O zaklęciach złych i nieskutecznych

Musimy dziś dokonać pewnego podsumowania. Spośród formuł, które pojawiły się na tym blogu, opisujących naszą rzeczywistość skutecznie i w sposób istotny najważniejsze są dwie. Pierwsza z nich brzmi: władza może być tylko święta albo tajna. Druga zaś: cały istotny przekaz jest w sferze pop.

Jeśli dodamy do tego jeszcze coś z naszych przedwczorajszych rozważań o Marsjanach to wyłoni nam się przed oczami obraz następujący: agresywne i potężne imperia realizują swoją władzę w sposób tajny, do komunikacji zaś i umacniania władzy służy im twórczość popularna, czyli przemysł rozrywki. To jest dużo tańsze niż utrzymywania garnizonów wojskowych i setek policjantów oraz opresyjnego aparatu sprawiedliwości, który – jak każdy aparat sprawiedliwości – łatwo się korumpuje. Imperia współpracują ze sobą przeciwko słabszym i niczego nie rozumiejącym ludom, ale czasem się zwalczają w sposób gwałtowny lub cichy. Ten pierwszy sposób nazwany został w XX wieku II wojną światową, a ten drugi zimną wojną. Imperia wolą zdecydowanie ciche podboje, no chyba, że potrzebna im jest pokazówka. Ten cichy podbój jest pewnym złudzeniem dla elit kraju podbitego – patrz casus Marsjan – bo wydaje im się, że można się dogadać i wszystko będzie dobrze. Nie będzie.

Oto w niezależna.pl pojawił się dziś artykuł o tym, że Rosjanie chcą przejąć Polski Holding Nieruchomości, którym kieruje facet nazwiskiem Papierak. Jest to sytuacja, jak doskonale widać, wprost wyjęta z filmu „Marsjanie atakują”. I właściwie nie trzeba nic dodawać. Oto imperium chce przejąć najważniejsze nieruchomości kraju podbijanego, położone w samym środku największych miast, ale pewnie nie tylko. I co? Wynajmuje się do tego człowieka nazwiskiem Papierak, który, jak sugeruje niezależna.pl, wprost marzy o tym by dokonać fuzji swojego holdingu z jakimś marsjańskim molochem. No, a potem pójdzie już z górki. Papieraka Marsjanie zamienią w psa, który będzie miał ludzką głowę, a cała reszta zostanie wystrzelana.

Taki jest scenariusz i nie łudźcie się, że ktoś z was ocaleje bo jesteście grzeczni i potraficie bez błędu zaśpiewać Katiuszę. Nie potraficie, tylko wam się tak zdaje, wiem to na pewno, a zresztą i tak nie będzie to miało znaczenia.

Demaskacja współpracy pana Wojciecha Papieraka z marsjańskim holdingiem nie ma oczywiście żadnego żadnego znaczenia poza tym, że dostaliśmy od Imperium wyraźny sygnał jak się sprawy mają, a dostaliśmy ów sygnał poprzez kanały dziennikarskie, które oczywiście z Imperium nie współpracują, ale chcą realizować swoją misję. I to jest właśnie najlepsze, bo dochodzimy tu do kolejnej formuły, która opisuje metodę imperialną jeszcze lepiej niż film „Marsjanie atakują”. Otóż z chwilą kiedy jakiś byt polityczny przyjmuje ideologię imperialną nabywa z punktu zdolności do odwracania wektorów. Wszystko czego się tknie odwracane jest na jego korzyść. Po prostu wszystko. Uczciwą pracę i dobrą misję wykorzystują Marsjanie z miejsca na swoją korzyść i to się w dodatku odbywa w sposób naturalny i wynika wprost z bezwładu oraz paraliżu postępującego jakiemu ulegamy od jakiegoś czasu oraz z istoty tej misji. Jeśli ktoś nie rozumie o czym mówię, niech sobie przypomni przysłowie o piekle i dobrych chęciach. Nie mamy się czym bronić, a nawet jeśli spróbujemy to wywołamy jedynie śmiech. Imperium bowiem przekroczyło już wszelkie granice i nie ma żadnych zahamowań. Żeby je zatrzymać potrzeba czynów spektakularnych i ktoś, jakiś polityk musi się przy tym narazić na krańcowe ryzyko. No i jeden się już naraził i przegrał. Reszta zaś zachowuje się jak w filmie „Marsjanie atakują”. I to się musi tak samo skończyć.

Ponieważ my tutaj nie ulegamy defetyzmom, ani nawet nie pękamy przed prawdziwymi Marsjanami w słoikach na głowach, musimy rzec coś, jeśli nie pocieszającego w tej sytuacji, to przynajmniej szyderczego.

