Narodowe Siły Zbrojne. Bóg, Honor, Ojczyzna

,,NIECH Z KRWI NIEWINNIE PRZELANEJ BRACI NASZYCH POWSTANIE WIELKA POLSKA" Nie zamknie ust cmentarny dół, niepamięć ran nie zabliźni, bo dzięki nim jeszcze się tlą resztki honoru mej Ojczyzny," 20 września 1942 r. powstały Narodowe Siły Zbrojne. Były największą organizacją konspiracyjną okupowanej Polski. We wrześniu 1943 r. liczyły około 73 tys. oficerów i żołnierzy, w kwietniu 1944 r. około 90 tys.

 „Vae victis” biada zwyciężonym maksyma starożytnych Rzymian. 

W dziejach PRL oznaczała ona nie tylko zniewolenie, wytępienie zwyciężonych. Komunistyczna propaganda pomniejszała i zniekształcała historię NSZ, najbardziej nieprzejednanych i antykomunistycznych żołnierzy podziemia niepodległościowego.

Czym więc były Narodowe Siły Zbrojne? Przede wszystkim jedyną niezależną politycznie, materialnie i ideologicznie organizacją polityczno-wojskową w polskim podziemiu zbrojnym. NSZ Polska konspiracyjna organizacja wojskowa, działająca w latach 1942–1947.

Walczyli z Niemcami w czasie II wojny a po jej zakończeniu z okupacją komunistyczną. Zwalczali też polskie formacje komunistyczne: Gwardię i Armię Ludową, oraz partyzantkę radziecką i bandy rabunkowe.

Brali udział w powstaniu antykomunistycznym walcząc przeciw Armii Czerwonej, NKWD, formacjom Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i UB.

Sam proces tworzenia się NSZ rozpoczął się jednak jeszcze w lipcu tego samego roku. Organizacja stała się odłamem Narodowej Organizacji Wojskowej, która nie scaliła się z Armią Krajową, połączonym ze związkiem Jaszczurczym, organizacją konspiracyjną obozu narodowego oraz częściowo żołnierzami AK.

To z tej właśnie jednostki militarnej pochodzili wyżsi oficerowie Narodowych Sił Zbrojnych, a wśród nich pułkownik Tadeusz Kurcyusz „Żegota”.

Pierwszym dowódcą NSZ był płk Ignacy Oziewicz „Czesław” od września 1942 r. do aresztowania w czerwcu 1943 r., następnym płk dypl. Tadeusz Kurcyusz „Morski”, „Mars”, „Żegota” od sierpnia 1943 r. do śmierci w kwietniu 1944 r. 

****

NSZ początkowo składały się z 5 oddziałów, rozbudowywanych sukcesywnie przez tworzenie i obsadzanie kolejnych komórek organizacyjnych.

Terytorium przedwojennej Polski w ramach struktury organizacyjnej podzielone zostało na 17 okręgów wojskowych. Zasięg terytorialny uległ zmianom od maja 1944 r. kiedy po rozłamie w NSZ powstały 2 odrębne organizacje, używające tej samej nazwy.

Pod względem wojskowym dzieliły się na sekcje, drużyny, plutony, kompanie, pułki i brygady. Dysponowały również licznymi szkołami podchorążych, z których korzystały inne organizacje konspiracyjne.

Najważniejsze piony w walce z okupantem stanowiły wywiad i propaganda. Działaniami wywiadu NSZ kierował II Oddział Sztabu – Centralna Służba Wywiadowcza (CSW).

Zajmował się on zbieraniem materiałów dotyczących całokształtu życia pod okupacją niemiecką. CSW podzielona była na referaty zajmujące się wywiadem wojskowym, przemysłowym, komunikacyjnym, ogólnopolitycznym, sprawami narodowościowymi, antykomunistycznym i kontrwywiadem.

W skład CSW wchodził również Wywiad „Z”, który przekazywał szczegółowe informacje o działalności niemieckiej na terenach polskich wcielonych do III Rzeszy oraz w tzw. starej Rzeszy. Informacje wywiadowcze NSZ niejednokrotnie przesyłane były wywiadowi AK.

.
PARTYZANTKA I KONSPIRACJA

W momencie powstania NSZ rozpoczęły tworzenie oddziałów partyzanckich. Początkowo składały się one z ludzi „spalonych” w konspiracji, później do oddziałów trafiali na przeszkolenie praktyczne elewi szkól podchorążych i podoficerskich.

Działalność partyzancka polegała na wykonywaniu akcji dywersyjnych, zdobywaniu broni, zaopatrzenia, pieniędzy oraz na ochronie ludności cywilnej przed bandami rabunkowymi i oddziałami komunistycznymi: „nie ma w Polsce i dla Polski wrogów numer 1 i 2 – pisano w ,,Szańcu" z 4 grudnia 1943 r. Obojętnie, jak się nazywa, Niemiec czy Bolszewik”.

