Statystyki bezbożników

Zapewne w rzeczywistości Noe miał jakąś starą łódż, do której weszła z trudem rodzina i cały dobytek , owce, koza, kury i pies.(Ale było to symboliczne, owszem ) A było to zapewne gdzieś na Morzu Czarnym u wybrzeży dzisiejszej Rumunii w starej delcie Dunaju, gdy woda zaczęła się wlewać  przez Bosfor i Dardanele do Morza Czarnego.
A przy okazji czy naprawdę możliwe jest , że Troja leży w Turcji ? I Odyseusz wracał do Itaki 10 lat, gdy teoretycznie mógłby tam dopłynąć w 2 dni, a może i 1 dzień.
Czy Grecy nie znali swoich wód , wysepek na pamięć , gdy z Krety i z Turcji do Grecji jest rzut beretem. 
Marksizm to antychryst, i dobrze wie , że Bóg istnieje, ale ma zasłonić człowiekowi Boga, a potem zdemontować wszystko co człowiek z woli Boga zbudował na ziemi. Kulturę i dorobek materialny.
Ot i historia antykultury.

Większość Czechów to są niestety ateiści. Będąc tam, czasem rozmawiałem o zagadnieniu wiary, Bogu, i tych sprawach, lecz kiedy rozmowa zeszła na kościół, to pokazali mi palcem taki jakiś odrapany budynek, gdzie podobno był obecnie magazyn nawozów sztucznych. Zresztą wystarczy obejrzeć u nich cmentarze, żeby natychmiast zrozumieć, że ich interesuje już od bardzo dawna jedynie doczesność i ciepła woda w kranie. Cmentarze to są takie miniaturowe blokowiska, gdzie w wielopiętrowych "miejscach wiecznego spoczynku" czekają w swoich urnach na wizytę rodziny doczesne szczątki zmarłych Czechów. Czekają i czekają, bo w zasadzie blokowisko to sprząta wynajęta firma, czasem ktoś błąka się uliczkami, jakiś poeta szuka natchnienia lub dziarsko przebiegnie pies zmylony zapachem stearyny. I chociaż u zarania tego szalonego modernistycznego pomysłu pewnie mówiło się tam, że taką urnę łatwo będzie wsadzić w walizkę i przywieść do domu np. na święta, to pomysł ten nigdy nie doczekał się realizacji. Wygrało wygodnictwo i weszło w krew zapominanie. Zresztą Czesi w rozmowie o sprawach ostatecznych zawsze w jakiś taki sposób smutnieli i cichli, zaś ożywiali się w momencie, gdy mogli pożartować z nas Polaków, że jesteśmy milionerami, bo zarabiamy w Polsce miliony starych złotówek. Bardziej interesowały ich też gołębie albo króliki, niż święci i męczennicy, jak nasz JP II lub ks. Popiełuszko. Czesi byli i nadal są praktyczni do bólu.
Znam ich aż do dna, bo jeden z moich serdecznych kolegów od czasów podstawówki jest Czechem z jednego z tych sudeckich Zdrojów. W każdym razie po latach przekonałem się, że posiada ich wszystkie wady i zalety. Między innymi taką jakąś obcą nam bezceremonialną dosłowność, czyli umiejętność dosłownego, a zatem też brutalnego opisywania rzeczywistości, a jednocześnie zdolność przyjaźnienia się przez całe życie, niezależnie od wszystkiego i wbrew wszelkim konwenansom. Oni są po prostu dramatycznie inni niż Polacy i jechanie na stereotypach, emocjach, uniesieniach, to jest skok na główkę w przepaść. Bardziej podobni do nas są Słowacy. Zresztą z Emilem Zatopkiem zaprzyjaźniłem się w 15 minut, gdy błąkając się po Pradze w okolicach dzielnicy Letnany wpadłem do sklepu Napoje. Tam można spożywać piwo wprost na ulicy, a nawet przy ladzie w sklepie, więc rozmowa toczyła się gładko, początkowo w dwóch różnych nurtach językowych, lecz z biegiem czasu dokonała się synchronizacja. Co trzecie zdanie słyszałem nawet polskie słowo "Kusociński". Po rozstaniu, jakąś godzinę później, gdy poszukiwaliśmy ze znajomym miejsca na spożycie późnego obiadu, znów spotkaliśmy Zatopka. Potem poszło już szybko. Kolejne piwo, hovězi maso, brambory a špenát, co je zdraví, neboť obsahuje mnoho vitamínů C, uściski i darcie gęby na cały regulator "Poszła Karolinka do Gogolina". Czeska Státní Bezpečnost była chyba tej nocy w prawdziwym szoku. :) Z kim wtedy piłem i śpiewałem dowiedziałem się dopiero wtedy, kiedy ten sam "dziadek" na Okęciu uściskał Jaruzela.