Wredny mecenas, ostre balety, sunia Tequila i pies naukowca


Sunia Tequila


Takich spraw przed Kolegium ds. Wykroczeń wytoczono mi ponad 70

Motto: Są teksty, które można, a nawet należy wielokrotnie powtarzać, gdyż zależnie od kontekstu, coraz to nowych znaczeń nabierają (Krzysztof Pasierbiewicz)

Prawicowy portal „wPolityce” – vide: https://wpolityce.pl/kryminal/... informuje:

Łapówkarz mści się na tych, którzy wsadzili go do kryminału! Nowaczyk przed komisją Jakiego: „Kamiński chciał całować się z psem”. To się nazywa pogarda! Mec. Robert Nowaczyk w ohydny sposób atakuje obecnego koordynatora służb specjalnych Mariusza Kamińskiego i pluje na ofiary reprywatyzacji. Czy w ten sposób mści się na ludziach, których działania spowodowały, że trafił do aresztu? Wiele na to wskazuje. Przypomnijmy, to dzięki działaniom Mariusza Kamińskiego, Macieja Wąsika i szefa CBA Ernesta Bejdy mec. Nowaczyk stracił swoje reprywatyzacyjne koryto i trafił do aresztu, a dziś czeka na proces, w którym grozi mu ponad 10 lat kryminału. Pewnie dlatego atakuje dzisiaj właśnie ministra Kamińskiego. Jedyną rzeczą o której mogę powiedzieć, to były moje rozmowy z Jakubem R., gdy ten zakończył prace w BGN i on opowiadał mi, by pomógł mu szukać haki na Hannę Gronkiewicz–Waltz, że bardzo mu to pomoże. Potem Kuba Rudnicki powiedział, że jakbym oddał 30 proc. dochodów z reprywatyzacji to CBA będzie mnie ochraniać. Na pytanie, czy to jest możliwe, Kuba Rudnicki, odpowiadał mi, że na imprezach na dochodziło do takich pijaństw, że niejaki Mariusz Kamiński był tak pijany, że chodził na czworaka i całował się z psem. To są nielegalne działania. Mówię to pod przysięgą, – stwierdził w pewnym momencie Robert Nowaczyk”.

Zaś portal internetowy FAKT24 – Vide: https://www.fakt.pl/wydarzenia... uszczegółowił tę informację podając do informacji publicznej, że: „Brat właściciela czworonoga, byłego urzędnika ratusza Jakuba R. ujawnił, że pies pana ministra to suczka bokserka mająca na imię nomen omen Tequila i pokazał zdjęcie suczki” – vide fotka ilustrująca notkę.

A mnie, jak czytałem te mega sensacyjne doniesienia przypomniało się, że historia lubi się powtarzać, czego świadectwem niech będzie ta oto opowieść:

