Złośliwi mieli twierdzić, że nic dobrego nie spotka statku, o którym zuchwale mówi się, że jest niezatapialny. A gdyby tego jeszcze było mało od początku towarzyszył mu pech.
Kiedy Titanic był wodowany, nie było żadnej uroczystości ani nawet butelki szampana rozbitej o burtę statku. Ten rytuał zarezerwowany dla każdego statku "na szczęście" z nieznanych przyczyn został pominięty. Do tego podczas wodowania jednemu robotnikowi belka zmiażdżyła nogę, poszkodowany wkrótce potem zmarł.
Liniowiec zatonął w przeciągu dwóch godzin po zderzeniu z górą lodową. Spośród ponad 2200 osób na pokładzie (pasażerów i członków załogi - ich liczba nie została dokładnie określona) zginęło około półtora tysiaca. Tylko nieco ponad 700 przeżyło katastrofę.
Przyczyną tak katastrofalnych skutków był między innymi brak odpowiedniej ilości łodzi ratunkowych na pokładzie, przestarzałe przepisy o wymogach oddzielenia pasażerów klasy trzeciej od reszty, a także nadmierna prędkość statku.
(*)Wyróżnienia moje
