaj żyją w zupełnie innych, nie przecinających się systemach. Władza jest główną wartością, dlatego nie ma znaczenia, kto zasiada na tronie - król czy bandzior z bramy. Na przykład władze nie wahają się pozycjonować się nie tylko jako demiurg, ale także jako korporacja oligarchiczna opierająca się na strukturach przemocy.

Ponieważ głód jest zaspokojony, ludność nie przejmuje się wilczą ucztą w owczarni, czyli grandiozną grabieżą wszystkich narodowych skarbów; ziemi, jej wnętrza, zbudowanych na niej przedsiębiorstw - dla sformowania własności prywatnej jednostek... Czyli triumf chciwości i zwierzęcego nienasycenia dzikich ludzi. Oszałamiająca, bezprecedensowa kombinacja dumy z wielkiej potęgi i niewolniczej, uległej pokory!

Decyzje poczwarnej władzy podejmowane są za kulisami, w wąskim kręgu, (..). W medycynie nazywa się to zakrzepicą. Ojczyzna jest przekonana, że ​​siła to pognębienie wszystkich do ostatniego, bo tylko wtedy  szanują.
Im groźniejszy rządzący reżim, tym - jako norma - bardziej bezwstydny wyraz radości z faktu, że twoje życie jest w rękach bandyty. W Korei Północnej miliony ludzi krzyczą histerycznie na widok trzeciego Kima. Krzyczą, by zagłuszyć swój strach.

Władze zawsze trzymały swoich poddanych pod butem, aby niewolnictwo zostało wchłonięte przez krew. Władze widzą, że z tymi baranami mogą robić, co chcą. Nie są zdolni do samoorganizacji, nie mogą protestować i jak barany idą głosować za to, co jest im zadane.
Władza jest z reguły politycznym portretem ludu. Ludzie zasługują na taką władzę, jaką mają. I sława Bogu,  ludzie tutaj chętnie podążają za każdym wodzem lub fuhrer'kiem,  po to tylko, by nie myśleć samodzielnie.
Władzę wzmacnia terror, nieustannie straszący mieszkańców; system, w którym władca boi się ustąpić: im dłużej siedzi, tym gorzej będzie  dla niego i po nim…

Ale ludzie nie martwią się o władzę. Władze już poradziły sobie  ludźmi, zdając sobie sprawę, że mogą bezkarnie robić, co chcą. Ojczyzna zawsze miażdżyła tylko nielicznych myślących, zagryzając  najlepszych jakich miała, bojąc się nieprawomyślności, pluralizmu opinii. Ojczyzna zawsze kamienowała proroków ku wielkiej radości ludu. Ale ojczyzna, która opiera się na najbardziej bezmózgiej części populacji, jest skazana na zagładę. Im wyżej do gnijącej głowy, tym mniej przyzwoitych lub po prostu zdrowych ludzi.

Obecny problem władzy to nieadekwatność, niezdolność oceny rzeczywistości. Kiedy żyjesz w świecie marzeń stworzonym przez propagandę, zaczynasz weń wierzyć i popadasz w obsesyjne delirium.
Idioci przy władzy nie muszą tkać spisków: cała ich „działalność” jest spiskiem przeciwko sobie… Co więcej, nieusuwalność władzy to całkowita utrata adekwatności i zdrowego rozsądku.

Ojczyzna, niegdyś wiodąca gospodarka świata, będąca członkiem wszystkich elitarnych klubów światowej areny politycznej, dziś jest na skraju izolacji, przyjaźni się tylko z innymi „krajami zbójeckimi”. Ojczyzna przez wiele dziesięcioleci karmiła i nadal karmi wszystkie ludożercze reżimy dużymi forsiastymi piersiami z ropy naftowej.
Teraz korytarz jej możliwości gospodarczych jest bardzo zawężony: zasoby naturalne na sprzedaż, a wpływy - w twojej kieszeni. Nowoczesna gospodarka zasadniczo nie może rozwijać się w skorumpowanym, zaskorpiałym systemie administracyjnym. Sama ojczyzna stała się wyrzutkiem, wszystkie fundusze rezerwowe są na skraju wyczerpania, gospodarka jest w stagnacji, ludzie uciekają, a kapitał w przewidywaniu krachu.

