Ramy Tragedii Smoleńskiej

Ponieważ Obraz Tragedii – mimo upływu lat – pozostaje nadal ukryty za smoleńską mgłą, przedstawiam jego równie „zamglone” Ramy: dopiero w tym stanie obraz można odstawić do magazynów muzeum narodowego; na ekspozycję całości nie ma co na razie (?) liczyć.
 
I. Logistyka „katastrofy”
 
. Opisując (http://naszeblogi.pl/45835-lot...)„dzieje” małej spółki lotniczej Jet Air, nie podałem szczegółów przekształcenia jej w spółkę „dużą”: nadeszła pora, by te szczegóły przedstawić, jako że czas tego przekształcenia ma dla biegu „spraw” istotną wagę. Otóż:
15 czerwca 2009 do Urzędu Lotnictwa Cywilnego wpływa wniosek (uzupełniony 17 czerwca) Jet Air o możliwość wykonywania regularnego przewozu lotniczego pasażerów, poczty i ładunku w ruchu krajowym i międzynarodowym przy użyciu statków powietrznych o MTOM powyżej 10 ton oraz powyżej 20 miejsc pasażerskich; Zbigniew Mączka -wiceprezes ULC – błyskawiczną decyzją z dn.  19 czerwca, wydaje zgodę (Decyzję) na ten wniosek.
Kapitał spółki Jet Air wynosił w tym momencie… 52 tys. zł. Uzyskany dokument pozwala Jet Air czarterować dowolne samoloty i wykorzystywać je do lotów z dowolnym ładunkiem w dowolne miejsce.
 
. 2 lipca 2009 roku minister Bogdan Klich unieważnił decyzję swojego poprzednika, Aleksandra Szczygło, w sprawie zakupu samolotów dla VIP-ów; gdyby przetarg odbył się zgodnie z harmonogramem, to pierwsze dwa samoloty dotarłyby do Polski w marcu – tuż przed katastrofą lotniczą pod Smoleńskiem. (za: http://wiadomosci.wp.pl/kat,13... )
 
. Przed lipcem 2009  minister Sikorski wzywa z emerytury funkcjonariusza wywiadu PRL, Tomasza Turowskiego,  w celu „organizacji wizyt polskiej delegacji w Katyniu” (Przechodziłem szkolenia od lipca 2009 roku – za: http://wiadomosci.wp.pl/kat,13...  )
 
. Latem 2009  w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego wykonano analizę dotyczącą największych potencjalnych sytuacji kryzysowych. Opisano w niej m.in., co się może stać, gdyby jednocześnie państwo zostało pozbawione prezydenta, kluczowych dowódców wojskowych i pozostałych najważniejszych osób. Precyzyjnie opisano, co trzeba zrobić, aby zapobiec panice i kto ma przejąć władzę (za: http://autorzygazetypolskiej.s... )
 
. 1 września 2009  na molo w Sopocie Premier FR rozmawia z Premierem RP. Spotkanie frontmenów Organizacji Zarządzających obu państwami odbywało się na nierównym poziomie samodzielności (można by je opisać jako spotkanie TW z Oficerem Prowadzącym);  rozmówcom przekazano informacje o Postanowieniu OZ, by doszło do rozdzielenia wizyty katyńskiej. Premier RP postanowienie OZ wypełnił natychmiast: ze strony KPRM oraz MSZ we wrześniu 2009 roku rozpoczęto starania, aby podczas uroczystości 70. Rocznicy Zbrodni Katyńskiej w Katyniu doszło do spotkania premiera Tuska i premiera Putina – napisali prokuratorzy w uzasadnieniu umorzenia (a jakże) śledztwa. (za: http://www.gazetapolska.pl/205...).
 