Jak nam bezpieka wykończyła Ojca, Mama chcąc wychować dwóch dorastających synów sprzedawała kolejno biżuterię, srebrne zastawy, obrazy, dywany… a gdy i to się skończyło, nie była w stanie utrzymać naszego wielkiego mieszkania pod Wawelem i dała ogłoszenie do gazety o zamianę na mniejsze. Na nowym mieszkaniu okazało się, że za ścianą mieszka ubek. Na domiar złego, ten ponury człowiek miał na parterze kolesia, a jakże by inaczej również pracownika Urzędu Bezpieczeństwa. Dopóki mama żyła dawali mi spokój, ale jak zmarła, z początkiem lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku ów ubecki duet zaczął się domagać bym się wyprowadził, bo, cytuję „Oni w swoim bloku inteligenta nie potrzebują”. Na pomoc reszty sąsiadów nie miałem co liczyć, gdyż byli tak zastraszeni, że się przemykali jak duchy po klatce schodowej, a większość mi doradzała, żebym z ubecją nie walczył, gdyż z nimi nie wygram. Rad tych nie posłuchałem, bo by się w grobie przewrócił mój kochany Tata, zasłużony Akowiec i odważny człowiek.
Chcąc mnie wykurzyć z mieszkania, ubecy zawarli przymierze z niejaką panią Genowefą, mieszkającą pode mną kompletnie nawiedzoną dewotką. Wybrali znaną w tamtych czasach ubecką metodę robienia z ludzi nauki chuliganów. A jak? Przy pomocy kolegium orzekającego. Ich plan był prosty. Zawsze, gdy miałem gości, po dwudziestej drugiej ubek zza ściany dzwonił po milicję, a przybyły patrol legitymował nas i nie stwierdziwszy niczego zdrożnego jechał dalej. Jednak po dwóch tygodniach dostawałem wezwanie na rozprawę w Kolegium Do Spraw Wykroczeń, w oparciu o treść łgarskiej notatki służbowej tychże milicjantów, którzy u mnie byli dwa tygodnie wcześniej. Kolegium składało się zwykle z trojga aktywistów, najczęściej ormowców. Wszyscy w przedziale wiekowym typu leśny dziadek. Świadków obrony nie przesłuchiwano i po krótkiej naradzie składu orzekającego, dostawałem czapę, czyli karę zasadniczą w najwyższym wymiarze. Była to grzywna pieniężna trzech tysięcy złotych, co przy mojej pensji asystenta Akademii Górniczo – Hutniczej sięgającej w porywach do dziewięciu stówek, stanowiło sumę nie do przeskoczenia. Zasądzanych mi grzywien zatem nie płaciłem, próbując się odwołać do wyższej instancji. I choć Wam pewnie będzie trudno w to uwierzyć, po kilku latach nalotów na moje mieszkanie, wydano takich wyroków siedemdziesiąt sześć, co jak niektórzy twierdzą daje wynik lepszy od Jacka Kuronia. Do dzisiaj mam w domu pożółkłą książeczkę zrobioną z oprawionych wezwań na kolegium. W miarę upływu czasu moje sprawy w kolegium, zyskiwały sobie coraz większy rozgłos, zmieniając się z czasem w rodzaj odcinkowego serialu z „dysydentem” w roli głównej, który konkurował z ówczesną superprodukcją sensacyjnych przygód kapitana Klossa. Przebieg rozprawy był zawsze taki sam. Najpierw zeznawali ubecy, potem milicjanci, którzy w pozycji na baczność z paskami pod brodą łgali w żywe oczy, jak to w dniu zajścia stwierdzili na miejscu libację obywateli, w większości niepracujących. Co było nawet w pewnym sensie prawdą, albowiem część moich przyjaciół jeszcze studiowała nie mając w dowodach stosownej pieczątki. Następnie, wkraczała do akcji wspomniana pani Genowefa. Była to kobieta nad wyraz puszysta, leciwa acz w pretensjach, która w trakcie zeznań, co chwilę mdlała, a milicjanci wachlowali ją dziarsko czapkami. Po spektakularnym cuceniu, niedoszła denatka czerwieniała jak indor i z wyreżyserowanym wytrzeszczem oczu zanosiła się szlochem i rwąc włosy z głowy łgała jak najęta, co też ten inteligent wyprawia po nocach. A kolegium bez zastanawiania dawało mi czapę. Te odlotowe spektakle ściągały do kolegium gromady znajomych, głównie naukowców, artystów i ludzi palestry, którzy przychodzili, żeby się zabawić, a również, dlatego, by mieć, co opowiadać w krakowskich kawiarniach.
Z czasem relacje z tych rozpraw zaczęły docierać do Warszawy. Pewnego dnia zadzwonił telefon od bardzo znanego redaktora „Szpilek” imieniem Teodor. Na umówionym spotkaniu poprosił, żebym mu szczerze wyznał, czy to wszystko prawda, gdyż chciałby o tym napisać artykuł do swojej gazety, ale trudno mu uwierzyć, iż w okresie odwilży schyłkowego Gierka, tak bezprzykładne bezprawie jest jeszcze możliwe. Poradziłem mu wówczas, by jako dziennikarz poszperał w stosownych aktach urzędowych. Idąc za tą radą, zdolny żurnalista dotarł między innymi na moją uczelnię, gdzie w teczce osobowej z klauzulą „Poufne” odnalazł autentyczny dziennikarski diament. Był to donos, który do dziś pewnie jeszcze leży w Rektoracie, w którym ubecy z panią Genowefą opisali mnie jako niebezpiecznego erotomana, drania i sadystę. Najcenniejsze jednak było ostatnie zdanie tego dokumentu, gdzie stało napisane, jak Boga kocham nie ściemniam, cytuję dosłownie: „PASIERBIEWICZ JEST W POSIADANIU PSA RASY SPANIOL, KTÓRY SYSTEMATYCZNIE LEJE PO SCHODACH, CO NIE PRZYSTOI PSOWI NAUKOWCA”. Wytrawny publicysta natychmiast wysmolił artykuł do „Szpilek” pt. „Pies naukowca”. Na ten tytuł czekało niecierpliwie całe środowisko. Niestety pan Teodor zapomniał o wszechmocnym wówczas Urzędzie Kontroli Publikacji, Prasy i Widowisk, który tę perełkę sztuki dziennikarskiej schował do szuflady. Mimo to tekst tego artykułu, krążył w po dysydenckich salonach, w tak zwanym drugim obiegu.
Jednakże, gdy ilość orzeczeń kolegium zaczęła mi zagrażać wyrzuceniem z pracy stawiając mnie w jednym rzędzie z recydywistami, postanowili mi pomóc lokalni prawnicy, których w ówczesnym Krakowie znałem prawie wszystkich. Sprawę wziął w swoje ręce prawdziwy tuz tamtych czasów Stanisław Warcholik, ówczesny dziekan Izby Adwokackiej. Po serii narad postanowiono wykonać w Kolegium Orzekającym coś w rodzaju wejścia smoka, w oparciu, o jak się zdawało, niepodważalne zeznania świadków obrony wyselekcjonowanych starannie z grona najbardziej szanowanych krakowskich prawników. Na nadchodzącej rozprawie miałem mieć tedy za świadków, oprócz dziekana krakowskiej Izby Adwokackiej, tak potężnych oligarchów ówczesnej palestry jak super mecenas od spraw karno kryminalnych, śp. profesor Karol Buczyński i znany cywilista, śp. profesor Franciszek Studnicki. I jeszcze na dobitkę wzięto ówczesnego szefa Instytutu Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych profesora Marka Waldenberga. Wszyscy, a jakże by inaczej, z Jagiellońskiej Wszechnicy. Więc musicie Państwo przyznać, że jak na sprawę w kolegium mocne uderzenie. W końcu nadszedł pamiętny dzień mojej rozprawy mającej się rozpocząć o trzynastej. Moi zacni świadkowie, ludzie nader solidni i obowiązkowi, przybyli punktualnie. Po godzinie czekania w mrocznym korytarzu, profesor Studnicki senior odważył się spytać jak długo jeszcze mamy czekać, co zostało uznane za bezczelny wybryk. Wreszcie mnie wywołano. Zgodnie z zaplanowanym scenariuszem, mój osobisty adwokat śp. mecenas Parzyński poprosił Wysokie Kolegium, żeby przesłuchało zgłoszonych świadków obrony. Na to przewodniczący składu orzekającego, który nie miał pojęcia, z kim ma do czynienia, obrzucił moich świadków wzgardliwym spojrzeniem i odpowiedział krótko, że, cytuję: „nie obchodzą go kłamliwe zeznania przygodnych obywateli zebranych z ulicy”. Tego mecenas Buczyński nie był w stanie zdzierżyć i zgłosił formalny protest, na co przewodniczący kolegium nakazał moim świadkom opuszczenie sali. A gdy się zaczęli sprzeciwiać, poprawił się w siodle i władczym tonem zagroził, że jeśli natychmiast nie wyjdą zawezwie milicję. I wtenczas nastąpiła rzecz niewiarygodna. Otóż moi świadkowie, profesorowie prawa i mężowie stanu, przywykli do brylowania w najznamienitszych świątyniach Palestry, podwinęli pod siebie ogony, zbili się w stadko przestraszonych ludzi i bez szemrania opuścili salę, jak grupa niesfornych uczniów wyrzuconych z lekcji.