Kiedy podstawowa produkcja jest ekonomicznym nonsensem,  ojczyzna nie może zaoferować ludzkości niczego poza groźbami i szantażem.
Ojczyzna nie tylko wita, ale zbudowała system, w którym  króluje na wwydrę i nachapać się , “było wasze - teraz nasze”. Korupcja stała się głównym, a nawet jedynym regulatorem stosunków.
W rezultacie zbudowano spekulacyjną gospodarkę – rozdętą bańkę zdominowaną przez korupcję i inflację. Taka gospodarka, w niesprzyjających okolicznościach, w każdej chwili może się załamać.
Obecny stan to społeczna katastrofa, tu ​​tylko to, co ostało  się kradzieży, trafia na medycynę, edukację, naukę, kulturę…

Każda doktryna polityczna jest błędna, każda decyzja polityczna jest nie do utrzymania, jeśli realizacja wymaga ofiar ludzkich. Ilość rozlanej ludzkiej krwi jest absolutną miarą politycznej przestępczości, niezależnie od"czynników towarzyszących".
Jakaż to  polityka z absolutnie bezdarnym przywództwem, które okradło ojczyznę, zamieniło wszystkich  sąsiadów we wrogów. Zamiast polityki-ciągła konspirologia, oparta na ignorancji  i strachu.

Polityka jest prymitywnie prosta: prawa są po naszej stronie, zasady gry są po ich stronie ... i dlatego politycy i dyplomaci żyją na bakier z prawem. Taka jest treść życia politycznego ojczyzny...

Polityka wydaje się dziwnym i błędnym kołem: ojczyzna wydaje pieniądze na armię, aby chronić bogactwa naturalne, i sprzedaje bogactwa, aby były pieniądze na armię.


Ojczyzna prowadzi tak" ogłuszającą " propagandę, że człowiek bez immunitetu wobec niej,  nie może się oprzeć. Ojczyzna stała się poligonem doświadczalnym metod manipulacji ludźmi.


Ojczyzna bardzo skutecznie przeprowadziła atomizację ludności. Niestety, to może  jedyna dziedzina, w której osiągnęła świetne wyniki – zdemoralizowała i skorumpowała ludność. Zombifikacja okazała się niezwykle skuteczna. Ojczyzna korumpuje naród i to nie pomyłka, ale strategia, ponieważ naród zombie jest łatwiejszy do rządzenia, dużo łatwiejszy do oszukania.

Najpotężniejszą bronią, jaką ma ojczyzna, jest telewizor. Nigdy nie było takiej imperialnej propagandy, takiej ksenofobii, takiej nieokiełznanej nienawiści. Bo złośliwość i nienawiść mają wzięcie. A jeśli tak , to nie można wymagać wysokich motywacji. Zombie, mankurt*1. lub yahoo to telewidz, którego proces myślowy jest całkowicie wyczerpany przez państwową propagandę 1 i 2 kanałów telewizyjnych.

Państwowe kanały telewizyjne opanowały technologię wpływania na publiczność za pomocą 25 klatki: 24 klatki kłamstw są dodawane do jednej klatki prawdy.



*1. Mankurt  - to termin na określenie bezmyślnego niewolnika w powieści Czingiz Aitmatowa , "Dzień trwający ponad sto lat"

Według legendy Aitmatowa , mankurci byli jeńcami wojennymi, którzy zostali zamienieni w niewolników przez wystawienie na gorącym słońcu z głowami owiniętymi w wielbłądzią skórę. Te skóry wyschły ciasno, jak stalowa opaska, uszkadzając ich mózgi i zniewalając na zawsze. Mankurt nie rozpoznaje swego imienia, rodziny ani plemienia — "mankurt nie rozpznaje siebie jako człowieka".
""Mankurt" może pochodzić od mongolskiego określenia " мангуурах "(manguurak, oznaczającego" głupi") lub tureckiego (pozbawiony pamięci) korta
Wikipedia


Źródło:
https://proza.ru/2016/08…
“Почему распадаются империи?”



Igor Garin - Игорь Гарин

cz. I:  
https://naszeblogi.pl/60375-igor-garin-dlaczego-upadaja-imperia-czi
https://www.salon24.pl/u…

https://www.salon24.pl/u…