 
II. NATO wobec Tragedii
 
Mając na uwadze cytowane onegdaj przez niektóre media fakty:
- natychmiastowe manewry na Bałtyku (dowodził polski komandor!),
- wykorzystanie pretekstu do nieuczestniczenia w pogrzebie Prezydenta RP (wulkan Eyjafjoell dymił, jak się okazuje, „tak sobie” – zakaz lotów wydano na podstawie komputerowej, a nie fizykalnej! „analizy” brytyjskiej danych; część niemieckich linii lotniczych wykonywała jednak loty. Por.: Blisko 60 proc. Polaków twierdzi, że pył wulkaniczny był jedynie pretekstem dla części europejskich polityków, by nie pojawić się na pogrzebie Lecha Kaczyńskiego – wynika z sondażu przeprowadzonego dla „Newsweeka” przez firmę Gemius – zabawne jest to określenie tej niemieckiej gadzinówki części europejskich polityków: nie przybył żaden… http://www.newsweek.pl/polska/...–wulkan-to-zaslona-dymna,57605,1,1.html)
- i pełną wiedzę NATO co do przebiegu Tragedii (http://naszeblogi.pl/45887-wsp...)
 
– należy stwierdzić, iż NATO zostało zaskoczone „operacją Smoleńsk”; nadal jednak zwleka z wydaniem pozwolenia na publikację faktów, gdyż „sytuacja międzynarodowa” nie pozwala na tak demonstracyjne wskazanie mocarstwa atomowego jako winnego zbrodni.
 
Wydaje się, że tylko śmierć Putina (jak wcześniej Stalina) i jakaś nowa pieriestrojka w Rosji, może otworzyć pole do negocjacji w sprawie publicznego odtworzenia wydarzeń z 10 kwietnia 2010 r.
 
 
 
III. “Komisje Badające” i Prokuratura
 
Z przyczyn opisanych wyżej  “Komisja Millera” (pod patronatem naszych OZ) i obecna Podkomisja (pod natowskim patronatem szefa MON) pracowały i pracują z założeniem “zdarzenia lotniczego” (KM – tzw. CFIT-u, czyli „błędu pilota”) bądź też zamachu (PMON – z założeniem wybuchów w samolocie).
 
Jest to narzucający się, w ramach wspomnianych „ograniczeń zewnętrznych i wewnętrznych (OZ, NATO), sposób na uniknięcie oskarżeń (ze strony grup wyborców) o bezczynność;  bijąca w oczy “nieefektywność” tych prac jest tego niechcianą konsekwencją – czasem niespodziewaną przez samych badaczy (jak choćby ostatnia, pamiętna zapowiedź dr. Berczyńskiego: Łotysze parę tygodni temu przekazali Polsce nowe nagranie dot. tupolewa. Chodzi o korespondencję załogi polskiego samolotu z wieżą w Smoleńsku. Nagranie jest bardzo czyste i mamy zaufanie, że nie jest manipulowane. Skorelujemy je z dotychczasowym materiałem głosowym, który otrzymaliśmy od Rosjan – pochodzi ona z maja 2016r.; http://telewizjarepublika.pl/l... ; następnie – ale już dopiero 2 września podano:  Minister Obrony Narodowej Antoni Macierewicz ujawnił, że jeszcze we wrześniu udostępnione zostaną nieznane dotąd nagrania rozmów załogi Tu-154M. Jak wynika z zapowiedzi szefa resortu obrony nagrania rzucają istotne światło na przebieg i przyczyny katastrofy smoleńskiej.  Antoni Macierewicz wyjaśnia, że do chwili udostępnienia nagrań nie może powiedzieć skąd udało się je uzyskać. Szef MON zapewnia jednak, że z materiałami będzie można zapoznać się jeszcze we wrześniu. https://niezalezna.pl/85471-uj...)
- w rzeczywistości są to łamańce intelektualne różnej próby i trudno od wykonawców  tych zadań oczekiwać ciągłości badawczej: poszczególne cele badań się zmieniają z powodów „odgórnych” (przypomnieć można ujawnione naciski na „Komisję Millera”).
 
