Szymowski i protokoły zdrady - część druga

  W poprzedniej notce omówiłam artykuł Leszka Szymowskiego "Protokoły zdrady", który ukazał się w nr 23 "Najwyższego Czasu".  Można go przeczytać  /TUTAJ/.  Mowa w nim była o dwóch protokołach do kontraktu jamalskiego, dotyczącego dostaw rosyjskiego gazu do Polski. które są skrajnie niekorzystne dla naszego kraju.  W komentarzach do tego wpisu Aleksander Ścios zauważył, że dokumenty te, wbrew temu, co twierdził Szymowski , wcale nie są tajne i można je znaleźć w sieci  /TUTAJ/ oraz  /TUTAJ/.  Podpisali je 29.10.2010 Waldemar Pawlak i wiceminister rządu Rosji Igor Sieczin.
  W najnowszym numerze "Najwyższego Czasu" /nr 24/2011/ redaktor Szymowski zamieścił tekst p.t. "Legalna transakcja".  Zaczyna się on od słów: "Przekazanie Rosjanom całkowitej kontroli nad spółką odpowiedzialną za przesył gazu w Polsce oraz uzależnienie Polski na wiele lat od dostaw rosyjskiego gazu nie było przestępstwem w rozumieniu kodeksu karnego - uznała Prokuratura Apelacyjna w Warszawie (...) "Najwyższy Czas" dotarł do akt sprawy.  Chodzi o śledztwa o sygnaturach Ap. V Ds. 3/09 oraz Ap. V Ds. 48/10.".
  Ponieważ publikacja ta, w przeciwieństwie do poprzedniej, nie jest dostępna w sieci, muszę streścić ją krótko, by czytelnicy wiedzieli o co chodzi.  Jak pisze Szymowski sprawa zaczęła się w lipcu 2009, gdy rosyjski dziennik "Kommiersant" poinformował, że Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo wystąpiło do Zarządu Gazpromu proponując zwiększenie udziału tego koncernu w spółce EuRoPol Gaz, zajmującej się przesyłem gazu przez terytorium Polski.  Celem było  wyeliminowanie z tej spółki  Gas-Tradingu Gudzowatego i przekazanie połowy jego udziałów Rosjanom /którzy w ten sposób zyskiwali decydujący głos/.  Adwokat Gudzowatego zawiadomił prokuraturę o możliwości popełnienia przestępstwa z art 231 kk.  To była ta pierwsza sprawa.
  Druga - to kwestia zadłużenia Gazpromu wobec EuRoPol Gazu..  W dniu 29 grudnia Naczelny Sąd Arbitrażowy w Moskwie kazał Gazpromowi uiścić zaległe należności w kwocie ponad 1,2 mld zł.  Wtedy Donald Tusk i Aleksander Grad podali do publicznej wiadomości, że zamierzają umorzyć Gazpromowi cały dług.  Prezes EuRoPol Gazu Michał Kwiatkowski i członek zarządu Jerzy Tabaka nie chcieli o tym słyszeć.  Przeciwnego zdania byli dwaj członkowie zarzadu spółki Mirosław Dobrut i Jewgienij Wasiukow.  W efekcie Kwiatkowskiego odwołano, nowym prezesem został Dobrut i zarząd spółki zobowiązał się umorzyć dług Gazpromowi w zamian za to, że ten zgodził się zostać wyłącznym dostawcą gazu do Polski az do 2045 r. po takich cenach, o jakie wcześniej walczył.  Wtedy pełnomocnik Bartimpeksu /firmy Gudzowatego/ zawiadomił prokuraturę o możliwości popełnienia przestępstwa z art 129 kk, t.zn. o działaniu na szkodę Polski w porozumieniu z organizacja obcego państwa.  W dniu 29.09.2010 Prokuratura Apelacyjna w Warszawie odmówiła jednak wszczęcia śledztwa i później konsekwentnie odmawiała tego nadal.
  Decyzje o odmowie podjął prokurator Andrzej Michalski znany z tego, że oskarżał dwóch prawicowych dziennikarzy o obrzucenie jajami Kwaśniewskiego, Andrzeja Leppera o pomówienie Piskorskiego i Olechowskiego i Wojciecha Sumlińskiego o płatną protekcję.  Uchodzi on za człowieka od spraw politycznych.  Widać więc, iż wygląda on na dyspozycyjnego.
  Tyle Szymowski.  Cóż można do tego dodać?  Ciekawe jest to, że poza Wasiukowem, Rosjanie zdają się być nieobecni w tej całej aferze.  Działają zza kulis poprzez swoich agentów.  To niby polska firma PGNiG występuje o zmianę kontraktu jamalskiego, to polski premier i minister skarbu oznajmiaja o umorzeniu długu Gazpromu, a polska prokuratura umarza śledztwa w tej sprawie.  To rosyjski sąd arbitrażowy i Komisja Europejska lepiej dbaja o interes Polski i Polaków niż polscy urzędnicy, prokuratorzy i biznesmeni.  Widać jakie są rozmiary demoralizacji i korupcji.