I pewnie bym wtedy skończył jak recydywista, lecz uratował mnie śp. mecenas Jerzy Parzyński, zdolny krakowski adwokat i cudowny człowiek. A jeszcze do tego wrażliwy krytyk muzyczny i świetny dziennikarz wciągnięty głęboko w sprawy niepodległościowe. Ten wspaniały człowiek bronił mnie za darmo gdyż wiedział, że to, co robię jest swoistym protestem przeciwko ówczesnemu reżimowi. Więc, żeby mnie jakoś ratować załatwił tak zwane dojście do pana profesora Piotra Perkowskiego. Ten znany kompozytor, prócz pięknej muzyki, komponował również dla wojska, a mówiąc dokładniej dla generała, który później wytoczył narodowi wojnę. W wyniku interwencji pana profesora zrobiono mi sprawę zbiorczą ze wszystkich dotychczasowych spraw i darowano winę na mocy amnestii, jaka się akurat nadarzyła.

Tyle opowieści, która wcale nie jest taka śmieszna jak może się zdawać, bo gdyby mi nie pomógł nieoceniony mecenas Parzyński, wylali by mnie z uczelni i kończył bym na ulicy, jako wielokrotnie karany recydywista.

Więc chyba Państwa nie dziwi, iż wiedząc, że historia lubi się powtarzać, z uwagą będę śledził rozwój wypadków w sprawie oskarżenia ministra Kamińskiego przez mecenasa Nowaczyka, - i choć do tej pory nie śledziłem dokładnie wszystkich  rozpraw komisji reprywatyzacyjnej pod kierownictwem ministra Jakiego, teraz będę je oglądał z zapartym tchem i wytężoną uwagą.

