Tajemnice biustu Anny Grodzkiej

Palikotowa żulia, po raz enty, wykonując rzetelnie zadania płynące z Kremla, zajmuje puste łby Polactwa seksualnością Anny Grodzkiej. Czyniąc z niej samej monstrualną kukłę wykorzystywaną by, już za chwilę, wyrzucić ją jak szmacianą lalkę kopiąc jednocześnie w w arcykształtną dupę. No, jaki jest koń, każdy widzi. I jaka seksualność też...
Nie, żebym specjalnie cierpiał a sumienie moje doznawało dyskomfortu. Ostatecznie kim Anna Grodzka jest każdy, przytomny człowiek może się łacno dowiedzieć a i kim Anna Grodzka był takoż...

Ergo niedługie już jej posunięcie, po arcybolesnym wykorzystaniu, tyle mnie obchodzi jak i ona sama.

Ale...

Ale nie o nią tu idzie. Idzie zaś o rzeczy znacznie ważniejsze i poważniejsze.

Na krótką metę zasłona dymna o kryptonimie „Grodzka” ma przesłonić masom, które i tak są skretyniałe, daleko posunięte przygotowania do nowego rozdania. Ponieważ Donald Franciszek został uznany za kartę zgraną i już niepotrzebną, trwają intensywne prace nad budową nowego/starego kształtu i charakteru politycznego Rzeczpospolitej.

Obserwujemy ( no, ci, którzy coś jeszcze widzą i co nieco kumają) próby przetasowań. "Nowa prawica", "nowa endecja", "nowa lewica" i jakieś tam inne, ale koniecznie "nowe".

Pookrągłostołowe elyty, a nie są to same debile ( szuje, świnie, zdrajcy, sprzedawczyki i owszem, ale nie debile) uznały, że ich czas, w dotychczasowej formule się kończy. Tak więc zaczęli kombinować jak to samo przekształcić, by tym samym pozostało ale, w tak zwanym odbiorze, było czymś nowym. Tym razem, rzecz jasna, słusznym.

Rolę rozgrywającego wziął na siebie, ustawiany przez Dukaczewskiego, Palikot w cichej ale efektywnej współpracy z otoczeniem Bula, który, jak widomo, sam z siebie do wykrzesania jakiejkolwiek myśli twórczej nie jest, z przyrodzenia, zdony. No tak już ma...

A ponieważ to właśnie ciul z Biłgoraja jest w procesie tym arcyaktywny to znaczy, że rzeczą całą zajmują się nieistniejące formalnie ale rzeczywiście to i owszem WSI. A jeśli WSI to znaczy GRU. Ergo Moskwa przystąpiła do przemeblowywania polskiego domu na swoją ale jeszcze „lepszą” modłę. Nie zapominając o ewentualnej roli w tej zabawie, którą odegrać musi tak zwana Państwowa Komisja Wyborcza...

Oczywiście, choć to dalece jest mniej istotne, przykrywa się miliardowe przewały na środkach unijnych, kontraktach i pozycjonowaniu odpowiednich biznesmenów a i biznesłumenów również...

Ale jest i płaszczna głębsza i na dłuższą metę, jak sądzę, dużo groźniejsza.

Biorąc pod uwagę cały Stary Kontynent obserwujemy, że jego zbarbaryzownie nabiera przyspieszenia. Ukryta pod eleganckimi kostiumami i garniturami, krocząca w woalu drogich perfum, „ucywilizowana” bolszewia ustawicznie robi swoje. To jest ta sama bolszewia, która ma na swych rękach krew milionów. Ta sama azjatycka czerń nigdy nie osodzona w europejskim paradygmacie kulturowym, ale odwiecznie paradygmat ten podważająca i niszcząca. To jest ta sama barbaria. Tyle, że teraz nazywana, w ramach śmiertelnego raka zwanego polityczną poprawnością, np. lewicą, która wyrzynała, bez skrupułów, narody. W tym nas, Polaków.

Teraz ta konrkulturowa hołota nazywa się lewicą, socjaldemokracją. Bywa, że europejskie „oszołomy” nazywają to-to lewactwem.

Każdy system kulturowy, z którego wszak wynika porządek społeczny, prawny, polityczny i każdy inny, musi być zakorzeniony w spójnym obszarze aksjologicznym. Musi.

Inaczej też musi ale, szlag go trafić.

Banda ta zdziczała, która nigdy wcześniej, na taką skalę, nie zeszła z drzewa bo normy moralne cywilizacji europejskiej, ich siła i żywotność ich na tym drzewie trzymały, z drzewa zeszła, przybrała postawę wyprostowaną, ubrała się i wykształciła. Ale wciąż jest i pozostaje czernią.

I czerń ta uzbrojona w potężne mass media, dzień po dniu, niszczy same fundamenty Cywilizacji Zachodniej. Niszczy, znieprawia, poddaje w wątpliwość. Atakuje.

Rozwój wszystkich zjawisk opisanych powyżej możemy obserwować, na naszym kontynencie, mniej więcej od końca wieku XVIII a za ich początek można, bez większej obawy o pomyłkę, przyjąć arcykoszmarną w swoich dalekosiężnych skutkach Wielką Rewolucję Francuską-matkę wszystkich późniejszych rewolucji i obłąkańczych systemów filozoficznych i, co za tym idzie, politycznych.

Nie ma tu miejsca by tym tematem zająć się „padrobno”...

Tak więc: „Nie ma Boga” w życiu państw, narodów, społeczeństw. I skoro Go nie ma, nie ma też prawdy, nie ma dobra, nie ma norm. Nie ma ograniczeń.

Ale skoro: „Nie ma Boga” to jest Szatan, który udaje, że go nie ma. Od tysiącleci...

Albo dziś jesteśmy zdolni do opracowania polskiej doktryny narodowej opisującej stan obecny, cele i środki jej realizacji. Doktryny opartej na podstawowych wartościach kulturowych, definiującej państwo, społeczeństwo, naród oraz ich miejsce, rolę i cele w takim a nie innym otoczeniu politycznym. I znajdziemy w sobie dość determinacji i siły by tę doktrynę wdrożyć w życie albo...

Albo zginiemy.