Uczczenie pamięci Smoleńska przez TVP

Telewizja mieniąca się „Polską”, a raczej faktycznie „mało - polska” uczciła specyficznie 3 rocznicę tragedii smoleńskiej. Gdyby poprzestała na emisji filmu Anity Gargas z ewentualnym oszczędnym komentarzem na temat wątpliwości, można by było uznać, że dokonany został jakiś, chociaż niewielki postęp w dziedzinie spełniania podstawowego obowiązku dziennikarskiego docierania do prawdy o wydarzeniach.
Niestety w zapędzie gorliwości w wykonywaniu polecenia władców Polski redakcja telewizji sama się pogrążyła i skompromitowała.
Po pierwsze, jeżeli miało się udzielić głosu różnym stronom sporu o prawdę smoleńską to minimum przyzwoitości nakazywało zaproszenie autorów filmu. Można było tego uniknąć jedynie w przypadku rezygnacji z zaproszenia kogokolwiek poprzestając na skąpym komentarzu redakcyjnym, że istnieją inne poglądy na sprawę bez rozstrzygania racji.
Jeżeli spór zaproszonych ekspertów miał jeszcze jakieś elementy racjonalnej dyskusji, z których na uwagę zasługuje zgodne stwierdzenie konieczności debaty naukowo technicznej / po trzech latach!/, o tyle wymiana zdań, a raczej zwykła pyskówka między przedziwnie dobranymi „znawcami kaczych jaj” stanowi kompromitujący dowód na służalczość i poziom telewizji, której „publiczny” charakter kojarzy się więcej z domami publicznymi niż ze służbą publiczną.
Jeden z tych panów użył argumentu nie do pobicia w postaci stwierdzenia, że demokratycznie wybrany rząd nie może popełnić błędów i nie można mu zarzucać działań niegodnych, gdyż jest to postawa obrażająca państwo. Poza oczywistym stwierdzeniem, że rząd to jeszcze nie państwo, można jedynie zauważyć, że Hitler też został wybrany w demokratycznych wyborach i sam wybór nie świadczy o wiarygodności rządu.
Również zarzut „haniebnego” upolitycznienia tragedii smoleńskiej może i można byłoby sformułować, ale raczej pod adresem rządu niż opozycji. Rząd warszawski bowiem wbrew propozycji Miedwiediewa, a przede wszystkim wbrew prawu oddał śledztwo w sprawie w ręce Rosjan i to nawet nie na podstawie aktu rządowego tylko słownego uzgodnienia między premierami. Zupełnie jakby chodziło o posprzątanie po libacji, a nie o najbardziej znaczącą w dziejach ludzkości katastrofę samolotową.
Premier warszawskiego rządu musiał sobie zdawać sprawę jak będzie w Polsce przyjęta decyzja bezwarunkowego oddania śledztwa w ręce rosyjskie. Strzelając sobie w ten sposób w kolano musiał mieć bardzo ważki powód osobisty ażeby tak postąpić. Nieufność Polaków w stosunku do rosyjskich rządów ma swoje uzasadnienie w wielowiekowej historii wzajemnych stosunków. Wystarczy wspomnieć, że Rosja w jakimkolwiek nie byłaby wydaniu złamała wszystkie pakty zawierane z Polską.
Osobiście, słuchając radia w samochodzie 10 kwietnia 2010 roku między godziną 9 a 10 rano usłyszałem, że gubernator smoleński stwierdził, że winę za katastrofę ponoszą piloci. Jeszcze nie ugaszono wszystkich płomieni, nie wiedziano czy ktoś ocalał, a gubernator, przedstawiciel rosyjskiej władzy, już wiedział, kto zawinił. Zmroziło mnie gdyż przypomniał mi się kwiecień 1943 roku, kiedy przebywający w Ameryce Mołotow zapytany o sprawę Katynia, odpowiedział bez chwili wahania, że zbrodni dokonali Niemcy. Niezależnie od wszystkich różnic sytuacji obaj wykazali się tą samą bolszewicką reakcją.
 Czyżby obaj byli z góry przygotowani na taką okoliczność? 
Naukowe wywody na temat praw rządzących lotem samolotu mogą być niezrozumiałe dla przeciętnego odbiorcy informacji, ale zderzenie z „pancerną brzozą” i w efekcie akrobatyczna ewolucja dokonana na poziomie, a nawet poniżej poziomu ziemi jakby to wynikało z opisu MAK’u nie przekona nawet bardzo naiwnych. Samo powierzenie śledztwa temu organowi, który ma kłamstwo zakodowane nawet w swojej nazwie i który jeszcze nigdy nie orzekł inaczej jak tylko winę pilotów, jako przyczynę „badanych” wypadków, było oczywistą prowokacją w stosunku do Polski.
Szkoda, że czasie dyskusji po filmie nie posłużono się konkretnymi wypadkami zetknięcia skrzydeł samolotu z drzewami. Miałem możliwość obserwowania takiego lasu „ściętego” przez samolot znacznie słabszej konstrukcji, a mianowicie turbośmigłowiec Ił 18 i można było stwierdzić, że na dość znacznej przestrzeni drzewa były cięte i samolot leciał równo aż do wyżłobienia długiej bruzdy w gruncie. W tym przypadku niczego takiego nie stwierdzono, co wyraźnie ukazał film.
    
Polacy do dnia dzisiejszego nie otrzymali ze strony rządu wiarygodnej informacji na temat rzeczywistych przyczyn katastrofy i nie wykluczone, że podobnie jak w przypadku katastrofy gibraltarskiej nigdy jej nie otrzymają. Może jednak jak to miało miejsce w sprawie Katynia po kilkudziesięciu latach zostaną odtajnione dokumenty rosyjskie i prawda dotrze do narodowej świadomości.
W odróżnieniu jednak od Katynia współcześnie informacje są bardziej dostępne różnymi drogami i cała prawda może wyjdzie na jaw wcześniej.
Jedno jest pewne, że postępowanie rządu warszawskiego i jego gorliwej tuby w telewizji, za którą nam się każe płacić, stanowi kompromitację wobec całego narodu.