Na terenach włączonych do III Rzeszy dominowała konspiracja miejska. W obawie przed represjami ze strony okupanta Komenda Główna NSZ wydała formalny zakaz informowania o wykonywanych przez swoje oddziały akcjach bojowych w prasie organizacyjnej.

Sytuacja ta trwała do kwietnia 1944 r., czyli do momentu scalenia struktur NSZ z AK. W rezultacie część akcji NSZ do dziś pozostaje wciąż nieznana.

Oddziały partyzanckie NSZ, niezależnie od formalnego podporządkowania AK, wsparły akcję „Burza”, niejednokrotnie podporządkowując się lokalnym dowódcom AK. Taka właśnie sytuacja miała miejsce w okresie Powstania Warszawskiego.     

Po klęsce powstania warszawskiego i poważnymi zmianami organizacyjnymi, od wiosny 1945 r nastąpił okres wzmożonej działalności oddziałów partyzanckich NSZ,
.
BRYGADA ŚWIĘTOKRZYSKA

Największą jednostką partyzancką NSZ była utworzona na Kielecczyźnie 11 sierpnia 1944 r. Brygada Świętokrzyska
Badacze podają, że w tym czasie działało ok. 100 grup i oddziałów NSZ.

Najwięcej oddziałów partyzanckich NSZ powstało w Okręgach: V Kieleckim m.in por. „Morskiego”, por. „Bema”, por. „Groźnego” Oraz III Lubelskim np. por. „Grota”, por. Henryka Figuro-Podhorskiego „Step”, ppor. Leona Cybulskiego „Znicz”, por. Wacława Piotrowskiego „Cichy” i inne

Najbardziej aktywny był Okręg III Lubelski ok. 50 oddziałów. Najdłużej działającym zgrupowaniem NSZ był VII Okręg kpt. Henryka Flamego „Grota”, „Bartka”. W wyniku prowokacji UB około 100 jego żołnierzy zostało we wrześniu 1946 r. podstępnie zamordowanych na Opolszczyźnie.

Symbolicznym zakończeniem działań i kresem NSZ jest aresztowanie 15 lutego 1947 r. ppłk. Stanisława Kasznicy, ostatniego komendanta NSZ (stracony w Warszawie 12 maja 1948 r.). 

W latach 1946-1948 miało miejsce ogółem kilkanaście procesów przeciwko członkom NSZ i ich zaplecza politycznego. Większość oskarżonych skazano na śmierć, część na wieloletnie więzienie. Ostatni żołnierze NSZ pozostawali w konspiracji do połowy lat 50 tych.

Postanowieniem z 30 września 1992 r. Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego uznał komunistyczny wyrok na ppor./ppłk. Kasznicę za nieważny i uznał, że prowadził on działalność, której celem była walka o suwerenną i niepodległą Polskę

W okresie PRL Narodowe Siły Zbrojne były fałszywie oskarżane przez propagandę komunistyczną o mordowanie Żydów, kolaborację z Niemcami i rozpętanie tzw. wojny domowej. Prześladowania żołnierzy NSZ trwały do lat 80. XX wieku.

List specjalny do organizatorów i uczestników obchodów 63. rocznicy mordu na żołnierzach Narodowych Sił Zbrojnych Zgrupowania „Bartek” wystosował 7 września 2009 Prezydent RP Lech Kaczyński, który podczas swojej prezydentury dokonywał odznaczeń żołnierzy NSZ

Prezydent RP Andrzej Duda podjął się upamiętniania żołnierzy NSZ poprzez pośmiertne awanse na stopień oficerski oraz nadawanie odznaczeń państwowych.

-------------------------------

Zawsze na uroczystościach upamiętniających i nie tylko, Łukasz Lewandowski prezes stowarzyszenia rodzin pomordownych żołnierzy z ziemi żywieckiej zmawia modlitwę Narodowych Sił Zbrojnych, a mnie po plecach przechodzą ciarki...
.

,,Panie Boże Wszechmogący,
daj nam siłę i moc wytrwania
w walce o Polskę,
której poświęcamy nasze życie.

Niech z krwi niewinnie przelanej braci naszych, pomordowanych w lochach gestapo i czeki,
niech z łez naszych matek i sióstr,
wyrzuconych z odwiecznych swych siedzib,
niech z mogił żołnierzy naszych,
poległych na polach całego świata,
powstanie Wielka Polska.

O Mario, Królowo Korony Polskiej,
błogosław naszej pracy i naszemu orężowi.
O spraw miłościwa Pani,
patronko naszych rycerzy,
by wkrótce u stóp Jasnej Góry i Ostrej Bramy
zatrzepotały polskie sztandary z Orłem Białym i Twym wizerunkiem. Amen.
.

CZEŚĆ, CHWAŁA I WIECZNA PAMIĘĆ BOHATEROM 
https://www.facebook.com/share...