W podsłuchanych rozmowach naganny był tylko język

1. Tak jak się można było tego spodziewać, premier Tusk przedstawiając wczoraj w Sejmie informacje o podsłuchanych rozmowach ministrów jego rządu, byłych ministrów, a także prezesów spółek skarbu państwa, ani zdania nie poświęcił ich treści, a skoncentrował się na języku w nich używanym i przestępczym charakterze nagrań.
Oczywiście ważne jest kto nagrywał i czy nie ma w tym nagrywaniu inspiracji obcych służb specjalnych ale wszystko to nie może przesłaniać zawartości podsłuchanych rozmów, a ta jest dosłownie porażająca.
Zresztą ujawnione już informacje, że ministrów rządu Tuska w tym także ministra spraw wewnętrznych nadzorującego wszystkie służby specjalne w Polsce, nagrywali kelnerzy na zlecenie biznesmenów z branży węglowej i mogli to robić bezkarnie przez ponad rok, pokazują w jakim stanie jest nasze państwo po 7 latach funkcjonowania tego rządu.
2. Dyskwalifikujące zarówno podsłuchanych ministrów jak i ich szefa czyli premiera Tuska, są treści podsłuchanych rozmów bo pokazują one, że ludzie Platformy i PSLu traktują polskie państwo jak swój prywatny folwark, demokrację uważają za fasadę, a tak naprawdę są zwolennikami słynnej myśli komunistów „raz zdobytej władzy nie oddamy nigdy".
Aby tej władzy nie oddać ,premier Tusk wysłał swojego najbardziej zaufanego ministra Bartłomieja Sienkiewicza do prezesa ponoć niezależnego banku centralnego Marka Belki, po to aby zawarł z nim deal polegający na dodrukowaniu złotówek w zamian za mianowanie wygodnego dla NBP ministra finansów i odpowiednie zmiany w polskim ustawodawstwie.
Premier Tusk przez blisko rok, który upłynął od pierwszej posłuchanej rozmowy prezesa Belki z ministrem Sienkiewiczem, zrealizował już wszystkie życzenia szefa banku centralnego (odwołał ponoć jednego z najlepszych ministrów finansów w UE Jana Vincenta Rostowskiego, powołał na jego miejsce apolitycznego Mateusza Szczurka i przygotował zmiany w ustawie o NBP dokładnie takie jakich życzył sobie prezes Belka), teraz tylko czekać na rewanż Marka Belki w postaci wykupu obligacji Skarbu Państwa na wtórnym rynku czyli tak naprawdę wspomniany już dodruk pustego pieniądza.
3. Niejako przy okazji dowiadujemy się jak minister Sienkiewicz widzi relacje pomiędzy państwem i dużym biznesem funkcjonującym w Polsce ale tym, który bywa oporny wobec obecnej władzy (tzw. tłuste misie).
Taki biznes państwo może dowolnie „okradać", a jeżeli właściciele tych firm protestują, to można ich postraszyć wizją „okradzenia" na jeszcze większą skale.
Co więcej do dyscyplinowania „tłustych misiów" minister Sienkiewicz ma w resorcie powołany zespół składający się z funkcjonariuszy CBŚ, kontrolerów z urzędów kontroli skarbowej i urzędników MSW, którym wyznacza się tzw. kontrole zadaniowe, które są w stanie przywołać do porządku właścicieli firm z pierwszej setki najbogatszych ludzi w Polsce.
4. Tylko zawartość tej jednej rozmowy prezesa NBP i szefa MSW, dyskwalifikuje obydwu rozmówców ale i szefa rządu, bowiem przecież to z jego polecenia minister Sienkiewicz, zaczął realizować plan specjalny niedopuszczenia największej partii opozycyjnej do przejęcia władzy w Polsce.
A przecież tych nagranych rozmów jest bez liku (ponoć 900 godzin) i uczestniczą w nich najważniejsi ministrowie rządu Tuska, trudno więc sobie nawet wyobrazić jak tacy „przetraceni " szefowie resortów, będą w stanie wykonywać swoje obowiązki.
Premier Tusk potępiając w Sejmie tylko język tych rozmów, zdecydował się na trwanie i „gnicie", co niestety jak najgorzej wróży polskiemu państwu.