Czym jest polityka

Polityka jest taką dziedzina aktywności człowieka, w której dominują oczka, rozporki i rączki. Oczka wiecznie czegoś szukają, rozporki pieczętują, a rączki, jak miecz Damoklesa wiszą nad każdym, kto choć na chwilę straci czujność. Przyśniesz, i już czegoś nie masz. Zaczniesz się kłócić z drugim, to trzeci z tego skorzysta. Czegoś nie zauważysz, popłyniesz jak woda w klozecie. Czegoś nie zrozumiesz, zostaniesz sam z długami. Czegoś nie odróżnisz, zrobią z ciebie durnia. Komuś na czas nie dasz w mordę, oberwiesz od wszystkich.

Polityka kocha słabych, idiotów i naiwniaków. Z nich dobrze żyje. Polityka lubi kłamać, a kłamstwo ma dla niej wartość rynkową. Polityka lubi pieniądze, dla pieniędzy zrobi wszystko. Polityka lubi władzę, dla władzy sprzeda nawet samą siebie. Polityka kocha demokrację, w niej się mości, w niej się pieści, w niej wzrasta. Polityka lubi totalitaryzm, bo w nim jest najpotężniejsza. Polityka lubi życie; ale polityka, to także zgon. I nie ma takiej polityki, która nie zapolitykowałaby się na śmierć.

Polityka nie lubi dużych przestrzeni, ale w nich się gnieździ. Polityka nie lubi silnych ludzi, ale jest ich narzędziem. Polityka nie lubi prawdy, bo prawda obnaża jej twarz. Polityka nie lubi tchórzy, choć żyje z ich ofiar. Polityka nie cierpi próżni, ale próżnia jest jej żywiołem.   Polityka nie lubi stabilizacji i spokoju, bo jest życiem. Polityka lubi to, czego człowiek nie lubi.

Ale polityka ma też szacunek dla zbiorowej mądrości, dla spokojnej i czujnej rozmowy, dla poczucia tożsamości, poczucia państwa i odpowiedniego poziomu intelektualnego, a nawet mody. Polityka ma szacunek dla dobrych graczy i patriotyzmu oraz wszystkiego, co napędza ruch i życie. Polityka jest wyjątkowo wymagającą dziwką, a więc instynktem tego świata.

I co? Polityka jest wszędzie, gdy jej nie docenisz lub nie zauważysz, dostaniesz nią w łeb. Co stanie się potem, tego nawet sam Pan Bóg odgadnąć nie może. Kalkulacja jest prosta jak cep – albo ty, albo ona. Polityka jest dobrem i złem, ciągłą walką, może więc wszystko. Obronić się przed nią możesz tylko za pomocą swojej przeciwstawnej polityki oraz wiedzy, wspólnoty działania i zgody. Możesz za pomocą zbiorowego wysiłku. Inaczej połknie cie jak karpia. Ale polityka będzie taka, jacy są obywatele i jaki jest naród, który wybiera swoich przedstawicieli do władz.