Oto w czasie najbliższych miesięcy, wszystkie wektory teoretycznie wymierzone w Marsjan zostaną przez tych Marsjan wykorzystane w celu dyscyplinowania społeczności podbijanej czyli nas. Będą one wykorzystane na różne sposoby, a to do informacji o zamiarach Marsjan, a to do postukania pałką po głowie niepokornych, a to do czegoś innego. Najgorsze zaś złudzenie dotyczy sposobu w jaki Marsjanie zamierzają zarządzać swoim nowym ogródkiem. Wszyscy, ale to absolutnie wszyscy politycy SLD myślą, że będzie tak jak za późnego Gierka. Może się zdarzyć jakaś strzelanina, ale potem wszystko się utrzęsie. To jest złudzenie podstawowe i z niego wypływają kolejne. Na końcu zaś jest to złudzenie, o którym pisałem wczoraj i które dotyczy demaskacji. W tym punkcie właśnie, kiedy mamy do czynienia z intencją szczerą i szlachetną, kiedy chcemy zdemaskować zło w postaci czystej otwiera się od razu kanał z informacjami pochodzącymi wprost ze środka imperium, które instruuje naszą świadomość i podświadomość odnośnie swoich zamiarów i oczekiwań.

Nie ma niestety dobrych zaklęć by się przed tym bronić, bo wszystkie zaklęcia zostały tak spreparowane i podane nam już dawno tym samym kanałem informacji, w tej samej konwencji pop, w której znajdują się wszystkie ważne informacje. Zaklęcia paraliżujące są proste i występują w dwóch wariantach. Pierwszy z nich brzmi: nie mamy pańskiego płaszcza i co nam pan zrobi? A drugi: ta pani przyszła tu w tym kożuchu i w nim wychodzi. Pańskie podejrzenia są bezpodstawne. My o tym wiemy i wiemy, że nic nie możemy zrobić, bo prócz zaklęcia obezwładniono nas jeszcze gazem rozśmieszającym i świat, jak to było widać w starym radzieckim filmie nakręconym w środku wielkich czystek, się śmieje.

Teraz słów kilka o reakcjach na to zło. Wczoraj boson umieścił tu link do nagrania z występu profesora Andrzeja Nowaka, który coś tam opowiadał w Radio Wnet u Skowrońskiego. No i w pewnej chwili pokazał moją najnowszą książkę, tak mniej więcej przez dwie sekundy. Podniecenie było wielkie, choć doprawdy bezpodstawne, bo jak pamiętacie dwa lata temu, a może trzy wygrałem konkurs wydawnictwa Arcana na najlepszy felieton opisujący stosunki polsko-rosyjskie w roku 2010. I co? I nic. Nie miało to żadnych konsekwencji. Nie o tym jednak chciałem pisać. Oto po zakończonym występie profesora Nowaka, wyszła jakaś pani. Jest ona ponoć pisarką, która ma zamiar napisać książkę określoną przez nią samą formułą „polska „Gra o tron”. I to jest właśnie to proszę Państwa. To jest jedyna obrona przed złem na jaką nas stać. Napisanie polskiej wersji jakiejś imperialnej, brytyjskiej ramoty.

Ja marzę o tym, że wszyscy jak tu jesteśmy nagle, bez specjalnego tłumaczenia zrozumiemy o co chodzi i w jednej sekundzie zaczniemy wszyscy działać celowo i skutecznie. Nie będziemy pisać polskiej „Gry o tron”, Kwaśniewski nie będzie nazywany polskim Kennedym, a Pastusiak polskim Brzezińskim. Po prostu zrozumiemy co do czego służy i dotrze do nas, że wojna propagandowa nie polega na naśladowaniu lub wręcz przepisywaniu komunikatów przeciwnika, tylko, że w trochę gorszej wersji, ale na czymś innym. Pani, która wystąpiła po Nowaku, chce nam zaproponować uczestnictwo w propagandowym kulcie Cargo. Nic więcej tam nie ma. Wszyscy jednak uważają, że to świetne, że jeśli zbudujemy lądowisko z patyków i mchu to przylecą Herkulesy z marines na pokładzie i nas obronią przed Marsjanami. Nic takiego nie nastąpi.