Krzysztof Pasierbiewicz (em. nauczyciel akademicki, niezawisły bloger oddany prawdzie i sprawom ważnym dla polskiego państwa)

 

Forum jest miejscem wymiany opinii użytkowników, myśli, informacji, komentarzy, nawiązywania kontaktów i rodzenia się inicjatyw. Dlatego eliminowane będą wszelkie wpisy wielokrotne, zawierające wulgarne słowa i wyrażenia, groźby karalne, obrzucanie się obelgami, obrażanie forumowiczów, członków redakcji i innych osób. Bezwzględnie będziemy zwalczali trollowanie, wszczynanie awantur i prowokowanie. Jeśli czyjaś opinia nie została dopuszczona, to znaczy, że zaliczona została do jednej z wymienionych kategorii. Jednocześnie podkreślamy, iż rozumiemy, że nasze środowisko chce mieć miejsce odreagowywania wielu lat poniżania i ciągłej nagonki na nas przez obóz "miłości", ale nie upoważnia to do stosowania wulgarnego języka. Dopuszczalna jest natomiast nawet najostrzejsza krytyka, ale bez wycieczek osobistych.

Komentarze

Obrazek użytkownika HenrykHenry

02-02-2019 [21:46] - HenrykHenry | Link:

Sciemy ciag dalszy i nieprzerwany. A jaki plodny ... 

Obrazek użytkownika hr.Levak-Levatzky

03-02-2019 [03:52] - hr.Levak-Levatzky | Link:

Rzeczona komisja z jej szefem Jakim z pewnością w brodę sobie pluje, że powołała takiego świadka, z którego teraz musi robić bandziora-idiotę-potwarcę (niepotrzebne skreślić).
A dla ścisłości opisu tuzów UJ mających świadczyć za Panem Autorem przed Kolegium d/s Wykroczeń, a którzy pod siebie na głos przewodniczącego tegoż kolegium ogony kornie podwinęli, to tzw. profesor Marek Waldenberg po studiach w Moskwie był specjalistą i szefem tzw.Katedry Marksizmu-Leninizmu na ówczesnej Wszechnicy Jagiellońskiej. I taki bałby się jakiegoś ORMO-wca z kolegium? Ciekawostka...

Obrazek użytkownika Krzysztof Pasierbiewicz

03-02-2019 [12:40] - Krzysztof Pasie... | Link:

@hr.Lewak-Lewatzky

Wszystko opisałem w mojej powieści autobiograficznej pt. "Magia namiętności", którą krakowskie ARCANA wydały mi dlatego, że opisując wielką miłość, na drugim i trzecim planie opisałem draństwa PRL-u, a dokładniej do czego byli zdolni komuniści - vide: http://www.portal.arcana.pl/Wi...  oraz   http://www.portal.arcana.pl/Te... .  I właśnie dlatego tę patriotyczną książkę metodycznie tępi jeden z prominentnych pezetpeerowskich profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego, który chcąc tę książkę zdeprecjonować rozesłał w środowisku setki listów elektronicznych szkalujących tę patriotyczną powieść. Na szczęście cały nakład już się dawno rozszedł, a ta książka to mój wkład w to, żeby pokazać, czym był reżim komuny. Bo oni wciąż są i mogą dużo, dużo więcej niż może się zdawać. Tak. Tak. Komuna wiecznie żywa, proszę Pana. Powiem Panu więcej. Ten pezetpeerowski profesor UJ przez lata trollował na NB plując na moją patriotyczną powieść pod coraz to nowymi nickami, - kumaci wiedzą o kim mówię. Powiem Panu jeszcze więcej. Temu komuchowi dali się podpuścić "komentatorzy", zawsze ci sami, którzy plują na mnie niezależnie od tematu notki, którą opublikuję na Naszych Blogach. Zaś rzeczony komuch tylko ręce zaciera, bo nie musi już trollować, gdyż robią to za niego mający się za pisowskich patriotów ci wszyscy frajerzy piszący pod nickami: cdn; tolens; felek, andzia; terenia; henryk-Henry; Trotelreiner, paparazzi, kukuo, Jaworowski, markop; danuta; angela, gorylisko, studentka, Anna jakaś tam … et consortes. Powiem Panu jeszcze więcej. Rzeczony komuch przy pomocy tych frajerów sparaliżował merytoryczną dyskusję na Naszych Blogach.
Post Scriptum
Pierwszy z z frajerów podpuszczonych przez rzeczonego profesora, niejaki HenrykHenry już dał głos. Ciekaw jestem, który będzie następny. No i mamy następnego piszącego pod nickiem Trotelreiner. No to czekamy na kolejnego. A jak się nie odezwą, to tym gorzej dla nich.

