Tusk ma wygłosić nowe expose

Tak naprawdę Ewangelia polega na uświadomieniu sobie prawdziwej tożsamości. Najmniejsi, to niekoniecznie najubożsi. Ubodzy w duchu to absolutnie niekoniecznie ludzie pozbawieni pieniędzy. To są ludzie w potocznym powiedzeniu pozbawieni ducha, a tak naprawdę, to niczego nie są pozbawieni, ale nie wiedzą o tym, że nie są czy są pozbawieni !! Krótko mówiąc oni szukają swojej prawdziwej jedynej tożsamości, swojej jedynej świadomości. Tacy roztargnieni... Prawdziwa tożsamość Drogi Panie, to jest zaś najpierw uświadomienie sobie, iż nie jest się ciałem. Gdyby Szanowny Pan był naukowcem z dziedziny fizyki i nauk pokrewnych, to w XXI wieku wiedziałby Szanowny Pan już doskonale, że życie i wszechświat są złudzeniem. Dziwnie to brzmi, ale to jest jak z oglądaniem jakiegoś przedmiotu albo jakiejś istoty przez coraz bardziej powiększający mikroskop. Najpierw znika ta znajoma struktura powłoka cielesna, potem znika i chemiczna, potem fizyczna, potem znika energia a potem wszystko znika. A co zostaje ? Inaczej może: to co widzimy, to jest kodowanie. W rzeczywistości świat wygląda inaczej i o tym ludzie wiedzą już od grubo ponad stu lat w epoce nowożytnej, a starożytni wiedzieli o tym już przed tysiącami lat, bo mówią o tym najstarsze teksty pisane. Np. na pewnym zaawansowanym etapie patrzenia przez ten powiększający mikroskop - na poziomie molekularnym - wszystko co widzimy żyje, wszystko się nieustannie porusza i nie ma granic - jest zupełną jednością, przenika się bez granic i zależy wzajemnie od siebie. Skoro wszystko w końcu tego powiększania znika, to co właściwie jest realne? Ano pozostaje tylko świadomość. Problem w tym, że jest tylko jedna. Wydaje się podzielona a jest jedna. To co Jezus powiedział w zacytowanym przez Szanownego Pana zdaniu, jest tak niezwykłą rzeczą, że właściwie całkowicie zapiera dech. Myślę, że nawet nie należy o tym zbytnio szeroko pisać, bo każdy sam powinien w sobie zobaczyć tę swoją jedyność świadomości na świecie i jej dalsze implikacje. To jest dokładnie to, co miał na myśli święty Paweł z Tarsu Apostoł, gdy nakłaniał ludzi do rezygnacji z "życia podług ciała". Bo człowiek nie jest ciałem. Posiada ciało, tak jak może posiadać samochód albo komputer. Koduje sobie te rzeczy. Ale nie jest nimi. Nawet może mieć wiele komputerów, choć tylko jeden system przetwarzania danych. Człowiek nie jest ciałem i dlatego cokolwiek czyni tym najmniejszym /ale i wszystkim innym/, czyni Jezusowi. Po prostu Jezus uczy nas, abyśmy widzieli go w każdym innym człowieku i w ... sobie. A Szanowny Pan robi tu jakąś socjalistyczną propagandę na rzecz ubogich. W Ewangelii zaś chodzi o prawdziwą tożsamość człowieka, o to by ją sobie przypomniał. Słowem to, co cały czas ze sobą nosi, ale błędnie utożsamia się z ciałami i "żyje podług ciała". A tak naprawdę jest wolnym duchem który jest jeden. Zobaczyć to trzeba. Wtedy się zrozumie, że cokolwiek się czyni bliźnim, to czyni się sobie samemu. Jak się to zobaczy, to się zobaczy i Jezusa i niezmierzoną Miłość. To jest dokładnie Ewangelia. Bardzo uprzejmie pozdrawiam Szanownego Pana P.s. Wszelkie inwektywy wobec bliźnich posiadają ładunek odpychający. Szczególnie, gdy są kierowane do indywidualnego bliźniego. Jeśli się ma dobrą wolę i chce się kogoś sprowadzić na "dobrą drogę", to dobrze jest traktować go ze szczerymi współczuciem i miłością które przyciągają, a jednocześnie mówić twardą prawdę o jego cechach. Można chłostać jego fatalne cechy ale nie jego samego, nie jego prawdziwą tożsamość, bo się słusznie zrazi. Jego samego należy traktować z wyszukaną uprzejmością, która ma siłę przyciągania. Chyba, że ma się złą wolę i chce się kogoś zrazić do Dobra jeszcze bardziej, by się jeszcze bardziej wykoleił i stawał się jeszcze gorszy. Aaa, to wtedy uderzamy w niego personalnie i nie żałujemy mu inwektyw.