 
Prokuratury (ówczesna wojskowa i obecna), rozumiejąc jak nikt inny własną (indywidualną) odpowiedzialność karną, jeszcze przed podjęciem swych prac ustaliły (sobie) zakres śledczy, który NIE OBEJMUJE działań OZ – badają jedynie “katastrofę samolotu”, w żadnym aspekcie (można powiedzieć: demonstracyjnie) nie kierując śledztwa na “wydarzenia” PRZED WYLOTEM – prowadzą więc postępowanie dotyczące niezaistniałych być może wydarzeń: jest to w podziwu godny sposób racjonalne, z punktu widzenia ich własnych (osobistych) interesów (przynosiło awanse, nawet generalskie).
 
Zarysowane tu ramy operacji OZ-ów i określenie “pola możliwości” rządów RP nie pozostawia złudzeń co do uchylania jakichś większych rąbków ukrywanej tajemnicy Tragedii; wydaje się nawet, że obecni decydenci przykładają większą wagę do pilnowania tych rąbków.
 
 
IV. Finansowe koszty operacji opłacone przez “stronę polską”
 
Należy wskazać przede wszystkim na:
–  zmianę  dotychczasowego wykonawcy remontów tupolewów: 9 kwietnia 2009 r. MON podpisuje umowę dotyczącą remontu dwóch Tu-154. Przetarg wart jest ponad 69 mln zł, wygrywa go konsorcjum firm MAW Telecom i Polit Elektronik. Ta druga spółka nie jest nawet zarejestrowana w KRS. Z niewyjaśnionych przyczyn odrzucono ofertę poważnych kontrkandydatów, wśród nich Metalexportu-S i państwowego Bumaru. Jak informowała agencja lotnicza Altair, MON wybrało wykonawcę remontu bez analizy propozycji cenowych innych oferentów.  Koszt remontu jednej maszyny wyniósł zatem ok. 10 mln USD. Tymczasem: eksperci podkreślają, że samolot Tu-154M w wersji bardziej luksusowej niż ten, który uległ katastrofie bo 41-, a nie 90-osobowy, bezpieczniejszy, ponieważ wyposażony w system masek gazowych, na dodatek młodszy o rok od tego, który uległ katastrofie, można nabyć za kwotę dużo niższą niż tę, którą rozdysponował MON, bo już za 9-11 mln USD. I resurs takiej maszyny kończył się w 2022 roku. – Oczywiście ma wszystkie TCAS-y, TAWS-y i EGPWS-y, tak jak nasz 101. Pytałem właściciela tego samolotu, ile kosztuje jego całkowity remont w Samarze. Odpowiedział, że 800 tys. USD – stwierdza Tadeusz Augustynowicz, wieloletni koordynator lotnisk wojskowych i pilot PLL LOT (za: http://www.bibula.com/?p=26695).
W 2011 r. prezes firmy remontującej nasze Tupolewy został odznaczony złotym medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
 
