WIELE MÓWIĄCE KOMENTARZE

Zastosowanie w praktyce proponowanego hasła „zapomnijmy o tym, co złe i spróbujmy coś razem zbudować, dla wspólnego dobra” jest w obecnej Polsce niemożliwe do wykonania! Cała PO, obarczona smoleńską zbrodnią i pospolitym złodziejstwem, nawołująca ustami swoich żydokomuszych emisariuszy w rodzaju czekisty Stasińskiego z GW do dalszego przelewania krwi w walce z PiS, okradająca obecnie swoimi tajnymi machinacjami finansowymi z NFZ całe społeczeństwo - to organizacja do natychmiastowej likwidacji! Dywagacje w rodzaju "zapomnijmy" lub "zbudujmy" są albo naiwną inteligencką mrzonką, albo czystą prowokacją w rodzaju stalinowskich. PO wyłącznie do delegalizacji! I nie ma nawet co się zastanawiać nad bredniami w rodzaju "polemik" jakiegoś tam tankisty-czekisty i jemu podobnych niereformowalnych duraków, szkoda na to czasu.

Niestety az cisnie się na usta niesmiertelne " a nie mówiłam" jako czlowiek porzadny sądzi Pan innych po sobie.ma Pan nadzieję,że wyborcy PO to tylko biedne zbłakane owieczki,którym wystarczy wskazac droge a one się nawrócą.obawiam się,że nie jest to takie proste.owszem sa wśród nich tzw. 'uzyteczni idioci"(no dobrze frajerzy),ktorzy się dali omamić.Tez takich znam,problem w tym,ze stan fascynacji PO i nienawiści do PIS jest u nich stanem constans.Podam pewien przykład.Mąż mojej znajomej,pan mgr inż na kierowniczym stanowisku(wiek ok.50 lat) jest wiernym czytelnikiem GW.Od niej zaczyna dzień,GW jest niezbędna by czerpac wiedzę o świecie.Niedawno spotkala go nastepująca przygoda.Dziennikarze GW napisali o rzekomej aferze- niewłasciwym wykonaniu nawierzchni przez firmę,której wice-prezesem jest nasz bohater.napisali bzdury wyssane z palca,firma się postawiła.GW musiało przepraszać, i czy sądzi Pan,ze to podważyło wiarę naszego bohatera w nieomylność GW-nic podobnego-nadal czyta namiętnie i życ bez niej nie może.Dodam,ze jest synem działacza PZPR.Jest to dla mnie przykład,ze dla takich ludzi nie istnieje coś takiego jak refleksja.Oni działają jak cyborgi-zaprogramowane bez opcji resetu.Poza tym im nic nie pozostało-SLD słabe, PIS im nie pasuje więc zostaje PO.Panie Profesorze myślę,że próżny Pana trud.Co do tzw. Tankisty to rzeczywiście szeregowiec to on nie jest.Przypomina mi swą zajadłością niejakiego gościa na Niezaleznej podpisującego się nickiem TEN OBCY. Niby popiera PIS,ale atakuje forumowiczów,skłóca,jest agresywny,ma b. podobny styl pisania do owego tankisty.Myślę,ze obydwaj to nie jakieś byle jakie trole ale zaprawione w boju "internetowe służby specjalne" do zwalczania ludzi myślących(propisowsko).Cenie Pana dobrą wolę i chęci ale sam Pan widzi,że na białą flagę wytoczono czołgi! Serdecznie Pana pozdrawiam!

Zachęcony przez Pana przeczytałem wszystkie komentarze i żałuję. Nie dowiedziałem się niczego istotnego. Mimo nawoływania przez Tankistę do merytorycznej dyskusji, nie potrafił "wyjść" do takiej. Sądzę, że Tankista ma pewien kompleks. Jego alergiczna reakcja karze zastanawiać się czy rzeczywiście nie jest coś na rzeczy i czy nie istnieje jakaś "tajemnica inteligenta Tankisty". Wszystkie jego komentarze dotyczą jednego - "kompleksu chama" (nie jest to bynajmniej o nim). Sprowadza się w skrócie do nieustannego zadawania sobie pytania : "czy już jestem inteligentem, czy jeszcze jestem chamem" (cham - to nie ten spod kiosku z piwem). Jeżeli Pan pamięta mój komentarz tutaj na niezależnej.pl pod tekstem pt. "Errare humanum est - list do szeregowców Platformy" - to jego reakcja jest typowym przykładem zaprzeczenia wyrażonych tam stwierdzeń. I na koniec spostrzeżenie (też nie moje), że łatwiej i przyjemniej i konkretniej rozmawia się, dyskutuje z kimś kto jest tym "chamem" niż z kimś kto nie wie kim jest i musi sobie "coś" udowadniać. Czy nie mam racji? (jakoś tak pomyślałem w tej chwili o Janie Himilsbachu).

