1.Światowy kryzys, który rozpoczął się pod koniec 2007 roku w sektorze finansowym Stanów Zjednoczonych, a następnie przeniósł się do gospodarki najpierw amerykańskiej, a później także europejskiej, spowodował tak ogromne straty, że gdyby nie potężne zastrzyki pieniędzy budżetowych wprowadzone do tych gospodarek, to tej pory byśmy mieli do czynienia ze spadkiem PKB w największych światowych gospodarkach.
To zaangażowanie finansowe poszczególnych państw było tak ogromne, że w tej chwili większość z nich ma poważne problemy z wysokością deficytów budżetowych (deficytów finansów publicznych) i wysokością długu publicznego, który w wielu krajach przekroczył 60% ich PKB, a są i takie w których przekroczył 100% ich PKB.
2. W tej sytuacji jesienią poprzedniego roku Międzynarodowy Fundusz Walutowy został poproszony przez kraje zrzeszone w grupie G20 (największe gospodarki świata) o przygotowanie raportu, w którym powinny pojawić się rozwiązania pozwalające na odzyskanie przynajmniej części pieniędzy budżetowych przeznaczonych na ratowanie sektora finansowego , a także na pokrycie kosztów rozwiązywania problemów, które mogą się pojawić w przyszłości.
MFW taki raport właśnie przygotował, a nad jego konkluzjami mają obradować jeszcze w tym tygodniu w Waszyngtonie ministrowie finansów krajów grupy G20.
Raport wprawdzie ma charakter poufny, ale jego kopia wyciekła do BBC, które umieściło jego zawartość na swojej stronie internetowej.
3. Raport zawiera między innymi propozycje wprowadzenie dwóch nowych rodzajów obciążeń podatkowych, które dotyczyły by szeroko rozumianego sektora finansowego.
Jedno nazywane w raporcie " kontrybucją stabilności finansowej" dotyczyłoby szeroko rozumianego sektora finansowego (banków, instytucji ubezpieczeniowych, różnego rodzaju funduszy inwestycyjnych). Instytucje te powinny płacić ten swoisty podatek jako zabezpieczenie przed skutkami ryzyka upadłości systemu finansowego w wysokości zależnej od zagrożenia jakie upadek danej firmy z sektora finansowego stanowiłby dla gospodarki danego kraju. Według MFW wysokość tej kontrybucji sięgałaby 2% PKB danego kraju.
Drugie obciążenie to tzw. podatek od aktywności finansowej byłby uzależniony od wysokości nadmiernych zysków instytucji finansowej a także płac i zysków wypłacanych dla zarządów tych instytucji. Podatek ten miałby zniechęcać do wypłacania ogromnych premii ale także do prowadzenia wysoce zyskownych ale jednocześnie wysoce ryzykownych inwestycji, które wpędziły światową gospodarkę w największą od dziesięcioleci recesję.
4. Jeżeli te rozwiązania zostałyby przyjęte na letnim szczycie G20 to zapewne musiałyby je przyjąć wszystkie rozwinięte kraje świata w tym także Polska. Pewnie ich wprowadzenie podniesie ceny usług finansowych oferowanych przez instytucje sektora finansowego ale być może ograniczy ryzyko kolejnych kryzysów, które już wiszą nad światową gospodarką.
Być może także ograniczyłoby to także spekulacje walutami krajów tzw. gospodarek wschodzących (głównie gry na umacnianie ich walut), tak niekorzystnych dla odbudowy ich eksportu.
Światowy kryzys, który rozpoczął się pod koniec 2007 roku
