Trafiła kosa na kamień - Lichocka i Mazurek

elig, 15.01.2012

Mój "ukochany" dziennikarz Robert Mazurek ma zwyczaj publikowania w "PlusMinus", weekendowym dodatku do "Rzeczpospolitej" prowadzonych przez siebie wywiadów z różnymi ludźmi. Wydaje się, że ich głównym celem jest nabijanie się z rozmówców i pokazywanie, jak niesłychanie dowcipny i wybitny jest Mazurek w porównaniu z nieszczęsnymi istotami, co dały się skusić na rozmowę z nim. Ostatnio udawało się to osiągnąć bez trudu, gdyż rozmówcami byli parlamentarzyści Ruchu Palikota, Grodzka i Rozenek. Jednak w ostatnim numerze "PlusMinus" /14.01, dostępny SMS-em /TUTAJ// trafiła kosa na kamień. Tym razem bowiem red. Mazurek rozmawiał ze znaną autorką filmów dokumentalnych i publicystką Joanna Lichocką, która nie dała mu się "rozgrywać".
Tytuł wywiadu brzmiał "Nie jesteśmy w rezerwacie", a dotyczył on t.zw "drugiego obiegu", czyli filmów, książek i publikacji ukazujących się poza mainstreamowyni mediami, przemilczanymi w telewizjach, ale mimo to zyskujących znaczna popularność , szczególnie ostatnio. Najpierw Mazurek wydziwiał nad pojęciem "wolni Polacy", nieustannie przy tym przypisując Lichockiej wypowiedzi Wencla i Rymkiewicza. Ona zaś spokojnie prostowała wszelkie nieścisłości i oświadczyła: "Uważam, że wprowadzanie podziału: wolni Polacy mający monopol na patriotyzm kontra cała niepatriotyczna, zdemoralizowana reszta, jest fałszywym postawieniem problemu. To nie takie proste. Podobnie jak nie zawsze pokrywa się z podziałem politycznym".
Na prowokacyjne pytanie: "Potrafisz wyczytać wolność z twarzy?", odpowiedziała: "Ze sposobu bycia, mówienia, z samodzielności myślenia... Wolni Polacy nie powtarzają jak mantry, tego co przeczytali w jakiejś gazecie, ale próbują po swojemu zrozumieć świat. To jest wolność i niezależność. Im żaden autorytet, zwłaszcza "autorytet" w cudzysłowie, nie jest w stanie narzucić swojego sposobu widzenia świata." Później wprost zarzuciła Mazurkowi: "Bo dałeś się nabrać na narracje pragmatyków".
Po porażce w kwestii wolności Mazurek zmienił temat i zaczął zarzucać twórcom "drugiego obiegu", że zamykają się w rezerwacie i ustępują pola lemingom. Lichocka na to: "Nie mam na to wpływu. Nie pracuję dla rezerwatu, tylko dla wolnych ludzi (...) na naszych oczach rodzi się społeczeństwo obywatelskie (...)Starają się stworzyć własne instytucje, ale w sensie obywatelskim, a nie budowania ratusza.". Na pytanie: "Robisz filmy dla pokrzepienia serc?" pada odpowiedź: "Robiąc "Przebudzenie nie chciałam pokrzepiać serc tych dwóch - trzech tysięcy osób, którzy co miesiąc chodzą pod Pałac Prezydencki składać kwiaty i znicze. Chciałam i ch tylko uczciwie pokazać, bo to nie są frustraci i faszyści. Miałam dosyć upokarzania ich i pokazałam, ze dominują wśród nich ludzie wykształceni, często z przeszłością opozycyjna w PRL. To nie jest banda wariatów!".
Pod koniec Mazurek zapytał: "Wróciła cenzura?". Na to Lichocka: "Wolność słowa jest ograniczona, zwłaszcza w mediach elektronicznych. Koncesje dostały tylko media o jednym poglądzie na świat. TV Trwam nie dostała miejsca na multipleksie... To ma byc pluralizm opinii?. Naszym zadaniem jest go poszerzać.". "Usuwając się z głównego obiegu medialnego?" - pyta Mazurek.. "Jesteśmy stamtąd usunięci! Gdyby którakolwiek z telewizji chciała pokazać nasze filmy, natychmiast dzwonie do Tomka Sakiewicza i namawiam go, żebyśmy podrzucili im kopie i niech emitują film choćby jutro!".
Z przytoczonych wyżej fragmentów wywiadu jasno wynika, ze Joanna Lichocka świetnie dała sobie radę z red. Mazurkiem i to ten ostatni wyszedł na durnia. Przeprowadzenie jednak takiej rozmowy i opublikowanie jej w prorządowej obecnie "Rzeczypospolitej" świadczy w każdym razie o tym, ze sukcesy "drugiego obiegu" zaczęły denerwować i niepokoić mainstream.