z pewnością po części ma Pan rację pisząc o oszukanych, zagubionych itp. szeregowych wyborcach PO, a jako człowiek światły nosi Pan w sobie tą odrobinę naiwności (w pozytywnym znaczeniu tego słowa) zwaną wiarą w człowieka. Niestety, obserwując wokół mnie zachowanie opisanych przez Pana osób, widzę rosnące utwierdzanie się tychże w ich nieomylności i racji wraz z pogarszaniem się sytuacji gospodarczej, graniczące z fanatyzmem. Nie przemawiają do nich żadne argumenty, a odpowiedź, że "wolą z Tuskiem klepać biedę niż wzbogacić się z Kaczorem" jest wszechobecna. Uważam, że problem ten dotyka natury psychologicznej i nosi nazwę mechanizmu zwanego wyparciem, nie jestem jednak specjalistą w tej dziedzinie nauki, choć jestem pewien, że niejeden psycholog mógłby doktoryzować się badając to niespotykane w świecie zjawisko. Pozdrawiam serdecznie.

Wielce Szanowny Panie Krzysztofie !!! Z uwagą przeczytałem / zgodnie z Pańską sugestią / większość komentarzy do tekstu przeznaczonego dla szeregowców PO. Z przykrością stwierdzam, że nasunęły mi one bardzo smętną myśl, że marzenie o zjednoczeniu Narodu jest prawie niemożliwe do spełnienia. Czerwonym kanaliom udały się rzeczy, które nie powinny się udać, jak na przykład stworzenie "elity" zastępczej i co gorsza przekonanie tych ludzi, ze taką elitą są. Wykorzystane mechanizmy i zjawiska socjologiczne, są w gruncie rzeczy prymitywnie proste / POdobnie jak ludzie, wobec których je stosowano /. Znamienitym przykładem jest tu osobnik mianujący siebie "Tankistą". Widzimy tu obraz człowieka, który z jednej strony czuje się nobilitowany szkołami, które ukończył, językami obcymi, które jakoby POsiadł - w wersji POdstawowej, ambitnego do bulu / nie poprawiać / prymitywa, będącego z drugiej strony małym zakompleksionym człowieczkiem, przekonującym wszystkich, że to co osiągnął, jest li tylko jego osiągnięciem, a nie efektem pracy systemu. Najsmutniejsze jest, że POd cieniutką warstewką pseudoogłady widać, że ma on świadomość swoich kompleksów niższości i stąd pała nienawiścią do wszystkich, którzy wywodzą się z poprzedniej elity. Tak, to komunistom udało się najlepiej, skłócić Naród, POdzielić i wywołać nienawiść. Chciałbym wierzyć, że tacy są tylko wyjątkiem, lecz wokół siebie widzę na co dzień, wielu POdobnych POpaprańców. Z jeszcze większą przykrością stwierdzam, że chwilami mnie samemu zaczyna brakować wpojonego w dzieciństwie dobrego wychowania i zaczynam nazywać te czerwone flanelki nazwami dla nich właściwymi, lecz nie przystającymi do człowieka, za jakiego sam się uważam, będąc synem moich Rodziców. Połączenie kompletnie absurdalnej rzeczywistości w jakiej żyjemy, ze świadomością dna, w jakie zepchnął nas zarówno poprzedni system, jak i ostatnie 20 lat kłamstwa sprawia, że zaczyna brakować rzeczy najważniejszej - nadziei / nie nadzieji /. Pańskie felietony, mimo wszystko, tę nadzieję budzą i za to Panu serdecznie dziękuję. Pozdrawiam gorąco Pana i kochany Kraków / bez Nowej Huty /.