My wszyscy z nich ...

O Żołnierzach Wyklętych, których nazywać należy Żołnierzami Niezłomnymi powinniśmy pamiętać nie tylko 1 marca, ale przez cały rok. To dobrze, że z inicjatywy ś. p. Prezydenta RP profesora Lecha Kaczyńskiego i środowisk kombatanckich ten dzień ustanowiono. Powinniśmy pamiętać tym bardziej, że tak wiele Polska im zawdzięcza. Ale pamięć o nich i oddawanie im czci jest szczególnie ważne dzisiaj, gdy coraz więcej środowisk politycznych, a także dziennikarzy zaczyna znów z nimi walczyć. Żołnierzy Wyklętych zabijano, aby potem zabijać pamięć o nich. Teraz tę pamięć usiłuje się zohydzić – a Niezłomni bronić się nie mogą. Musimy to zrobić za nich. Gdy chodziłem do szkoły podstawowej w Rabce jeden z nauczycieli opowiadał nam, dzieciakom, o Józefie Kurasiu – „Ogniu”. Było to 30 lat po jego śmierci. Wtedy, jako nastolatek po raz pierwszy usłyszałem  o niezakończonej wojnie tych, którzy nie chcieli się pogodzić  z sowiecką okupacja Ojczyzny. Potem po latach moja ś.p. Mama opowiedziała mi o ukrywającym się tuż po wojnie w naszym rodzinnym mieszkaniu jednym z Wyklętych. Takie doświadczenia ma wielu z nas. Pamiętajmy o ludziach, którzy służyli Polsce podejmując straceńczą walkę, mordowani przez Wschód i zdradzeni przez Zachód. Cześć i chwała Bohaterom!

*komentarz ukazał się w „Gazecie Polskiej Codziennie” (02.03.2019)