LXX

Nie jest to rozmiar ubrań
- nożyc wskazówek się boję
Czas jest istnością w sobie
- czas robi swoje…
 
Nim przyszła generacja X
Byliśmy tym to łącznikiem
„Pokolenia czapki studenckiej
I  zimowych nausznic z tłumikiem”.
 
Wzdłuż wież strażniczych – z Hendrixem
 A do zmierzchu z Cohenem – od świtu
Ze „Skowytem” Ginsberga w kieszeni
I jak bracia - w Zakonie Dylanitów.
 
Wtedy wyjdą na brzeg
I fałszywe nam lampy zapalą
A my w dal – płyniemy śród fal
Tak aż sami staniemy się falą…
 
Kiedy świat pęka na pół
Vistość w dwoistość się rozjeżdża
Daj powietrza – postaw żagle
- uratuje cię tylko poezja.
 
Czasu kawał – cóż banał…
Nawet miłość kiedyś przemija
Epoka Beatlesów jeszcze trwa…
A co trwa poza tym? Przyjaźń!