Ten miły chłopak to żałosny minister i kawał drania

O kim może mówić tak sformułowany tytuł? Wielu z czytających od razu się domyśli. Chłopaczkowaty wygląd, miła powierzchowność i maniery, dobra prezencja i tzw. „gadka” w mediach – to przymioty ministra pracy i polityki społecznej Władysława Kosiniaka-Kamysza rodem z PSL.  Co prawda na ludowca to on nie wygląda (dla mnie to raczej typ platformerski), ale stał się jedną z najważniejszych figur wśród politycznych chłopów.
 
Kosiniaka-Kamysza chętnie zapraszają do mediów, bo mówi sprawnie i na okrągło. Jak mało kto potrafi roztoczyć piękną wizję walki jego resortu z bezrobociem. Potrafi udowodnić, że wskutek cięć min. Rostowskiego sprawy socjalne nie ucierpią ani na jotę, bo jak wiadomo „na osobiste polecenie premiera” to ministerstwo podlegać ma szczególnej ochronie. To, że nasz ukochany premier osobiście wyróżnia każde ministerstwo, Kosiniakowi nie przeszkadza.
 
Ma Kosiniak-Kamysz jeszcze jedną niemal bezcenną zaletę – jest doskonale europejski i nowoczesny. Sukcesy w walce z bezrobociem mają oczywiście zapewnić środki europejskie, wydawane na bla, bla, bla programy aktywizacyjne i szkolenia, ale oczywiście  bla, bla, bla, wydawane „mądrze i celowo”. To ostatnie rutynowe stwierdzenie musi być wzięte w cudzysłów, ponieważ aparat ministerstwa pracy pod wodzą Kosiniaka nie może jak dotychczas pochwalić się na tym polu żadnymi osiągnięciami. Aktywizacja zawodowa bezrobotnych jest przykładem najgorzej wydanych pieniędzy płynących z zagranicy.
 
Na koniec jeszcze jedna cecha pana ministra, która czyni go idealnym członkiem rządu Tuska – gumowatość. Nie mogłem wyjść z podziwu gdy ten człowiek, giętki niczym cyrkowy akrobata, referował kwestię wydłużenia wieku emerytalnego, podczas gdy jego środowisko polityczne wydawało groźne pomruki i generalnie było mało zachwycone tą ideą.
 
Bylejakość i pusty piar rządzących dziś polityków nie robią już na nas wrażenia. Przyzwyczaili nas do tego, że nie można od nich niczego więcej oczekiwać. Cieszymy się jeśli nie kradną i nie dewastują powierzonych im obszarów. Na kogoś takiego jak Jarosław Gowin, który usiłował naprawdę czegoś dokonać na stanowisku ministra sprawiedliwości, patrzyło się niemal jak na raroga. Urwał się gość z choinki, czy co? Walczyć z korporacjami, doregulować zawody, likwidować biurokrację?  To raczej nie ten rząd i nie ten premier.  Ta ekipa z możnymi i mocnymi nie zadziera. Kosiniak-Kamysz rozumie to doskonale i w ramach oszczędności postanowił okroić zasiłki pielęgnacyjne.
 
Wielu z nas pewnie w ogóle nie wie, co to są zasiłki pielęgnacyjne. Zasiłek taki, w wysokości 520 złotych miesięcznie otrzymywała – pod pewnymi warunkami – osoba opiekująca się niepełnosprawnym dorosłym członkiem rodziny. Kto zetknął się chorym powiedzmy na chorobę Alzheimera, wie ile wysiłku i ciągłej uwagi muszą poświęcać takiej osobie opiekunowie. Opiekun nie ma czasu na żadną inną aktywność, a już na pewno nie na podjęcie pracy zawodowej. Dziś, gdy niepełnosprawny jest osobą dorosłą – zasiłek nie przysługuje. Według wyjaśnień Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej - z góry przepraszam za urzędowy bełkot - "osoby, które otrzymują obecnie świadczenie pielęgnacyjne ale nie spełniają warunków określonych w ww., aktualnym brzmieniu art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych, nie są objęte rządowym programem wspierania osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego (dotyczy to w szczególności warunku określonego w art. 17 ust. 1b ww. ustawy, zgodnie z którym, świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia)"
 
P. Kosiniak-Kamysz oszczędza w ten sposób w skali roku bodajże 170 mln. złotych.  Oszczędza podle, kosztem rzeczywistego dramatu rodzin. Podle, bo uderza w najsłabszych. Oszczędza wbrew prawom nabytym i oszczędza głupio. Głupio, ponieważ opieka świadczona przez członka rodziny, jest znacznie tańsza niż ta świadczona przez instytucje.
 
Te oszczędności są charakterystyczne dla koalicji rządowej PO-PSL. Są zaprzeczeniem solidaryzmu społecznego i jednoznacznie kompromitują zarówno tego ministra, jak i cały rząd. Pan Kosiniak-Kamysz powinien być dożywotnio napiętnowany przez wyborców i skazany na polityczną banicję nie mówiąc już o tym, że powinien spalić się ze wstydu.
 
PS. O p. Tusku powiedzieć tu należy, że przed odebraniem ludziom tej formy pomocy zapowiedział… podwyżkę zasiłków. Ten typ tak ma.