Retoryka wojenna w końcówce kampanii Komorowskiego

1. Im bliżej końca kampanii przed I turą wyborów tym mocniej prezydent Komorowski uderza w wojenne bębny.
W ostatnią środę razem z premier Kopacz, odwiedził niedawno oddaną do użytku nową Fabrykę Broni "Łucznik", zbudowaną przez Agencję Rozwoju Przemysłu w specjalnej strefie ekonomicznej (jak żartowano w Radomiu, była już otwierana 3 raz).
Na terenie farb           ryki spotkali się z przedstawicielami Polskiej Grupy Zbrojeniowej także mającej siedzibę w Radomiu (zrzeszającej 30 spółek Skarbu Państwa zajmujących się produkcją uzbrojenia, żeby po raz kolejny zapewnić, że duża część środków z wielkiego programu zbrojeniowego wartego 130 mld zł do roku 2022 trafi do tych zakładów.
To zapewnianie rządzącej Platformy i jej głównych przedstawicieli prezydenta Komorowskiego i premier Kopacz mówiąc najoględniej nie brzmi przekonywująco w sytuacji kiedy ostatnio rozstrzygnięty kontrakt na zakup śmigłowców w wysokości 13 mld zł, trafił do firmy francusko-niemieckiej, choć startowały w nim dwie firmy mające fabryki w Polsce i zatrudniające w ponad 8 tysięcy pracowników.
Premier i prezydent po raz kolejny przypomnieli, że od 2016 roku wydatki na armię będą wynosiły 2% PKB i mimo tego, że w wielkościach bezwzględnych chodzi o dodatkową kwotę wynoszącą zaledwie 0,8 mld zł, ogłasza się to jak ogromne wydarzenie.
2. Ale jeszcze mocniejsza wojenna retoryka pobrzmiewała w wystąpieniu prezydenta Komorowskiego przeczytanym na Placu Piłsudskiego w Warszawie w dniu Święta Konstytucji 3 maja.
Komorowski mówił miedzy innym tak "niedługo 9 maja Plac czerwony w Moskwie zamieni się w Plac Pancerny. Znów będą tam prężyły muskuły te dywizje, które na oczach świata i na naszych polskich oczach, dokonały agresji na sąsiednią Ukrainę".
I dalej "że od dawna konflikt wojenny, nie był tak blisko polskich granic, jak dzisiaj. I pamiętajmy, w tej militarnej demonstracji za parę dni, demonstracji siły, nie chodzi o przeszłość ale o współczesność i przyszłość".
Mocne stwierdzenia ale dlaczego formułowane dopiero po 5 latach prezydentury i w kampanii wyborczej wszak agresywne działania Rosji trzeba było dostrzegać już jesienią 2008 roku po zajęciu przez ten kraj dwóch prowincji Gruzji (Abchazji i Osetii Południowej).
3. Ale wtedy marszałek ówczesny marszałek Komorowski żartował z wizyty ś. p. Lecha Kaczyńskiego w Gruzji "jaka wizyta taki zamach" i przyklaskiwał rządowym cięciom wydatków na polską armię.
Przypomnijmy tylko, że w roku 2008 wydano na ten cel 2,9 mld zł mniej niż zaplanowano (22,6 mld zł plan - 19,7 mld zł wydatki), w roku 2009 o 1,7 mld zł mniej (24,7 mld zł plan -23 mld zł wydatki), w 2010 roku o 0,5 mld zł mniej (25,7 mld zł plan - 25,2 mld zł wydatki), w 2011 roku o 0,8 mld zł mniej (27,5 mld zł plan - 26,7 mld zł wydatki ), w 2012 roku o 1,4 mld zł mniej (29,5 mld zł plan - 28,1 mld zł wydatki) i w 2013 roku o 3,3 mld zł mniej ( 31,4 mld zł plan - 28,1 mld zł wydatki).
Sumarycznie w całym tym okresie, kiedy Komorowski był marszałkiem Sejmu, a później prezydentem, faktycznie wydano na wojsko o ponad 10,6 mld zł mniej niż planowano, a ustawa o finansowanie armii była regularnie łamana.
Trzeba przy tym podkreślić, że te niewydane miliardy to środki, które były przeznaczone na modernizację armii i jej uzbrojenie, bo inne wydatki na tzw. bieżące utrzymanie czy emerytury wojskowe (te są płacone z budżetu MON, a nie z ZUS), zostały w pełni zrealizowane.
Prezydent (a wcześniej marszałek) Komorowski o tym wszystkim wiedział, ba milcząco akceptował, a w 2013 roku nawet nie milcząco tylko swoim podpisem, ponieważ zmniejszenie aż o 3,3 mld zł wydatków na modernizację armii zostało przeprowadzone poprzez nowelizację ustawy budżetowej.
4. Wojenna retoryka teraz na użytek kampanii wyborczej nic nie da, bo Polacy wiedzą, że prezydent Komorowski przyczynił do osłabienia pozycji Polski na arenie międzynarodowej, w tym także w stosunku do Rosji, przed którą teraz tak żarliwie ostrzega.
Przyczynił się także do osłabienia polskiej armii swoimi decyzjami personalnymi, projektami ustaw, które złożył i które niestety zostały uchwalone przez Platformę i PSL, wreszcie zgodą na poważne ograniczenia wydatków na wojsko.