„Rehabilitacja” Polaków w Niemczech

Wiadomość o przygotowaniu uchwały Bundestagu w sprawie rehabilitacji „ówczesnej polskiej mniejszości w Niemczech” pozbawionej dekretem hitlerowskim wszelkich praw budzi mimo niby to dobrej woli ze strony niemieckiej negatywne wrażenia.

Po pierwsze dekret, zwany dekretem Goeringa był jednym z mnogich przestępstw a nawet zbrodni niemieckich, za który między innymi powinni być ukarani wszyscy winni a nie tylko przywódcy III Rzeszy. Sprawa ta powinna znaleźć swój wyraz w wyroku norymberskim. Powstaje pytanie czy ówczesna polska delegacja z osławionym prokuratorem Sawickim na czele zadbała ażeby w tym wyroku ta sprawa została wymieniona?

Po drugie: Bundestag nie ma najmniejszego prawa do rehabilitowania Polaków, może i powinien przeprosić i zapewnić stosowne zadośćuczynienie powołując się na fakt nieważności tego dekretu od samego początku.1). Przypomina to sprawę „rehabilitacji” ofiar katyńskich przez Rosję, czy też „procesy rehabilitacyjne” w PRL.

Po trzecie: jak zwykle ze strony niemieckiej mamy pokrętne sformułowania zmierzające do uniknięcia odpowiedzialności. Co bowiem znaczy pojęcie „ówczesnej” jak nie chęć wyeliminowania z możliwości roszczeń ze strony współczesnej Polonii niemieckiej.

Ludzie reprezentujące Polskę nie tylko, że nie mają pojęcia o godności narodowej, ale nawet nie orientują w podstawowych zasadach prawnych.

Nie można udzielać krajowi „Republika Związkowa Niemcy” uprawnień, do których nie może mieć prawa z racji obowiązywania prawa wojennego w stosunku do III Rzeszy niemieckiej ustalonego w Poczdamie, gdyż jest to zupełnie inny podmiot prawny. Tego stanu nie zmienia przyjęcie na siebie zobowiązań po III Rzeszy, ale nie uprawnień.

Dobrosąsiedzkie stosunki polsko niemieckie powinny być budowane na zupełnie innych zasadach aniżeli obecnie, przede wszystkim musi być zachowana równoważność z oczywistym uwzględnieniem wszelkich zobowiązań wspomnianych powyżej.

Na koniec jeszcze uwaga dotycząca stanu prawnego Związku Polaków w Niemczech, Związek ten był ulokowany w Niemczech a nie w III Rzeszy i ponieważ dekret Goeringa był nieważny od samego początku, to na terenie uznawanym za niemiecki jego istnienie ma ciągłość i moc prawną. 

Dzisiaj po napisaniu tego tekstu miałem możność obejrzenia w wiadomościach TV migawki z posiedzenia Bundestagu podejmującego omawianą uchwałę. Charakterystyczne, że sala była niemal pusta, widocznie uchwała nie wymagała quorum a zatem nie wiadomo czy obowiązuje nawet samego uchwałodawcę. Po wtóre przedstawiono zdawkowo wyłącznie wypowiedzi pozytywne, z których zwraca uwagę jedna stwierdzająca, że Polska jest Niemcom bardziej potrzebna niż Niemcy Polsce, szkoda tylko, że nie wyjaśniono, w jakim celu jest potrzebna.

Przy okazji przepraszam Pana Kuźmiuka za „literówkę” przy nazwisku w poprzednim wpisie.