Unia się chyba obudziła w sprawie inwestycji Gazpromu

1. Rządy Bułgarii (członek Unii Europejskiej) i Serbii (kandydat do członkostwa w UE) ogłosiły w tych dniach, że zawieszają budowę Gazociągu Południowego na terenie swoich krajów.
Rosja natychmiast zareagowała między innymi wypowiedzią jej przedstawiciela przy UE Władimira Czyżowa, który określił tę nową sytuację jako taką w której „UE w sposób pełzający przechodzi do sankcji gospodarczych wobec Rosji”.
Ba zdarzają się wypowiedzi jeszcze mocniejsze, Rosjanie twierdzą, że administracja unijna inspirowana przez USA wręcz szantażuje poszczególne kraje, które przystąpiły do rosyjskiego projektu Gazociągu Południowego.
W przypadku Bułgarii Komisja Europejska zgłosiła zastrzeżenia dotyczące procedury wyboru inwestora (w skład konsorcjum wchodzi rosyjska firma ,której właściciel został objęty sankcjami USA po zajęciu Krymu przez Rosję), a Serbia uznała, że wstrzymuje inwestycję na terenie swojego kraju do wyjaśnienia wątpliwości związanych z inwestycją na terenie Bułgarii.
Trudno tu mówić więc o jakimkolwiek szantażu Komisji wobec Bułgarii czy Serbii, wydaje się jednak, że aneksja Krymu przez Rosję zrobiła wrażenie zarówno na przywódcach niektórych krajów „starej” UE ale i urzędnikach Komisji Europejskiej, którzy wreszcie zrozumieli, że Rosja może być naprawdę groźna.
2. Rosjanie jak się wydaje jednak wiedzą jak się realizuje tak ogromne głównie polityczne przedsięwzięcia inwestycyjne, bo przećwiczyli je przy przygotowaniu i realizacji Gazociągu Północnego.
Przypomnijmy tylko, że do budowy gazociągu Północnego Gazpromowi udało się zaangażować jako udziałowców wielkie koncerny niemieckie, francuskie i holenderskie, a całe przedsięwzięcie kosztowało blisko 11 mld euro.
Z jaką determinacją ta inwestycja była przygotowywana i realizowana zarówno przez Rosję jak i przez Niemcy widać po politykach, którzy zostali w to przedsięwzięcie zaangażowani. Wystarczy wymienić byłego kanclerza Niemiec Gerharda Schroedera czy byłego premiera Finlandii  Paavo Lipponena.
Jakiś czas temu szwedzki dziennik „Dagenes Nyheter”, korzystając z materiałów portalu WikiLeaks napisał, że Rosja wykorzystała pieniądze, służby specjalne oraz politykę i polityków żeby przeforsować budowę Gazociągu Północnego, wręcz wymuszając w krajach skandynawskich brak sprzeciwu wobec tej inwestycji. Podobnie oddziaływano na państwa nadbałtyckie i niestety nasz kraj Polskę.
Żadnej oficjalnej reakcji instytucji unijnych na tę publikację nie było, co więcej okazałosię, że Gazociąg Północny dzięki zaangażowaniu polityków niemieckich, nie jest objęty tzw. III unijnym pakietem energetycznym, co oznacza, że na zawsze, dostęp do przesyłu tą rurą mają tylko Rosjanie i Niemcy.
3. Podobnie było z przygotowaniami do budowy Gazociągu Południowego. Rosjanom przy pomocy różnych nacisków politycznych i finansowych (obniżki cen dostarczanego gazu, obietnice kredytów i inwestycji) udało się przekonać do tej inwestycji zarówno kraje należące do UE (Włochy, Bułgarię, Węgry, Słowenię) jak i kraje do UE nie należące takie jak Turcja czy Serbia.
Gazprom i włoski koncern energetyczny ENI, chcą wybudować aż 4 nitki tego gazociągu o przepustowości 15.75 mld m3 każda (pełna wydajność to 63 mld m3) do roku 2018, przy czym pierwsza nitka ma być już oddana do użytku w grudniu 2015 roku.
Rosjanie rozpoczęli symbolicznie budowę odcinka morskiego przez Morze Czarne kilkanaście miesięcy wcześniej przed planowanym terminem (inwestycja miała się rozpocząć w 2014 roku), chcąc pokazać Unii z jak wielką determinacja podchodzą do tej inwestycji.
Na szczęście po aneksji Krymu przez Rosję, Unia Europejska się chyba obudziła po silnych bodźcach ze strony USA i stąd zapewne decyzje rządów Bułgarii i Serbii.        
Może wraca szansa na realizację unijnego projektu gazociągu Nabucco, który oznaczałby naprawdę uniezależnienie Europy Zachodniej od dostaw rosyjskiego gazu.