Obrazek użytkownika Pani Anna

03-02-2019 [13:35] - Pani Anna | Link:

Nasz "Kszysztofek" to jest jednak postać z kreskówki. Rocznik 1943, grafoman nie z tej ziemi. Skąd oni pana wytrzasnęli, z jakiej naftaliny. Autobiograficzna powieść "magia namiętności", no ja cię nie mogę... 

Obrazek użytkownika Anna Borycka

03-02-2019 [17:04] - Anna Borycka | Link:

Doktorku jakiś tam

Tym razem, jak mały pikuś gonisz szarmancko własny ogonek. Nie zapytam kto ciebie podpuszcza, bo kumaci od kilku lat dobrze wiedzą. Jak nie jakiś "hrabia levatzki" to "Madama Pompadura" lub inna "KonWalia" próbują dzielnie cię wspierać, no i sam ciągle chwalisz się hrabiowszczyzną w swoich życiorysach (ciekawe kiedy poznamy ten prawdziwy). Jakie to frojdowskie hahahaha. 

PS. Czy "Madama Pompadura" zmieniła profesję lub partnera, że tak nagle zniknęła?
 

Obrazek użytkownika kukuo

03-02-2019 [19:03] - kukuo | Link:

"ci wszyscy frajerzy piszący pod nickami: cdn; tolens; felek, andzia; terenia; henryk-Henry; Trotelreiner, paparazzi, kukuo, Jaworowski, markop; danuta; angela, gorylisko, studentka, Anna jakaś tam … et consortes. Powiem Panu jeszcze więcej. Rzeczony komuch przy pomocy tych frajerów sparaliżował merytoryczną dyskusję na Naszych Blogach."
Myślę frajerze, że rzeczywiście szkoda klawiatury na twoje wypociny.
Ps. Dlaczego nie odpowiadłeś na moje merytoryczne wpisy?

Obrazek użytkownika Krzysztof Pasierbiewicz

03-02-2019 [20:36] - Krzysztof Pasie... | Link:

@kukuo

"Dlaczego nie odpowiadłeś na moje merytoryczne wpisy?..."
----------------------  
Bo nie było na co odpowiadać.
 

Obrazek użytkownika HenrykHenry

03-02-2019 [20:07] - HenrykHenry | Link:

@pasierbiewicz 

"Pierwszy z z frajerów podpuszczonych przez rzeczonego profesora, niejaki HenrykHenry już dał głos."

Wole byc "frajerem" , w mysl pojec i kryteriow" takich ludzi jak "blagier" niz komunistycznym slugusem , a moze i kapusiem komunistycznych sluzb PRL.

A tak a pro po , moze "ostodoksyjny becwal" zamiast tych konfabulacji , z kolegium w tle , opisze jak jezdzil z panienkami (modelkami) z "ModyPolskiej" do Amerykanow do Warszawy pod oslona odpowiednich sluzb PRL. A moze oswieci tu internautow i opisze jakim cudem syn "karla reakcji" , rzekomo zameczonego przez >UB , zameczonego czy zapitego na smierc ?! , otrzymal paszport i pozwolenie na wyjazd do USA. Co podpisywal i jak splacal swoje zobowiazania za ta "przysluge". Istnieja dawne akta personalne z Wydz.Paszportowego  WUSW .... podania , notatki , opinie i zobowiazania ...  A moze to ... jak rodzina otrzymala mieszkanie w resortowej kamienicy bedacej wlasnoscia WUSW w Krakowie. Wiele , wiele innych spraw byloby niezmiernie ciekawych ...
Zachecam "blagiera" ... prawde , prawde wreszcie prosze pisac . Takie szerokie grono znajomych , przyjaciol , z okreslonych kregow jak ten "uczony" przed kolegium , dzis mowimy ,  komuszych z tamtych lat ... i autor wsrod nich , taki czysty i jeszcze z "opornikiem" w duszy ... no ktos kto nie zyl w tamtych czasach moze to "lyknac" , no idiota tylko ....

Ale to moze tak zakoncze , na teraz ... https://youtu.be/WUe5S75Hb-s
 

Obrazek użytkownika Trotelreiner

03-02-2019 [08:37] - Trotelreiner (niezweryfikowany) | Link:

Pasierbiewicz korzysta ...niczym nie skrępowany ze STREFY WOLNEGO SŁOWA...a ja nie mogę?!
Dedykuję ech24 ten fragment....
https://youtu.be/5oOK3e53elo