Geopolityka - jak bronić Polski i przed czym?

   W siedzibie Fundacji Republikańskiej przy ulicy Kopernika w Warszawie odbyło się 14.06.2012 kolejne spotkanie czwartkowe.  Jego tytuł był doprawdy odstraszający: "Uwarunkowania geopolityczne strategii obrony Polski".  Nie zniechęcił on jednak ponad 30 osób, które przyszły posłuchać wykładów  i dyskusji.  Z trudem mieściły się one w ciasnych pomieszczeniach Fundacji.  Mnie zachęciły osoby prelegentów: Jacka Bartosika i Tomasza Szatkowskiego.  W ostatnim numerze "Rzeczy Wspólnych"  /nr 8 /2/2012// przeczytałam ich interesujące artykuły.  Inne ich publikacje można znaleźć w sieci /Szatkowskiego  /TUTAJ/ i  /TUTAJ/ a Bartosiaka  /TUTAJ//.
  Impreza zaczęła się o 19:00.  Zagaił Marcin Chludziński, prezes Fundacji Republikańskiej.  Powiedział, ze następne, wrześniowe spotkania będą się już odbywały w nowej siedzibie Fundacji przy Nowym Świecie 41 /tam, gdzie kiedyś była UPR/  Jest tam znacznie większa sala.  Przedstawił potem pierwszego wykładowcę mec. Jacka Bartosiaka.  Rozdał on słuchaczom 9-cio stronicowy konspekt.  Na początku prelekcji stwierdził , że "pauza geopolityczna" dobiega właśnie końca.  Trwała ona od końca zimnej wojny do zeszłego roku.  Dominacja USA i ekonomiczna siła UE stwarzała iluzję wyzwolenia od reguł geopolityki, a w szczególności od konsekwencji położenia Polski pomiędzy Rosja i Niemcami.  Stosunki międzynarodowe zaczęły się dynamicznie zmieniać.
  Przyczynami tego były:  Dążenie USA do powstrzymywania rosnących wpływów Chin, do czego potrzebny jest sojusz z Rosją, oraz pogłębiający się rozpad UE przy jednoczesnym jej zdominowaniu przez Niemcy, które zainteresowane są strategiczną współpracą z Rosją.  Ta ostatnia ma właściwie tylko jeden sposób na poprawę swojej pozycji międzynarodowej - ekspansje na zachód.  Obecnie stara się podporządkować sobie Ukrainę i kontrolować Kaukaz.  Modernizuje też armię z pomocą Francji i Niemiec.
  Po dekadzie zajmowania się głównie Bliskim Wschodem Stany Zjednoczone zorientowały się, ze Chiny są głównym wyzwaniem dla ich hegemonii.  Obecnie USA redukują swoje siły zbrojne w Europie i przerzucają główne siły marynarki wojennej na Pacyfik.  Ich flota ćwiczy walkę w rejonie cieśniny Malakka i Morza Południowochińskiego.  Niemcy są jednak zbyt słabi by być niekwestionowanym hegemonem Europy.  Ich dążenia będą wciąż kwestionowane.
  Dla Polski niekorzystna jest rola trzeciego partnera w układzie Niemcy - Rosja - Polska.  Będzie ona rozgrywana przez silniejszych partnerów którzy nie dopuszczą do jej wzmocnienia.  Lepszym pomysłem jest próba poprawienia naszej pozycji poprzez współpracę z państwami Międzymorza, w szczególności byłych państw Związku Sowieckiego oraz krajami skandynawskimi.  Celem powinno byc powstrzymywanie ekspansji Rosji.  Polska powinna wzmacniać swoja gospodarkę oraz stworzyć nowoczesne i sprawną armię.  Przykład Finlandii wskazuje, że jest to możliwe.  Może się udać zmiana układu sił w Europie Środkowo-Wschodniej.
  Drugim prelegentem był Tomasz Szatkowski, który mówił o myśli strategicznej.  Za czasów komunizmu ona nie istniała, bo trzeba było słuchać Moskwy i już.  Potem też nie było z tym dobrze.  Szatkowski cytował dokumenty BBN z których niewiele wynikało, oprócz stwierdzenia, iż militarne zagrożenia są mało prawdopodobne.  Jego wypowiedź uzupełnił później Grzegorz Kwaśnik, który w 2007 był majorem w Sztabie Generalnym.  Opisał on jak powstają takie analizy.  On napisał półtorej strony o siłach zbrojnych, jego zwierzchnik rzucił na to okiem i to wszystko.
  Pod koniec przyszedł czas na wypowiedzi z sali.  Ja zapytała o koncepcje Związku Europejskiego, czyli połączenia UE z Rosja i zauważyłam, że USA MUSI się temu sprzeciwiać.  Przedstawiciel biznesu obronnego mówił o koncepcji gen. Bronisława Balcerowicza "pauzy strategicznej" która nieodmiennie kończy się wojną.  Zastanawiano się, czy prelegenci nie przeceniają siły Chin i czy Rosja rzeczywiście jest zdolna do szerszej ekspansji.
  Spotkanie trwało ponad dwie godziny, do 21:10.