Dwa Sylwestry (1980/81 i 1981/82)

(z niedrukowanych dzienników „Jelonki”)

31 grudnia 1980, środa
Sprawunki. U św. Aleksandra [na Placu Trzech Krzyży w Warszawie]. W domu [na ul. Poznańskiej] trochę. U Irków [Gugulskich w Al. Sobieskiego]. Sylwester. Przyjemnie. W TV – [Wojciech] Młynarski. Późno [wraca do domu] – Marcin [Gugulski].
1 stycznia 1981, czwartek
U Irków – późne wstanie, śniadanie, bałaganienie, TV. U św. Krzyża [na ul. Krakowskie Przedmieście]. U Ojca [Jana Ziei na ul. Wiślanej]. U św. Krzyża (Msza i orędzie Ojca św.). Spotkanie z Hanką [Doroszewską], u nich [na ul. Sewerynów] (Janka [Gołubiewowa]).

31 grudnia 1981, czwartek
W domu. Na próżno po kartki [żywnościowe-?]. U Elżbiety [Łabuńskiej-?]. Chwilę u Liter[atów, tj. w Kawiarni Literackiej w Domu Literatury na ul. Krakowskie Przedmieście] (Paweł [Hertz], [Tadeusz-?] Zabłud[owski], [Kazimierz-?] Braun). Wstąp[iłam] na Piwną [do kościoła św. Marcina] [i Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom-?]. W katedrze [na ul. Św. Jana]. U Celinki [Gugulskiej w Al. Sobieskiego] na noc.
1 stycznia 1982, piątek
U Celinki (oni do [ośrodka internowanych w więzieniu na] Białoł[ęce], ja sama). U p[ani] Anieli [Urbanowiczowej na ul. Nowy Świat]. U św. Krzyża (kazanie ks. [Alojzego] Hennela). Na noc u Celinki (opowiadanie o wizycie u [internowanego] Irka [Gugulskiego]).

Leonia Maria „Jelonka” Jabłonkówna (1905[?]+1987) studiowała polonistykę i filozofię, a w 1939 roku ukończyła wydział reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. We wrześniu 1939 roku ewakuowała się z Warszawy do Lwowa. Do 1941 roku przybywała w Grodnie i Białymstoku, gdzie pracowała w teatrze Aleksandra Węgierki. Następnie przeszmuglowała się do Warszawy i ukrywała m.in. u Tadeusza i Zofii Baumów, moich dziadków po kądzieli. Tu przeżyła okupację i Powstanie, podczas którego została ranna. Końcowe miesiące niemieckiej okupacji spędziła w klasztorze karmelitanek w Czernej, a potem gdzieś na wsi w górach.
Po wojnie wróciła do reżyserowania, a potem odnalazła się w redakcji pisma „Teatr”. Należała do Związku Artystów Scen Polskich, PEN-Clubu i Klubu Inteligencji Katolickiej. Pozostawała pod kierownictwem duchowym ks. Jana Ziei. Po podpisaniu listu protestacyjnego do władz PRL, w latach 1976 - 1977 „Jelonka” była inwigilowana przez stołeczną Służbę Bezpieczeństwa w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpracowania kryptonim „PANNA”.
Latem 1978 roku wznowiła, po trzydziestu latach przerwy, pisanie dziennika. Zostawiła kilkadziesiąt stron zapisków z lat 1946 -  1947, ponad 1000 stron dziennika z lat 1978 - 1987, kilka nieopublikowanych wierszy...
Najszerzej znana jest jako autorka wiersza „Modlitwa”: opublikowanego w 1943 roku w warszawskiej prasie podziemnej, a po wojnie wielokrotnie przedrukowywanego.
Za ugór ojczysty rozdarty, / za fali wiślanej płacz krwawy, / za Tatry skalane i Bałtyk, / za wrzesień śmiertelny Warszawy; / Za grób, co słabnącym jak ulga / Pokusą w męczeńskich dniach świeci – / – Zbaw, Panie, kobiety i dzieci / Z płonących pożarów Hamburga. / Za krzyż znieważony w kaplicach, / za krzywdę cmentarnych popiołów –/ – zachowaj we wrażych stolicach / strzeliste gotyckie kościoły. / (…) W godzinach tryumfu nad klęską, /gdy w gniewie się Twoim objawisz, /daj siłę, daj radość zwycięską, / a wyrwij nam z duszy nienawiść. (…)

Fragmenty dzienników „Jelonki” na moim blogu:
16 listopada 2010 r.: Rok trzech Papieży (z dzienników Mamy Chrzestnej)
23 kwietnia 2011 r.: Wielka Sobota 1944
25 grudnia 2011 r.: Wigilie „Jelonki” (z dzienników dzienników Leonii Jabłonkówny)