Rozkoszny bobas

"Będę profesorem zwyczajnym" - i nadzwyczajnym szują...

Co mi przypomina: mój mąż jest z zawodu dyrektorem.

Tacy rozkoszni znawcy, jak p. dr inż. Krzysztof Wojciech Pasierbiewicz, emerytowany nauczyciel akademicki, i Secesh (bliżej nieznany(a)) nie wiedzą: (a)dr inż. KP, ze jeśli jest się profesorem zwyczajnym i pełni się funkcję, np. prezesa TK, to po je zakończeniu, wraca się na stanowisko profesora zwyczajnego, o ile nie nastąpią określone okoliczności, np. przejście w stan spoczynku. Brak rozeznania w tej materii powoduje, że p. dr inż. KP, który w trakcie swej pracy w AGH, nie pojął, że np. po przejściu na emeryturę jest się emerytowanym nauczycielem akademickim a nie nauczycielem akademickim, jak to (ostatnie) nie raz nawijał. Krótko mówiąc, stwierdzenie "Będę profesorem zwyczajnym" jest najzupełniej poprawne, o ile było się nim przez objęciem funkcji prezesa TK a po jej zakończeniu nie jest sie w wieku emerytalnym. (b)Secesh, który(a) nie rozumie, że stanowisko profesora zwyczajnego piastuje się od momentu mianowania na nie w danej uczelni do przejścia na emeryturę lub zaistnienia innych okoliczności, np. śmierci. Może być i tak, że jeśli się jest profesorem zwyczajnym w uczelni X i przenosi się do uczelni Y, to ta druga nie zatrudnia danej osoby na takim samym stanowisku. Gdyby Secesh to wiedział(a), może lepiej przypomniał(a)by sobie o co chodziło w filmie "Poszukiwany, poszukiwana". I tacy rozkoszni ignoranci kategorycznie wypowiadają się o srodowisku naukowym. Dobra zmiana. Jan Woleński