Good bye America!

Pożegnanie ze stawianiem do kąta, jakie szykuje nam Barak Obama, nie pozostawia złudzeń, co do wartości tego sojusznika. O ile można by się doszukiwać jakiegoś sensu w ataku na nowe władze ze strony Niemców, czy - podobnych do nich - przyjaciół Polski, to taki akt ze strony prezydenta Ameryki może tylko dziwić. Mający nas odwiedzić goście zza Oceanu ogłosili właśnie, że są zaniepokojeni stanem demokracji w Polsce i że będą chcieli rozmawiać o tym z polskimi władzami. Do spotkania Baraka Obamy z Andrzejm Dudą ma dojść jeszcze przed szcztem NATO, więc ogłoszone zastrzeżenia wpisują się w spekulacje na jego temat Można się domyślać nawet tego, iż bezpieczeństwo Polski staje się zakładnikiem pana prezesa Rzeplińskiego i planów ferajny, związanych z obaleniem Dobrej Zmiany. W każdym bądź razie, wszystkie argumenty rządu są im doskonale znane, więc na pewno nie chodzi tu o informacje. To, że Obama jednak nadstawia ucha na jady płynące z Chobelina, a - pododobnie, jak nasi "odwieczni przyjaciele"- jest głuchy na głos rządu, wystawia marne świadectwo i jemu samemu i jego służbom. A ta jego stanowczość wobec Rosji staje się pocieszna, gdy towarzyszy jej osłabianie rządu polskich patriotów, dokładnie zgodne z wolą Putina. Bo przecież niczym innym jest, to faktyczne włączenie się Obamy do grona popleczników totalnej opozycji. Barak Obama pdebrał sam sobie powagę, i krzyżyk mu na drogę, ale przy okazji, jeszcze boleśniej ośmieszył wszystkie nasze wysiłki i nadzieje pokładane w takiej Ameryce, której wielkość i wiarygodność zależy od formatu prezydenta. A innej nie będzie!