Musimy zacząć myśleć o tym co sami możemy zrobić. Społeczność nasza, podobnie jak inne społeczności potrzebuje jakichś charyzmatów, żeby się nie rozpaść. Nasze charyzmaty, co odnotować możemy z pewnym zadowoleniem, nie były takie złe. Ich największą zaletą zaś było to, że człowiek w nie wyposażony nie nadawał się do zwerbowania przez imperium. Nie nadawał się po prostu ze swej istoty, nie można go było przerobić. Trzeba go było zabić. Jeśli zaś mowa o zabijaniu, to jasne jest, że imperium musi przekroczyć kolejną granicę i miast dokonywać podboju cichego rozpocznie pokazówkę. Ta zaś nie zawsze się opłaca, a obecnych warunkach nie opłaca się wręcz w sposób modelowy. Musimy się więc trzymać naszych charyzmatów. Ja już o nich pisałem, ale jeszcze raz je wymienię: wiara i własność. To ważne charyzmaty, inni mają słabsze, a łudzą się, że uda im się dzięki nim przetrwać. Na przykład Ukraińcy wierzą, że jeśli mają ładne piosenki to jest to wystarczające by scalić wspólnotę. Obawiam się, że błądzą.

Z naszą własnością, jak już pisałem jest różnie. Z wiarą jest lepiej, ale w czasie ostatnich Targów Wydawców Katolickich, przeżyłem poważne wstrząsy, o których już pisałem. No, ale większość ludzi ma ten charyzmat i za nic z niego nie zrezygnuje. Tak więc musimy mieć świadomość, że mamy pewną siłę, ale ona wyklucza ewentualny werbunek, czyli ocalenie w razie pokazówki. No chyba, że będzie tak jak po wojnie, w czasie tak zwanej odwilży, kiedy to imperium odwróciło kilka wektorów i ze szczerych komunistów zrobiło, w krótkim czasie jeszcze bardziej szczerych katolików. No, ale stało się tak dlatego, że ludzi ci nie mieli własności i własnością gardzili. Gdy te dwa charyzmaty są połączone i do tego jeszcze na stryszku schowany jest obrzyn imperium nie ma wyjścia, musi robić pokazówkę. A wyjść na tym może bardzo różnie. Nawet jednak jeśli mamy obydwa nasze ważne charyzmaty i jeszcze do tego obrzyn, może się zdarzyć, że damy się podejść. Musimy bowiem pamiętać o tym, że imperia są jak smoki, albo jak wybuch supernowej. Wszystko pochłaniają, a jeśli nie mogą pochłonąć i odwracają wektor czyli zasadę i rzecz pozornie nie zmieniona i taka sama jak przedtem wykonuje już czynności, których życzy sobie imperialne centrum dowodzenia. Musimy więc mieć coś jeszcze. Tym czymś jest dynamika i ekspansja. Musimy zabijać smoki mówiąc wprost. Nie malować je na ścianach naszych domów jak to czyni ta pani co chce pisać polską wersję „Gry o tron”, ale zabijać. I nie możemy czekać aż one do nas przyjdą, bo wtedy jest już za późno. Mówię tu oczywiście o reakcji na rozmaite publikacje i produkcje propagandowe mające pozycjonować nas na gorszych wobec innych miejscach i czynić z nas łup dla smoków. Nie możemy reagować, musimy tworzyć. Smoki zaś jak pamiętamy najlepiej zabija się z obrzynów. Jak się takiemu smokowi wywali z obydwu rur w kałdun pełen kartofli, telefonów komórkowych, garniturów, pozostałych po przetrawionych już prezesach wielkich korporacji i innego jeszcze złomu, to dopiero jest fun i satysfakcja. Kiedy raz spróbujemy już nic tańszego nie będzie nas cieszyć. Zobaczycie. Trzeba się po prostu na te smoki wybrać. Ja wiem w które smoki trzeba walnąć najpierw i będę próbował to zrobić w najbliższym czasie. Nie wiem tylko czy zdążę, bo Papierak z kolegami do tej cholernej fuzji chce doprowadzić. Deal ze smokiem chce zrobić, a w branży finansowej, z tego co można się już od dawna zorientować, odwrotnie niż u nas w propagandzie, obrzyny zostały wycofane z produkcji i nie ma tam chyba nikogo, kto potrafiłby się takim narzędziem sensownie posłużyć. Wszyscy wierzą, że Marsjanie co przylecieli na smoku dadzą im żyć. No, zobaczymy jak to będzie. Może znajdzie się tam choć jeden obrzyn i jeden człowiek, co umie się nim posłużyć.

Na koniec chciałbym wszystkim przypomnieć, że jutro zaczynają się Warszawskie Targi Książki na Stadionie Narodowym. Będę tam i będę miał wszystkie książki i audiobook „Baśń jak niedźwiedź. Tom I”. Jutro na stoisku będzie ze mną także Toyah. Tak więc zapraszam wszystkich serdecznie. No i oczywiście zapraszam na stronę www.coryllus.pl gdzie można posłuchać sobie fragmentu nagrania z naszego nowego audiobooka.