Im więcej zwrócili mafii reprywatyzacyjnej, tym większe nagrody otrzymali od HGW
1. Wczoraj Komisja Weryfikacyjna ogłosiła komunikat o ogromnych nagrodach, jakie wypłaciła urzędująca prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz w latach 2007-2013 pracownikom Biura Gospodarki Nieruchomościami (od roku 2014 zamiast premii władze miasta uruchomiły dla tych pracowników dodatek motywacyjny do wynagrodzenia).
Jak wcześniej ustaliła Komisja Weryfikacyjna prezydent Warszawy ustaliła, że BGN rocznie powinien wydawać przynajmniej 300 decyzji reprywatyzacyjnych rocznie (wypłata odszkodowań w gotówce lub zwrot nieruchomości w naturze), a tym najbardziej aktywnym w tym zakresie wypłacała jak się okazuje bardzo wysokie premie.
Jak poinformował Sebastian Kaleta (zastępca przewodniczącego Komisji) tych nagród dla pracowników, w tym kadry kierowniczej BGN wypłacono przez 7 lat około 2,7 mln zł, przy czym szef BGN Marcin Bojko otrzymał w tylko w latach 2012-2013 -336 tysięcy nagród, wszystkie pozostałe nagrodzone osoby z BGN przebywają w areszcie lub mają postawione zarzuty prokuratorskie otrzymały w ciągu 2 lat: Jakub R. blisko 219 tysięcy, Gertruda J.F.- blisko 86 tysięcy. Krzysztof R.- 67 tysięcy. Mariusz P.-64 tysiące, Kamil D.-499 tysięcy, Jacek W.- 43 tysiące, Jerzy M.-prawie 20 tysięcy.
Jak podsumował minister Patryk Jaki wygląda na to, „że im więcej nieruchomości w naturze albo odszkodowań w formie pieniężnej zwrócili mafii reprywatyzacyjnej wspomniani pracownicy BGN, tym wyższe otrzymywali nagrody od prezydent Warszawy Hanny Gronkiewicz-Waltz.
2. Przypomnijmy, że pod koniec kwietnia tego roku Komisja Weryfikacyjna pod przewodnictwem Patryka Jakiego, zaprezentowała raport dotyczący wyłudzeń zarówno środków finansowych jak i nieruchomości w naturze przez grupę mecenasa Roberta N. (przez wiele lat dziekana Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie, brata urzędniczki zatrudnionej w ministerstwie sprawiedliwości za rządów PO-PSL, beneficjentki wielu milionów złotych pochodzących z tego procederu).
Z tego raportu wynikało, że w latach 2010-2015 prezydent miasta stołecznego Warszawy wydała na rzecz grupy mecenasa Roberta N. aż 82 decyzje odszkodowawcze, na podstawie, których z budżetu miasta wypłacono 119 mln zł odszkodowań.
Okazało się, że z tej kwoty aż 70 mln zł uzyskali bliscy mecenasa Roberta N, wspomniana wyżej urzędniczka z resortu sprawiedliwości Marzena K. i Janusz P. (obecnie wszyscy oni przebywają w areszcie w związku z tą aferą).
3. Ale ta grupa wyłudzała nie tylko pieniądze, ale także nieruchomości w naturze, jak ustaliła Komisja Weryfikacyjna mecenas Robert N. brał udział przy zwrocie aż 46 takich nieruchomości w Warszawie (każda z nich była warta kilkadziesiąt milionów złotych).
Komisja wprawdzie nie twierdzi, ze wszystkie te decyzje zwrotowe miały charakter wyłudzeń, ale ze zbadanych dogłębnie 4 takich decyzji (Chmielna 70, Poznańska 14, Marszałkowska 43 i Mokotowska 63), aż 3 z nich były niezgodne z prawem.
W związku z tym Komisja podjęła rozstrzygnięcia o nieważności wcześniejszych decyzji reprywatyzacyjnych podjętych przez prezydenta Warszawy i nieruchomości te trafiły do zasobów stolicy kraju.
4. Wczorajszy komunikat Komisji Weryfikacyjnej dotyczący nagród wypłacanych przez prezydent Warszawy Hannę Gronkiewicz-Waltz pracownikom BGN za szybkie wydawanie kamienic i odszkodowań mafii reprywatyzacyjnej, prezentuje informacje, które są wręcz szokujące
Uzasadnienie tych nagród, że pracownicy ci wykazali się nadzwyczajnym poświęceniem w przygotowywaniu decyzji reprywatyzacyjnych, brzmi wręcz prowokacyjnie w sytuacji, kiedy teraz już wiemy, że jednocześnie za część tych decyzji, ci sami ludzie otrzymywali także milionowe łapówki.
Miejmy nadzieję, że mieszkańcy Warszawy we właściwy sposób potrafią ocenić ten skandal i wystawią właściwą ocenę całej Platformie za 12 lat rządzenia stolicą już w nadchodzących wyborach samorządowych.
- Zaloguj lub zarejestruj się aby dodawać komentarze
- Odsłony: 1819
A teraz rządzą sprawiedliwi spośród narodu i zamiast nazywać po imieniu złodziei nieruchomości mówią o mafii reprywatyzacyjnej. W ten sposób rozmywa się sprawę, a przypisuje negatywne skojarzenia słowom reprywatyzacja, prywatny. Jednocześnie złodzieja oszusta traktuje się ulgowo w stosunku do drobnego zwykłego złodzieja - raczej trudno włamać się do kamienicy i ją wynieść, schować i opylić. Kończy się na tym, że za batonika angażuje się państwo w osadzenie psychicznie chorego. Papiery są na tip-top, co z tego, że sensu w tym nie ma. Nie jest to nic innego jak metoda rozkładu państwa przez obrońców litery prawa.