Zaloguj lub zarejestruj się aby dodawać komentarze
Odsłony: 7500

i pani Lichocka potwierdza czynem (rozmawiając z red. Mazurkiem), to, co mówi słowem, czyli, że drugi obieg nie zamyka się we własnym gronie i nie powinien "wypinać się" na resztę społeczeństwa ani obrażać na media inne niż własne. Nie powiedziałabym natomiast, czy Mazurek wyszedł na durnia. Moim zdaniem pozwolił pani Joannie zdementować popularne prześmiewcze twierdzenia (właśnie w rodzaju "potrafi pani po oczach poznać") i sklarować jej - nasz - punkt widzenia.

Sądzi Pani, że on umyślnie tak się "podkładał", by racje p. Lichockiej zostały uwypuklone? Ja go jednak nie podejrzewam o taki altruizm, znając jego poprzednie dokonania
/Patrz: /http://www.emerytka.salon24.pl/361093,kwiaty-dla-anny-grodzkiej-o-cynicznym-dziennikarzu /.

intencji red. Mazurka. Możliwe, że ma Pani rację i próbował pobawić się kosztem rozmówcy - taka forma prowadzenia programu jest popularna, bo ludzie to najchętniej oglądają. Widz, i to wcale nie tylko polski, jest zachwycony, kiedy może powiedzieć "ależ ten /na ekranie/ to kretyn!". Ale nawet jeśli tak właśnie jest, to mimo wszystko taka formuła programu daje możliwość wykazania się osobom takim jak pani Joanna i pogrąża takich jak pani Grodzka. Premiuje osoby, które potrafią się czytelnie wypowiedzieć, to prawda, że niekoniecznie te, które mają rację,a te, które mają gadane. Nadal jednak uważam, że już samo zaproszenie pani Lichockiej jest pozytywne, bo jest to możliwość przedstawienia naszego punktu widzenia szerokiemu gronu słuchaczy, a nie tylko przekonywanie przekonanych. I na koniec - nie uważam, żeby nawet teraz, po zmianach kadrowych, można było nazwać Rzepę gazetą prorządową. To kwestia proporcji. Nie jest tak, że kto nie do końca jest z nami, ten musi być przeciwko nam. Jest wielu porządnych i z pewnością nie prorządowych dziennikarzy, również w Rzepie i URze, którzy nie zgadzają się z "drugoobiegowym" widzeniem Polski. Ale to nie są wrogowie sprawy, tylko sprzymierzeńcy. Serdecznie pozdrawiam :)

To prawda, że ukazanie się wywiadu z Joanną Lichocką jest rzeczą dobrą, ale metody prowadzenia rozmów przez red. Mazurka mi nie odpowiadają.

Indi - popieram to co tłumaczysz w 100%

Fragmenty pochodzą z początkowej części wywiadu. Mazurek zadaje pytanie:"Ilu jest w Polsce wolnych Polaków?". Lichocka odpowiada, że wg Jarosława Marka Rymkiewicza jest ich ok 30%. Mazurek drąży dalej:"A pozostałe dwie trecie Polaków to kto?". Odpowiedź Lichockiej: "Nie chcę rozdawać etykiet ani generalizować. Ale wiadomo że wśród nas są także ludzie którzy nie myślą w kategoriach wolnościowych, nie mają tej refleksji. Oni raczej troszczą się o to, jak spłacić kredyt, żyć spokojnie, wychowywać dzieci i jeździć na wakacje. Tacy ludzie mogą spokojnie kibicować R.Sikorskiemu w jego hołdzie berlińskim." Jest jednak ona niezrozumiała bez następnej wypowiedzi Lichockiej, która brzmi:"Zawsze tak było, że ta aktywna, wolnościowa część narodu była w mniejszości. I to było widać przy okazjach znacznie bardziej dramatycznych niż te, które teraz mamy, że wspomnę powstania czy Armię Krajową, bo przecież to nieprawda, że wszyscy Polacy byli w czasie wojny w podziemiu". Te dwie wypowiedzi opisują tylko oczywisty fakt, że naród nie może się składać w większości z bohaterów, bo by wyginął. To nie jest oskarżenie kogokolwiek. Trzeba sobie zdawać sprawę z tego, że metoda działania red. Mazurka to prowokacja. Jego dalsze pytanie to: "Ta reszta, lemingi to potomkowie folksdojczów?". Pani Lichocka poradziła sobie z nim powołując się na Kelusa.

