Siła przyciągania Platformy i ballada o rdzawym oku

No i słowa też chyba wyjątkowo aktualne. Nieprawdaż???
Pozdrawiam serdecznie,
Krzysztof Pasierbiewicz

To nie wzrok, tylko odpowiednie wyszkolenie.
Jak czytałem Pański komentarz przypomniał mi się pan pułkownik Winek, który był szefem szkolenia wojskowego, które odbywałem na studiach. 
Służyłem w artylerii przeciwpancernej, gdzie ledwie mówiący po polsku politrucy uczyli nas miłości do Związku Radzieckiego, zaś pułkownik Winek szkolił w strzelaniu z armaty, przepraszam haubicy 76 mm. 
Przez cztery lata, w każdą środę, o godzinie siódmej rano budziłem sąsiadów waleniem w schody podbitymi ćwiekami wojskowymi buciorami, a na ulicy wprowadzałem w zdumienie przechodniów na widok długowłosego młodzieńca odzianego w wojskowy mundur, a dokładniej mówiąc, wpadającą na oczy furażerkę i wlokący się po ziemi o cztery numery za duży szynel z rękawami do połowy łydek, gdyż mundury wydawano bez przymiarki. 
Pan pułkownik Winek uczył nas mozolnie kunsztu artyleryjskiego przez osiem semestrów. 
Aż nadszedł dzień egzaminu praktycznego kiedy to miałem oddać pierwszy, i jak się okazało ostatni w moim życiu strzał z prawdziwej armaty. Wywieźli nas na poligon do Orzysza. 
A gdy na horyzoncie pojawiło się tekturowe pudło w kształcie czołgu, pan pułkownik Winek wydał rozkaz: 
Zza zalesionego wzgórza - koduję „ogórek” - naciera na nas pluton czołgów piątej kolumny Stanów Zjednoczonych! Ogłaszam gotowość bojową działonu pierwszego! Załoga! Odłamkowym! Przeciwpancernym! Cel! Pal!!! 
I wtedy nastąpiła prawdziwa masakra. Bo choć nam mówiono, że to działo głośno strzela nie miałem pojęcia, że do tego stopnia. Jak to, przepraszam za wyrażenie pierdyknęło, byłem święcie przekonany, że mi wybuchł w rękach odbezpieczony zapasowy pocisk, który jako amunicyjny drugi, zgodnie z regulaminem, trzymałem na rękach w pozycji klęczącej. 
Teraz Pan rozumie, że potrafię celnie strzelać???
Pozdrawiam serdecznie,
Krzysztof Pasierbiewicz

Niestety wnioskując z ilości komentarzy, na Naszych Blogach nie najlepiej z poczuciem humoru. I to mnie bardzo martwi bo brak swady odstrasza młodych, co źle wróży przed wyborami 2015.
Serdecznie pozdrawiam,
Krzysztof Pasierbiewicz