BLOGO-TELE-ZGADYWANKA

Wybory za nami, opadły emocje, dłużą się smutne jesienne wieczory, więc sobie pomyślałem, że zorganizuję w Internecie wirtualną zgadywankę, albo jak kto woli blogotele.
 
Zasady są proste. Ja charakteryzuję osobnika, a goście mojego bloga mają za zadanie odgadnąć kto zacz, a także opisać delikwenta w kilku żołnierskich słowach. Ewentualne rozwinięcie można dodać w Post Scriptum.
 
No to zaczynamy:
 
Występuje od wczesnych godzin rannych w jednej z telewizji mainstreamowych. Jego widok przyprawia normalnych rodaków o mdłości, zgagę, a nie rzadko o atak woreczka. Aliści, tenże sam osobnik u adoratorów Tuska i jego świetlistej partii wzbudza dziecięco szczery entuzjazm, chęc życia i głębokie przeświadczenie o wyższości nad resztą.
 
Żywi się własnym jadem, lecz także naiwnością wyborców, przeświadczeniem o własnej doskonałości, polityką miłości, tańcami na lodzie i modą na sukces. Nie wierzy w nic poza tym, co głosi Salon i wieszczy tylko to, co nakazuje Salon. Na dźwięk nazwiska Jarosław Kaczyński wpada w szał, gryzie wargi i wybałusza gały, jakby miał za chwilę dostać ataku padaczki.
 
Trzyma się „Kodeksu Palikota, który mu służy za biblię. Jest doszczętnie wyzuty z uczyć wyższych, niczym się nie zraża i wiecznie zadowolony z siebie wmawia wszystkim, dookoła, że jest cudnie. W rozmowach z zaproszonymi do studia często robi, jak mu się wydaje żartobliwe wrzutki, z których zwykle sam się śmieje.
 
Na wygląd to iście modelowy burak przebrany w coraz to droższe garnitury od Armaniego i Bossa, albo jeszcze lepiej, ogacony słomą butny kretyn, nie odróżniający aromatu Cohiby od swądu skisłego ogórka.
 
Jego bezgraniczna ufność w dobrą wolę Rosji przy wyjaśnieniu śledztwa smoleńskiego oraz przekonanie o słuszności zapewnień Jacka Rostowskiego, że Polskę ominie kryzys, a także jego ślepa wiara w cuda, jakie obiecywał Premier są niezaprzeczalnym dowodem istnienia w przyrodzie nieznanej dotąd w paleontologii ewolucji uwstecznionej.
 
Mówiąc jaśniej, chodzi o szczególny rodzaj ewolucji stojącej w sprzeczności z teorią rozwoju gatunków Karola Darwina. Bowiem, o ile Darwin zakładał, iż od zarania dziejów ewolucja organizmów żywych szła w kierunku rozwojowym, to nasz delikwent jest żywym dowodem tego, iż w erze III RP, a szczególnie w okresie „zielonej wyspy” pod ciśnieniem mutacyjnym poprawności politycznej salonu powstał pewien szczególny kurzomózgi gatunek, w którym to przypadku nastąpiło niewytłumaczalne dla nauki odwrócenie tego trendu. Sic! Za wyjątkiem okresu sodomy i gomory zwanego Czwartą Rzeczpospolitą, w którym to czasie, bohater naszej zagadki okropnie się znerwicował, przeraźliwie wychudł, zmarniał, sflaczał i utracił rezon.
 
Dla ułatwienia dodam jeszcze, że w konkurencji blagi, zakłamania i krętactwa, Judasz z Adamem Michnikiem mogliby u niego terminować.
 
Słowem wyjątkowo wredna gnida i nie obrażając Wasowskiego i Przybory – chodzący fałsz, ruja, niewykluta larwa i szczeżuja.
 
Myślę, że wystarczy.
 
Nagrodą dla zwycięzcy tego blogotele będzie statuetka „Złotego Leminga”, plazma do powieszenia na ścianie, bon na zjedzenie w mieście suszi i flakon Masumi - przy okazji pozdrowienia dla Seaman’a.
 
Nie ukrywam, że tym razem, licząc na Waszą inwencję oczekuję od Państwa wyjątkowo licznych komentarzy.
 
Krzysztof Pasierbiewicz
(nauczyciel akademicki)
 
Post Scriptum
Z uwagi na formułę tego bloga uprzejmie proszę byście Państwo w swoich komentarzach, na ile to oczywiście możliwe, starali się unikać słów nieparlamentarnych.
 
Patrz również:
http://salonowcy.salon24.pl/337142,sekret-sukcesu-platformy