Tęczowy sztandar nad Kupą LGBTitd

Rozwój  komunikacji masowej sprzyja frustratom wszelkich płci. Dawniej taka jedna z drugim mogli co najwyżej dawać upust swej bezsilnej wściekliźnie twitami kałem na ścianach szaletów. A teraz nie paskudząc sobie palców grasują po internecie. Dziewczyny z latryny, chłopaki z kloaki… Anonimowe trolle i certyfikowani troglodyci o niekwestionowanym przed odmóżdżeniem dorobku. Stąd zapewne niektórzy normalni uczestnicy debaty publicznej pomni dokonań doktorów Jekyllów na serio usiłują polemizować z plwocinami ich schizofrenicznych mutacji. Szkoda fatygi. Przyznaję wszak, że jestem zapalonym admiratorem tych paroksyzmów jadu i żółci. Bo wyobrażając sobie egzystencjalne męki owych aforystów i aforystek, Krystyny, Manueli, Zbyszka, Marii czy Donalda, sycę mroczną stronę swej natury.
Napawam się więc na przykład błyskotliwymi opiniami Jacka Żakowskiego o Powstaniu Warszawskim, które wznieciła zbrodnicza soldateska oderwanych od rzeczywistości generałów skazując miasto na zagładę. Toczka w toczkę to samo twierdził towarzysz Stalin. Ale redaktor Ż. twórczo rozwinął diagnozę klasyka. Otóż porównał wyrok śmierci na stolicę i jej 150 tysięcy mieszkańców z wyniszczającą naród, sorry, społeczeństwo obłędną polityką kliki z Nowogrodzkiej w sprawie koronawirusa. A już sądziłem, że guru rynsztokowego radiowęzła nie przebije swego porównania samospalenia zaburzonego emocjonalnie nieszczęśnika z ofiarami życia Pallacha, Siwca czy Zygielbojma. Widocznie brak mi wyobraźni.
Dla odprężenia coś z bardziej groteskowego repertuaru. Odkryłem nową gwiazdę lewicy. I aż mi głupio, że dopiero teraz. Bo owa dama błyszczy na firmamencie progresu od dawna. Ale wyłuskałem ją spośród awangardy gender dopiero po jej żarliwej pochwale Róży Luksemburg. Ponoć pani Hanna Gil-Piątek, posłanka Wiosny, jest jedną z inicjatorek projektu uchwały sejmowej dla uczczenia stulecia śmierci wybitnej córy Zamościa. A na honorowej liście Wiosny są jeszcze: Dolores Ibarurri, Nadieżda Krupska i Wanda Wasilewska. Niewątpliwie propagatorka marszu tyłem i biseksualistka(stąd być może dwa nazwiska) nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa. Szanowne panie z castingu Ryszarda Petru, dostarczające mi dotychczas uciech po  pachy, weźcie się do roboty, bowiem obywatelka Gil-Piątek wysoko zawiesiła poprzeczkę absurdu.
I na koniec apel do rozsądnych publicystów. Nie nazywajcie, na miły Bóg, homoseksualnych żuli bezczeszczących polskie symbole narodowe aktywistami! Tyle wstępu do rozważań o wojnie ideologicznej, którą rozpętują bojówkarze LGBTitd. Cdn…
 
Sekator
 
PS.

- Podobno na Plac Zbawiciela ma powrócić Tęcza – prowokuje mój komputer.
- A ja słyszałem, że na szczycie wzniesienia w Radiowie ktoś zatknął tęczową flagę. I do warszawskich kopców i kop przybyła kupa, Kupa LGBTitd – przebijam jego koncept.