Nie minął tydzień, a premier Kopacz już zmienia zdanie w ...

Nie minął tydzień, a premier Kopacz już zmienia zdanie w sprawie polityki klimatycznej
1. Na początku października w swoim expose w Sejmie premier Ewa Kopacz mówiła o bezpieczeństwie energetycznym i ochronie polskiego górnictwa przez nieuczciwą konkurencję, a także zapowiedziała sprzeciw wobec zaostrzenia polityki klimatycznej przez Unię Europejską.

Być może ten zdecydowany ton pani premier szczególnie w odniesieniu polityki klimatyczno - energetycznej UE, wynikał z faktu, że pod Sejmem jej wystąpienia słuchało ponad 2 tysiące górników ale już wtedy komentatorzy zwracali uwagę, ze prawdomówność szefowej rządu bardzo szybko zostanie sprawdzona.

W dniach 23-24 października w Brukseli odbędzie się bowiem długo przygotowywany szczyt unijny, na którym wiodące kraje unijne (Niemcy, Francja), chcą przeforsować zwiększenie redukcji CO2 o 40% do roku 2030.

2. Przypomnijmy tylko, że w grudniu roku 2008 na szczycie KE w Brukseli, który przyjął tzw. pakiet klimatyczno - energetyczny (słynne 3x20, a więc redukcję emisji CO2 o 20% w stosunku do roku 2005, zwiększenie do 20% udziału energii odnawialnej w całości zużywanej energii i 20% poprawę efektywności wykorzystania energii), premier Donald Tusk głosował za tym rozwiązaniem.

Szef rządu jak to miał w zwyczaju ogłosił na konferencji prasowej, że osiągnął sukces. Już wtedy było wiadomo, że cena tego sukcesu będzie niezwykle wysoka i zapłacą nią nabywcy energii elektrycznej i cieplnej w Polsce.

I niestety płacimy w postaci wzrostu cen energii elektrycznej i cieplnej i to zarówno dla przedsiębiorstw jak i gospodarstw domowych, a przewidując dalsze podwyżki rząd przeforsował w sejmie ustawę wprowadzającą tzw. dodatek energetyczny wynoszący od 11-do 20 zł miesięcznie dla rodzin o najniższym poziomie dochodów.

Dodatki są wprawdzie symboliczne ale pozwolą prezesowi URE na stopniowe uwalniane cen energii elektrycznej i cieplnej na co czekają z coraz większą niecierpliwością wielkie koncerny energetyczne w naszym kraju.

3. Przyjęcie pakietu klimatyczno - energetycznego w 2008 roku, było jak się okazuje tylko początkiem „szaleństwa klimatycznego” forsowanego w UE.

Ze względu na światowy i europejski kryzys zapotrzebowanie na energię w Europie w ostatnich latach zamiast wzrosnąć, spadało w związku z tym cena uprawnień do emisji CO2 w ramach wolnego handlu emisjami (ETS), wyniosła „zaledwie” 5 euro za tonę CO2.

Najpierw więc KE przeforsowała zdjęcie z rynku 900 mln uprawnień w latach 2014-2016 i przesunięcie ich na lata 2019-2020 (choć to tylko wybieg, zapewne nigdy one na ten rynek nie wrócą) w związku z tym już od lutego tego roku cena uprawnień do emisji CO2, wzrosła do ponad 10 euro za tonę.

Ale to wszystko mało, bo cena na tym poziomie nie wymusza przecież odchodzenia od produkcji energii z węgla i przechodzenia na gaz albo atom, dlatego też KE szukała sposobów aby podwyższyć cenę uprawnień przynajmniej do 20 euro za tonę i to już od roku 2020(od poziomu 14-16 euro za tonę CO2 produkcja energii z węgla staje się nieopłacalna).

Tym sposobem ogłoszonym w styczniowym komunikacie KE, jest zamiana rynkowego ETS na centralnie planowaną sprzedaż uprawnień tzw. MSR (Market Stability Reserve), polegającą na tym, że pula uprawnień do emisji CO2  będzie zmniejszana corocznie o 12%, a to oznacza  wzrost cen energii w Polsce zarówno dla przedsiębiorców jak i gospodarstw domowych.

4. Podczas wczorajszej wizyty w Berlinie premier Kopacz w sprawie zaostrzenia polityki klimatycznej UE, wyraźnie spuściła z tonu.

Już nie mówiła o wetowaniu porozumienia klimatycznego, a o dążeniu do jakiegoś enigmatycznego kompromisu, który z naszego punktu widzenia kompromisem jednak nie będzie.

Jeżeli w tym porozumieniu znajdzie się zapis o zwiększeniu redukcji CO2 o 40% do roku 2030 dla każdego kraju członkowskiego, to oznacza podwojenie cen energii elektrycznej w Polsce i żadne dodatkowe gesty dla Polski, które zostaną zapisane tego nie zmienią.

Taki zapis oznacza także zakwestionowanie przyszłości górnictwa węgla kamiennego w Polsce i energetyki opartej na węglu. 

Ale PR-owe otoczenie premier Kopacz już nas przygotowuje na kolejny „sukces” Polski w odniesieniu do polityki energetyczno-klimatycznej.