Tarabuk to kawiarnia przy ulicy Browarnej w Warszawie. Tam właśnie odbyła się dziś dziś /26.04/ o godz 18:00 impreza promująca ósmy numer kwartalnika "Rzeczy wspólne" wydawanego przez Fundację Republikańską. W lokalu tym działa też mini księgarnia, gdzie można było nabyć rzeczone wydawnictwo. Jego okładka przedstawia pięść uderzającą we flagę Unii Europejskiej. Jest tam też napis: "Dość eurofanatyzmu!".
Głównym tematem spotkania była dyskusja na temat artykułu red. Krzysztofa Bosaka "Wymyśleć Polskę w Europie na nowo" zamieszczonego w ósmym numerze "Rzeczy wspólnych". Można go znaleźć na stronie internetowej tego kwartalnika /TUTAJ/. Jest to długi tekst liczący 16 stron. Jego główną tezą jest to, ze najbardziej prawdopodobnym scenariuszem upadku UE jest zamienienie się jej w fasadę skrywającą rywalizację, a nie współpracę państw członkowskich. Pisze:
"Jeśli ewolucja wewnętrznej sytuacji w Unii Europejskiej rzeczywiście przebiegałaby w takim niepożądanym przez Polskę kierunku, powstaje konieczność redefinicji polskiej strategii. Dotychczas Warszawa odgrywała kolejno role prymusa integracji, nieco krnąbrnego nowicjusza próbującego zamanifestować swą asertywność i pozbawionego własnych ambicji partnera „płynącego z głównym nurtem”. Niestety, dla nas główny nurt właśnie przestaje istnieć, projekt pogłębiania integracji stoi pod znakiem zapytania, a każdy z liczących się aktorów zaczął grać na siebie.
Rzeczywiście zły scenariusz dla Polski to taki, w którym Unia ze swoją dotychczasową wewnętrzną logiką konkurencyjnych reguł gry przestaje istnieć, ale pozostają instytucje, prawo wspólnotowe i niezmieniona polityczna retoryka. Wszystkie te elementy w rękach silnych graczy mogą stać się narzędziem politycznej opresji.".
Stwierdza, że Polska powinna być gotowa na taki scenariusz i na nowo zdefiniować swoja role w Unii. Trzeba się starać wykazywać asertywność, zwłaszcza w sprawach gospodarczych, budować regionalne sojusze, gdzie tylko się da, a przede wszystkim budować siłę naszego państwa. Dyskusje na ten temat prowadził redaktor naczelny "Rzeczy wspólnych" Bartłomiej Radziejewski, a udział w niej wzięli: red Łukasz Warzecha, dr Marek Cichocki i red. Krzysztof Bosak. Ten ostatni najpierw streścił tezy swojego artykułu, a pod koniec odpowiadał na pytania z sali. Prelegenci mówili ciekawe rzeczy, ale debata była niemrawa z powodu tego, że między dyskutantami nie było zasadniczych różnic poglądów. Wszyscy przyjmowali za pewnik, iż Polska musi pozostać w Unii Europejskiej i wszyscy narzekali na prymitywną prounijną propagandę lat 90-tych, którą symbolizowała postać Róży Thun.
Red. Warzecha zauważył to i żałował, że nie przyszedł Paweł Świeboda z Instytutu Demos, który mógłby wnieść coś nowego. Warzecha stwierdził tez, ze Polska ma potencjał regionalnego lidera i powinna wreszcie próbować go wykorzystywać. Pytania z sali dotyczyły m.in tego, ze dotacje unijne okazywały się często szkodliwe dla tych, co je otrzymywali, a także kwestii bezpieczeństwa i dwustronnych paktów wojskowych zawieranych ostatnio między członkami Unii. Dyskutanci zauważyli też, że "deszcz pieniędzy" z UE rozleniwił polska klasę polityczne i spowodował, że przestała ona myśleć o strategicznych celach.
