Rosja zajmuje Krym, a Unia stanowisko

1. Po przyjętej jednogłośnie w ostatnią środę przez Sejm uchwale dotyczącej solidarności z Ukrainą, w której podkreślono legalność nowego rządu, integralność terytorialną, potępiono działania Rosji wobec tego kraju, zwłaszcza wobec Krymu, wreszcie zaapelowano do rządu RP oraz parlamentów i rządów innych rządów UE o wsparcie ukraińskiego procesu transformacji ustrojowej i ekonomicznej i wystąpieniu premiera Tuska, który mówił o europejskiej perspektywie tego kraju, wydawało się że tak wzmocniony szef polskiego rządu, na czwartkowym szczycie UE w Brukseli, jest skazany na sukces.
Zresztą ten sukces szef rządu zapowiadał na Twitterze podczas trwania szczytu pisząc między innymi „proponuję pilne podpisanie umowy stowarzyszeniowej. Jest szansa. Ale opór może być silny” i parę godzin później „duży krok w dobrą stronę”.
Niestety ostateczny komunikat ze szczytu optymistyczny nie jest. Udało się porozumieć zaledwie w sprawie zawieszenia rozmów pomiędzy Unią i Rosją w sprawie liberalizacji ruchu bezwizowego oraz zawieszenia rozmów o nowej umowie o partnerstwie i współpracy przy czym w tej ostatniej sprawie rozmowy były w impasie od 2010 roku i to z powodu działań Rosji. 
Jedyną bardziej optymistyczną informacją była zapowiedź, że część polityczna umowy stowarzyszeniowej pomiędzy Unią i Ukrainą, powinna zostać podpisana jeszcze przed zapowiedzianymi na 25 maja wyborami prezydenckimi, choć pewności w tej sprawie niestety nie ma.
2. W ty samym czasie kiedy przywódcy 28 krajów UE, biedzili się czym by tu postraszyć Rosję, ta w najlepsze powiększała swój stan posiadania na Krymie.
Tak zwane oddziały samoobrony, które coraz częściej okazują się dobrze wyszkolonymi jednostkami rosyjskiego wojska, zajmowały kolejne obiekty użyteczności publicznej i wchodziły do coraz to nowych jednostek armii ukraińskiej stacjonujących na Krymie, żądając poddania się i złożenia przysięgi na wierność temu autonomicznemu regionowi.
Na razie ukraińskie wojsko zdecydowanie odmawia, żołnierze nawet pozwalają się Rosjanom rozbrajać ale nie opuszczają jednostek, w których stacjonują i publicznie potwierdzają, że są wierni Ukrainie.
3. Jednocześnie parlament krymski dwoi się i troi i podejmuje kolejne decyzje, które mają przyspieszyć podporządkowanie Krymu Rosji.
Wczoraj między innymi zdecydował, że referendum w sprawie przynależności Krymu do Federacji Rosyjskiej, ulega przyśpieszeniu o 2 tygodnie i teraz ma się już odbyć 16 marca.
Referendum w zasadzie ma być tylko formalnością, bowiem świeżo wybrany premier Krymu uważa, że pytanie „czy jesteś za ponownym zjednoczeniem Krymu z Rosją na prawach podmiotu Federacji Rosyjskiej?”, uzyska odpowiedź twierdzącą od zdecydowanej większości mieszkańców tego półwyspu.        
Parlament ogłosił także nacjonalizację (czyli przejęcie na rzecz narodu krymskiego) wszystkich państwowych przedsiębiorstw ukraińskich funkcjonujących na półwyspie i wprowadzenie jako prawnego środka płatniczego rosyjskiego rubla zamiast ukraińskiej hrywny.
4. W następnych dniach zapewne będziemy się dowiadywali o coraz bardziej już jawnej obecności rosyjskiego wojska na całym terytorium Krymu, być może o przejęciu już nie tylko jednostek liniowych ukraińskiej armii ale także jednostek gdzie stacjonują wojska rakietowe.
Jednocześnie wręcz ostentacyjnie wyproszony z Krymu został przedstawiciel sekretarza generalnego ONZ (przetrzymywano go przez wiele godzin w jednej z kawiarni w Symferopolu, a później przetransportowano na lotnisko i pierwszym samolotem odleciał do Kijowa), a już ponad 48 godzin, oczekuje na wjazd na Krym, 80 wojskowych reprezentujących kilkanaście krajów- członków OBWE.
Podsumowując, Rosja coraz bardziej zdecydowanie zajmuje Krym, a Unię ale i NATO, stać tylko na zajmowanie kolejnych stanowisk.