Cześć Ich pamięci!

Ten dzień niech należy do Żołnierzy Niezłomnych… Ojczyzna ma swoje dzieci i swoich bękartów. Niezłomni wyznaczali standardy moralne. Bękarty zbierały cudze plony i piekły pozornie lepszy chleb. Jedni wybrali Wyklętych, inni przeklętych. Wyklęci ginęli lub trwali jak ludzie wolni. Dziś zmartwychwstają w chwale. Niepodlegli. Przeklętym, którzy zmarli, historia przybiła osinowe wieko; żyjącym – z hańba przyszło się pojednać.
I teraz może wiersz ku pamięci Niezłomnych i ku przestrodze tych, którzy nie bardzo rozumieją przesłanie wielkości wykopywanych szczątków.

Testament Niezłomnych 

Druga Niepodległa jeszcze nie umarła.
Druga Niepodległa jeszcze żyje!
Zmartwychwstaje jak Niezłomni.
Bez bękartów – bezpotomni.
Od Chrobrego do Baczyńskiego
Od Giewontu po Kaszuby
Między Odrą a Bugiem
Rozciąga się Nowa, Nasza, Lepsza
Polska marzeń. Nieśmiertelna!
 
Lecz Rodacy, biesy, czarty i złodzieje
Wciąż gromadzą swoje siły
By Niezłomnych jednak złamać
I odebrać Wam nadzieję.
Wciąż mieszają w Waszych głowach.
Wciąż kieszenie Wam plądrują.
Czas powrócić do swej Matki.
Czas zrozumieć swą historię
I zakończyć waśnie durne.
 
Polska wciąż jest z Wami.
Wciąż przeżywa męki, bóle,
Wciąż przybita jest do krzyża.
Jest rozumna, kocha szczerze. Lecz cóż,
Ona jedna w Waszym łonie
Ona jedna, Was miliony.
Z Was powstanie, z Was wyrośnie.
Taka będzie w dalszym ciągu
Jaka wola w Was zostanie.