Spotkanie trwało dwie godziny. Na początku było na nim 40 osób, a do końca dotrwały 22. Kupiłam ósmy numer "Rzeczy wspólnych" i stwierdziłam, ze oprócz tekstu Bosaka jest tam wiele innych ciekawych rzeczy. Wymienić tu można: tekst Ewy Thompson "Historia Europy Środkowej jako narracja postkolonialna", Tomasza Gabisia " Czy powstanie prawdziwa II Rzesza?", Tomasza Szatkowskiego "O bezpieczeństwo zadbać musimy sami", czy Grzegorza Górnego "Victor Orban i jego wrogowie. Są tez artykuły o Chinach oraz o demografii. Warto kupić i przeczytać. Cena 25 zł.
- Zaloguj lub zarejestruj się aby dodawać komentarze
- Odsłony: 2600
Polska ma potencjał regionalnego lidera.Być może miała,bo teraz na własne życzenie i z widoczną gorliwością ustami naszych rzadzących pozycji lidera się wyrzekła.Naszemu rządowi rola podnóżka europejskiego widocznie odpowiada dlatego nikt nie reaguje na dopywające z Brukseli sygnały swiadczące jak bardzo narzucona ślepo ideologia przekształca się w niebezpieczny unijny fanatyzm za którym jest już tylko granica śmieszności.Ta cienka granica już została przekroczona dzięki tak nieodpowiedzialnym skrajnie ludziom jak pani Róża Thun reprezentująca dzieciecą wręcz naiwność.Dla tej osoby o umyslowości przedszkolaka Unia to wesołe, barwne pochody z balonikami ,parady równości, kolorystyka,ludzie na szczudłach i całkowita beztroska.Zderzenia z rzeczywistością i narastających problemów nikt nie chce zauważyć,a moze jest nawet za trudne.Nawet w kawiarni Tarabuk dyskusja zapewne ciekawa i wiele wnosząca zgromadziła tylko 40 osób.Należy się zastanowić ,czy takie dyskusje nie sa zbyt trudne dla przecietnego Polaka,który wybierze wtedy paradę.
Tam by się więcej osób nie zmieściło. Ta Fundacja Republikańska jest niszowa i chyba chce być niszowa. Informacja o spotkaniu była tylko w Blogpressie .pl i to bez podania godziny, o której zaczyna się impreza.
Jak dalej będą tak niemrawi jak dyskutują to szybko następne spotkanie odbędą w katakumbach ;-)
To bardzo prawdopodobne.
mniej wojska - choć też - bardziej gospodarki. Myślę, że po sprzedaniu najcenniejszych firm potencjał gospodarczy jest malutki. Nie wiem czy nie
sensowne jest rozważanie nacjonalizacji np. banków (rozdanych przez lodziarzy, wykupując stopniowo ich akcje itd. Czyli odzyskiwanie tego co czyniło z nas kraj względnie silny potencjalnie, a co zostało roztrwonione.
To samo z energetyką, w tym zakładami energetycznymi, czyli kurami znoszącymi złote jaja.
Bez własnej gospodarki już jesteśmy znowu (gdzieś czytałem) klasyfikowani jako kraj rolniczy. Oczywiście, rolnictwo jest bardzo ważne i nie wolno go lekceważyć, ale przemysł! Co zrobiono z ogromnym potencjałem Śląska, wmawiano rzekomo nieopłacalnośc kopalń. To dlaczego mafiom opłacało się bogacić? Bo usztywniono kurs ceny węgla by zapewnić na poczatku lat 90. wymienialność złotówki, poniżej kosztów własnych. Zarabiali 100-200% pośrednicy, a kopalnie sztucznie zadłużały się. Jak może być nieopłacalne coś na co jest popyt. A huty??? Nastąpila koniunktura na stal, statki, Chiny itd, ale zburzylismy lub sprzedalismy. Kopalnie - na szczęście większości nie - zburzylismy. Ale to tylko drobny przykład.
Nie przesadzajmy, gospodarka nadal istnieje. Te sprzedane przedsiębiorstwa przecież istnieją /w większości/ i działają.