Na łyso, czy na krzyż?

Słuchajcie, bo nieczęsto zdarza mnie się takie wyznanie 'na spontanie'. Nie wiem, czy się żalę teraz, czy chwalę, ale sprawa jest taka, że jestem bezrobotny, choć fach mam w rękach. Nikt tak jak ja, albo prawie nikt... - tylko że póki co, nie ma jakoś warunków.
Podaż i owszem, jest i to niestety bardzo wielka, ale klimat w Polsce nie dojrzał na razie. Przez lata całe 'nie było zajęcia w kraju, dla ludzi z moim wykształceniem' i zainteresowaniami.
Jestem bezrobotnym fryzjerem.
A ręce aż palą mi się do roboty!
Nieważne czy nożyczki, maszynka, a może brzytwa! Strzygę! No, może cudów nie wyczaruję na głowie ( też zależy jakiej ), ale takie np. Moniki Szmalcownik, czy Jaruzelimskie, bez problemu zadowolę/obsłużę. Mistrzem z Paryża nie jestem, ale polska ulica też ma swoje talenty, które potrafi ukierować wobec 'zasłużonych' dla umacniania władzy ludowej i władzy głupoty w Polsce.
'Mistrz koafiury, maestro fryzury' – jak deklamował kiedyś w skeczu Jan Pietrzak 'Pod Egidą'. Opcje dla pań są dwie: Na łyso, czy na krzyż? Czy to za mało? Myślę że w sam raz...dla wiechci podpudrowujących swoją próżność i prymitywizm, bezduszność w kłamstwie przeciwko polskiemu narodowi, na ekranach telawizorów i szpaltach gadzinowych gazetek mainstreamu. Opcje są dwie – jak mówię – na łyso, lub na krzyż.
Tak jak to było za okupacji niemieckiej, tak i teraz ufam, iż będzie za okupacji niemiecko – sowiecko – 'prawniczej'.
A propozycje dla panów...?
Panowie to byli w Wolnej Polsce, II RP, a dla tych cweli postkomunistyczno – nihilistycznych, w grę wchodziłyby już raczej usługi niekoniecznie związane z fryzjerstwem, a bardziej z...literaturą czeską.
W powieści 'Dobry Wojak Szwejk' występował niejaki feldkurat Katz, który wszystkim swoim pacjentom fundował lewatywę, jako antidotum na ich defetystyczne symulanctwo. Ja zaś dla osobników sprawujących funkcję premierów, (p)rezydentów i innych namiestników obcych sił, chętnie widziałbym penetrację a la Białołęka...No już mniejsza o szczegóły, bo i wdałem się w rozważania o żulach znowu i profesjach, na których się nie znam. Wracając...
Jako bezrobotny fryzjer – pasjonat, muszę Wam z dużą dozą pewności powiedzieć, że wiechci i podstarzałych szczot postkomunistycznych i neoliberalnych, medialnych i celebryckich, sądowych i administracyjnych do 'pojechania' maszynką na krzyż, lub na zero, w każdym mieście Polski znalazłbym spokojnie kilkadziesiąt...Może czas zacząć szukać...?
Bezrobotny fryzjer. Ręce aż palą się do roboty!
                                                                                                                                                                                                                                                        Optymista1930