1. Komisja Europejska przedstawiła raport o pomocy poszczególnych krajów członkowskich dla przedsiębiorstw, w tym głównie dla instytucji finansowych. KE bada pomoc publiczną, czy nie zapewnia ona lepszej pozycji rynkowej podmiotom, które ją otrzymały, a tym samym czy nie zakłóca reguł konkurencji. Na każdy taki program pomocy KE musi wyrazić zgodę. Jeżeli udowodni, że pomoc ta zakłóciła jednak warunki konkurencji w danym sektorze gospodarki, nakazuje jej zwrot ze wszystkimi tego negatywnymi konsekwencjami (przykładem jest decyzja o zwrocie pomocy publicznej przez 2 polskie stocznie, co doprowadziło do ich upadłości).
W ostatnich miesiącach KE wyraziła zgodę, i to wciągu zaledwie kilku dni, na 23 dokapitalizowania podmiotów sektora finansowego w 18 krajach UE, a także wyraziła błyskawicznie zgodę dla 10 państw UE na ratowanie pojedynczych instytucji finansowych.
2. Komisja Europejska wyraziła zgodę na dokapitalizowanie prywatnych banków na kwotę ponad 300 mld euro: Niemcy- 80 mld euro, Wielka Brytania- 63 mld euro, Hiszpania- 50 mld euro, Francja- 21,5 mld euro, Włochy- 20 mld euro, Austria- 15 mld euro, Dania- 13,5 mld euro, Słowenia- 12 mld euro, Grecja- 5 mld euro, Szwecja,- 8 mld euro i Węgry- 1 mld euro. Poszczególne państwa stały się w związku tymi wydatkami poważnymi udziałowcami do tej pory całkowicie prywatnych banków. Z kolei, jeśli chodzi o pakiety ratunkowe dla indywidualnych instytucji finansowych, na czoło wysuwa się zgoda komisji na pomoc dla 2 belgijskich banków: Delia- 167 mld euro i Fortis- 157 mld euro, udzielona wspólnie przez Belgię, Holandię, Luksemburg i Francję, jako, że banki te działają na terytorium tych 4 krajów. KE wyraziła również zgodę na gwarancje udzielane przez rządy krajów UE dla instytucji finansowych kwocie, aż 2,3 bln euro, a więc kwotę zupełnie gigantyczną. To oczywiście nie są pieniądze wydatkowane, bo z reguły w przypadku udzielonych gwarancji tylko niewielki procent to pieniądze faktycznie wypłacone.
3. Dziesięć krajów UE dostało także zgodę Komisji na wsparcie programów dotyczących realnej gospodarki. Polegają one głównie na finansowaniu części odsetek od kredytów, których przedsiębiorstwa nie są w stanie spłacać o własnych siłach, a także na gwarantowaniu przez państwo pożyczek i kredytów. Jest także zgoda KE na dofinansowanie przez państwa członkowskie programów złomowania starych samochodów i kupowania nowych, spełniających ekologiczne standardy. Największy taki program zgłosił niemiecki rząd, opiewa on na 5 mld euro, po 2,5 tys. euro do jednego złomowanego samochodu, więc będzie on dotyczył 2 mln niemieckich posiadaczy 9-letnich i starszych pojazdów.
Z powyższego widać jak potężna pomoc publiczna została udzielona przez poszczególne kraje członkowskie własnym gospodarkom, i co więcej ta pomoc na ponad 3 bln euro została uznana przez KE za pomoc nie naruszającą zasad konkurencji. Tym silnej należy powtórzyć pytanie, dlaczego udzielona trochę wcześniej przez polski rząd pomoc dwóm polskim stoczniom (w Szczecinie i w Gdyni) nie została zaakceptowana przez KE w wyniku, czego obie stocznie upadły.
Komisja Europejska przedstawiła raport o pomocy poszczególnych krajów członkowskich dla przedsiębiorstw, w tym głównie dla instytucji finansowych. KE bada pomoc publiczną, czy nie zapewnia ona lepszej pozycji rynkowej podmiotom, które ją otrzymały, a tym samym czy nie zakłóca reguł konkurencji. Na każdy taki program pomocy KE musi wyrazić zgodę.