– umowę “gazową”: 10 kwietnia Lech Kaczyński wsiadł na pokład rządowego tupolewa lecącego do Katynia. Ten dzień stał się jednym z najtragiczniejszych w powojennej historii Polski. Oprócz prezydenta, zginęli bowiem najważniejsi przeciwnicy umowy gazowej z Rosją. Osiem dni później w Krakowie odbył się uroczysty pogrzeb pary prezydenckiej. Na pogrzeb przyjechał prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew. Towarzyszył mu brat Aleksandr i szef Gazpromu Aleksiej Miller. Próżno szukać ich obu na zdjęciach z konduktu pogrzebowego. Nie wiadomo, co obaj robili tego dnia w Polsce. Wiadomo jednak, że dwa dni później odbyło się ponownie Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy EuRoPol Gazu, w trakcie którego wybrano nowego prezesa zarządu. Został nim Mirosław Dobrut. Równocześnie ze stanowiska prezesa odwołano Michała Kwiatkowskiego, a ze stanowiska wiceprezesa – Jerzego Tabakę, którzy nie chcieli umarzać długów Gazpromowi. Już następnego dnia rząd ogłosił, że nowa umowa zostanie podpisana na początku maja. Tak się nie stało. Unia Europejska – zaniepokojona tym stanem rzeczy – wymusiła na Polsce negocjacje z udziałem przedstawiciela Brukseli. Ostateczną umowę podpisano 29 października w Warszawie, a aneks do niej kilka godzin później. Treść umowy i aneksu nie są znane. Wiadomo jedynie, że Gazprom będzie dostarczał do Polski gaz do 2037 r. Wiadomo też, że strona polska zrezygnowała z 1,2 miliarda złotych, które miał zapłacić Gazprom. Rezygnacja nawet z jednego miliarda w obliczu kryzysu finansów publicznych trudno ocenić inaczej, jak działalność na szkodę Polski. Treść umowy polsko-rosyjskiej nie została udostępniona ani Polakom, ani przedstawicielom Komisji Europejskiej. – Staramy się działać w tej kwestii zgodnie z interesem Polski i przepisami europejskimi. Jestem przekonany, że tak jest. Nie ma powodów, by akurat Polska była testowana ponad standardy i przepisy obowiązujące w UE – wytłumaczył dziennikarzom Donald Tusk. (za: http://www.forum-dyskusyjne.no...)
 
– zakup przez Amber Gold niemieckich linii lotniczych OLT (za nieznaną ? sumę: do dziś nie wiadomo, co stało się z funduszami AG)
 
– ogromną, bo 2,5 miliardową “stratę” BS Wołomin: tylko pozornie “nie wiąże się” z tą operacją.
 
 
V. Koszty społeczne
 
Pomni historii (vide np. przemówienie ministra Becka) musimy zdawać sobie sprawę, jak niewielkie argumenty w skali makro mają ci, którzy domagają się wyjaśnienia tej najnowszej Tragedii Narodowej tu i teraz, za wszelką cenę. Nasza narodowa pomyślność bynajmniej od tego wyjaśnienia nie zależy, zaś Honor nie gra już takiej roli, co kiedyś. Nie pierwszy zresztą raz tak skonstatowano: jeden z najbardziej znanych prawicowych dziennikarzy i publicystów dwudziestolecia międzywojennego, Stanisław Stroiński, zatytułował swój artykuł w "Rzeczpospolitej" słynnymi słowy „Ciszej nad tą trumną!” (tekst poświęcony był zamachowi na prezydenta Gabriela Narutowicza); odtąd frazy tej używa się, kiedy powaga w obliczu śmierci nie pozwala nam chwilowo dochodzić prawdy.
Zachowajmy zatem tę powagę i my: młyny sprawiedliwości mielą powoli!
Pisząc: „my” mam na myśli nie nas, czytelniku – a sprawujących władzę. Ich zapewnienia, że ta bolesna dla Polaków tajemnica będzie „wreszcie, już, zaraz, wyjaśniona” nie licują z powagą w obliczu śmierci każdej z 96 poległych na nieludzkiej ziemi Osób - zwłaszcza, że wiedzą oni doskonale iż wyjaśnienie tej tajemnicy nie zależy od ich wiedzy (czy rozmowa „w cztery oczy” Merkel-Kaczyński – wobec wyboru Trumpa – nie tego właśnie dotyczyła?) i woli…
 
Od wiedzy i woli polskich władz zależy jednak ukaranie polskich współsprawców Tragedii:
jak dotychczas – nikt nie został pociągnięty do karnej odpowiedzialności za swoje zbrodnicze knowania tu, w kraju.
I to są prawdziwe koszty społeczne, jakie ponosimy my, patrioci, w naszych zgorzkniałych sercach.
 
Jak długo jeszcze?