Faktycznie redaktor Lichocka poradziła sobie z red. Mazurkiem. Ale Rzepa jest obecnie pro prezydencka a nie prorządowa ;-)

Nie jestem tego pewna. Oni patrzą, skąd wiatr zawieje.

To łatwo sprawdzić. Na temat Komorowskiego żadne niepochlebne komentarze na blogach Rzepy nie przejdą. Na Tusku można wieszać psy do woli, byleby nie były z Ruskiej Budy ;-)

A po co pisać "niepochlebne komentarze o Komorowskim". Przecież Gajowy w polityce praktycznie nie istnieje. Jest tylko reprezentantem interesów byłej (i częściowo aktualnej) wojskówki. To chłop ze WSI. Krytykom Rzepy zwracam uwagę, że gdyby nie ona to z dzienników o dyżym nakładzie zostałaby tylko posowiecko-agenturalna Wybiórcza. Więc trochę umiaru. Poza tym w Rzepie mają "punkt zaczepienia" dziennikarze (może nawet większość), którzy potrafią być krytyczni wobec tego "rządu" i mają odwagę samodzielnego myślenia. Nie czepiajcie się Mazurka, ma swój styl i traktuje rozmówców jednakowo. Jeśli nawet zadaje nieco prowokacyjne pytania to w czym problem - adwersarze, którzy mają rację (jak Lichocka) dadzą sobie, jak widać, radę, a lewacy, fałszywcy, zwykłe ciule itp padną jak muchy. Vide wywiad niedawny z palikociarzem Rozenkiem i sprzed ok. roku z komediantem Olbrychskim. Więc brawa dla Mazurka. Nie musi być przymilny dla swoich rozmówców. Chyba, że wolicie proplatformerskich wazeliniarzy takich jak Lis, ale to chyba nie jest dziennikarski idol?

W dzisiejszej "Gazecie Polskiej Codziennie" 16.01/ ukazał się artykuł Wojciecha Wencla "Z życia szkoły" w którym omawia on wywiad red. Mazurka z Joanną Lichocką nie pozostawiając na dziennikarzu suchej nitki. Porównuje go do obrażonego uczniaka, który nie ma odwagi zmierzyć się ze sprawcą urazy i wobec tego molestuje jego najlepszą koleżankę. Wencel cytuje te same pytania Mazurka, co ja. Niezmiernie się cieszę, że tak wybitny poeta i publicysta podziela moje zdanie w sprawie postępowania red. Mazurka.

Pani Lichocka jest niezwykle sprawna intelektualnie i profesjonalna. W dodatku z tak zwaną "kobiecą intuicją" potrafi znakomicie improwizować w trudnych sytuacjach. Najwyraźniej nie uznaje tak zwanego "dziennikarstwa agresywnego" bo nie jest jej to potrzebne, ma inne metody. Lubię ogladać prowadzone przez nią wywiady, to jest jakby szkoła - błyskawicznego doboru treści kwalifikowanej do przekazu, dbałości o zrozumiałość i spoistość materiału i delikatne, acz stanowcze nakierowywanie rozmówcy na "główny tor". I w dodatku jest interesujaca, jako kobieta. Nie żartuję, to ma znaczenie!

Mafia Michni-Szechtera zamordowała wolność mediów i niezależność dziennikarzy. Jeśli nie zostanie odzyskana wolność mediów Polska zniknie z mapy jako wolne i niepodległe Państwo wolnych Polaków.