Smoleńsk po raz ostatni

Ukazał się niedawno rewelacyjny artykuł* ukazujący pierwotne źródło „kłamstwa smoleńskiego”: źródło zupełnie nieznane opinii publicznej, skryte za medialną propagandową papką i zakłamane bezczelnie fałszywym oświadczeniem premiera ówczesnego rządu o rzekomo „zdobytej” przez polskich prokuratorów wiedzy.
 
Zanim jednak do tej „polskiej wiedzy” przejdę, muszę się wytłumaczyć z tytułu, jakim opatrzyłem niniejszy tekst: pewnie niewiele jest osób zdających sobie sprawę, że mimo upływu blisko dziesięciu lat od Tragedii – państwo polskie nie wydało z siebie oficjalnego, konkluzywnego stanowiska w jej sprawie! Nie jest tym stanowiskiem tzw. Raport Millera, bowiem żadna komisja badania wypadków lotniczych – nawet państwowa, nie może prawnie zastąpić śledztwa prokuratorskiego, zakończonego skierowaniem aktu oskarżenia do właściwego sądu (bądź też umorzenia postępowania)… a tymczasem ani prowadząca w latach 2010-2015 śledztwo prokuratura wojskowa, ani obecna prokuratura generalna (pod kierunkiem zastępcy Prokuratora Generalnego Marka Pasionka) postępowania w tej sprawie nie zakończyła. Ponieważ znany jest powód tego stanu rzeczy (oczekiwanie na wnioski wynikające z przeprowadzonych w Polsce ekshumacji oraz zagranicznych badań metalograficznych) - należy oczekiwać, że to zakończenie śledztwa się jednak zbliża, co być może zakończy ostatecznie tzw. śledztwo blogerskie; zatem omawiany niżej artykuł powinien być ostatnią cegiełką, którą prokuratura powinna wziąć pod uwagę: ostatnią, ale o wielkim ciężarze dowodowym. Co w nim ustalono?
 
Okazało się, iż wszelka wiedza o tym, co działo się na lotnisku Siewiernyj w Smoleńsku pochodzi z danych, które dostarczyło… FSB (Federalna służba Bezpieczeństwa Rosji)! Nie są to więc dane autentyczne, tylko „powstałe po specjalistycznej obróbce” made In Russia. Jakie to dane?
Nie chodzi o „zapis czarnych skrzynek” naszego Tupolewa (co do których Polska nie uzyska nigdy potwierdzenia ich autentyczności – a to z powodu niewydania nam oryginalnych nośników zapisu: mamy tylko kolejne wersje stenogramów, a to nie jest dowód dla jakiegokolwiek sądu). Chodzi o oryginalny zapis ruchu lotniczego na lotnisku: otóż ten, który mamy nie jest oryginalny! A – przypomnijmy – na jego podstawie premier Tusk wyznaczył „godzinę katastrofy” (wcześniej, w całej Polsce, dzwony biły o 8.56’)… I nie ten żenujący fakt - iż w obecności na lotnisku dwóch tuzinów polskich dyplomatów, polskiego generała i polskich pilotów potrafiono przy udziale polskich władz w Warszawie tak okpić społeczeństwo (nikt z tych „świadków zdarzenia lotniczego” nie miał zegarka!?) – jest tu najbardziej karygodny, tylko kolejność zdarzeń w tym matactwie; wygląda ona tak:
- polska ekipa dochodzeniowa zwraca się po przylocie do Smoleńska w dniu Tragedii o wydanie zapisu z tzw. wieży lotniska; Rosjanie odmawiają**;
- Edmund Klich, nasz główny przedstawiciel w Smoleńsku, prośbę ponawia i po ok. tygodniu ją wreszcie otrzymuje (jak wspominał – „wykrada zapis”);
- tymczasem już w dniu Tragedii taśma z magnetofonu z wieży zostaje skonfiskowana przez FSB i przez ten wspomniany tydzień fachowo „obrabiana” ;
- kiedy taśma trafia wreszcie w polskie ręce (prokuratury (wojskowej) w Warszawie, ta ją „bada”;
- po tym badaniu prokuratura wzywa do siebie Sławomira Wiśniewskiego i udziela mu instrukcji, jak ma oznaczyć czasowo swój słynny film z „miejsca upadku Tupolewa”;
- tego samego dnia Wiśniewski trafia do Telewizji Polskiej i pokazuje tam swój film z pospiesznie wklepanym przez siebie minutażem nagrania (jego oryginalny film nie miał minutażu!);
- trzy dni później premier Tusk ogłasza, że katastrofa mogła nastąpić o godzinie 8.41. Ale chcę podkreślić, że ostateczny werdykt wyda prokuratura;
W świetle powyższego trzeba skonkludować, że chodzi o prokuraturę… rosyjską.
 
Omawiany artykuł pokazuje skalę zaprzaństwa ówczesnych władz: wszyscy kłamali. Bezkarnie?
 
 
 
 
*http://niepoprawni.pl/blog/civilebellum/lopatologia-smolenska-5-wisniewski (polecam uważne zapoznanie się także z odnośnikami do tego artykułu)
**odmówili też uczestnictwa w oblocie lotniska po Tragedii oraz udostępnienia zapisu lotu rosyjskiego ił-a, który krążył wielokrotnie nad lotniskiem