"Nie trzeba kłaniać się Okolicznościom, a Prawdom kazać, by stały za drzwiami."
Ponieważ Parlament mojego kraju nie uznał za zasadne ogłosić roku 2013 Rokiem Powstania Styczniowego, przyszła na mnie refleksja, jakaś głębsza chyba... Nad krajem naszym nieszczęsnym i Narodem tyleż wspaniałym, wielkim i bohaterskim, ileż podłym, marnym, skarlałym i zakłamanym. A im starszy jestem tym bardziej, zdaje się, rozumiem fatalizm naszych, polskich dziejów. Dziejów tych marność i wielkość zarazem.
Polska to jest w istocie "Boże igrzysko" i jakieś przedziwne raju i piekła pomieszanie.
Jak straszliwie żeśmy, jako naród właśnie, skarleli, zaprzedali duszę diabłu, wyrzekli się sami siebie. Jak głębokie w nas pokłady najpodlejszego szmatłastwa, podłości, nienawiści...
Kim, na Boga żywego, jesteśmy!? Kim-żesz staliśmy się?
Magmą, bagnem, trzęsawiskiem... A naszym symbolem nie jest biało-czerwona tylko szmata biała bezwolnie powiewająca na wietrze, pokazująca światu żeśmy jedynie pohańbienia godni.
Jak bezrozumnym jesteśmy żywiołem, który kłamstwem zastąpił prawdę, szyderstwem przykrył lęki, odrzucił, jak zaropiałego wrzoda, samoświadomość. A dziedzictwo Bolesławów Chrobrych zastąpił dziedzictwem Bogusławów Radziwiłłów, w stutysięcznych odmianach, wersjach i wcieleniach.
I znów ci, którzy nie zapomnieli kim są, ci, którzy pamiętają, ci, których nie można znieprawić, wynarodowić, kupić muszą ( Który to już raz? Boże Święty! ) wyrwać tę nieszczęsną krainę z wrażych łap! I odrodzić Polskę.
Czy i tym razem ceną będzie cena krwi? Czy i tym razem? I czy znowu i znowu, i znowu tę wywalczoną, wyrwaną z piekła OJCZYZNĘ, oddamy w łapy idiotów, zdrajców i chamów z choćby i dzisięcioma fakultetami?
Czy stać nas, Polskich Patriotów, na kolejny komfort intelektualnej i moralnej "biesiady", po zwycięstwie? Czy też nas jednak nie stać i zwycięstwo prawdy nad kłamstwem potrafimy widzieć jako początek a nie koniec?
Czy też wrócimy do domów, pijani szczęściem viktorii, zamkniemy drzwi i zadowoleni pójdziemy spać. I prześpimy dni, miesiące, lata by nasze wnuki musiały znów, i znów, i znów...?
Czy też wykrzeszemy z siebie intelektualny i moralny potencjał by Polska była Polską? Krajem dumnym, niezależnym. Prawdziwym a nie udawanym. Czy staniemy się owym trzecim kamieniem młyńskim, którego teutoński i carski nie zetrą? A wystrzępią się i skruszeją?
Czy jeszcze tu, na tej ziemi, będziemy mogli spojrzeć prosto w oczy Krzysztofom Wyszkowskim a tam, u Pana Boga, Annom Walentynowicz?
Bo jeśli nie, to odejdziemy z tego świata godni pogardy i dobrze będzie jeśli zostanie po nas jedynie cisza.
"Coraz to z Ciebie jako z drzazgi smolnej
Wokoło lecą szmaty zapalone
Gorejąc nie wiesz czy stawasz się wolny
Czy to co Twoje ma być zatracone
Czy popiół tylko zostanie i zamęt
Co idzie w przepaść z burzą.
Czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament
Wiekuistego zwycięstwa zaranie?"
Cytaty: C.K.Norwid
- Zaloguj lub zarejestruj się aby dodawać komentarze
- Odsłony: 6415
Ktoś sobie przypomniał,że nadchodzi rocznica Insurekcji Kościuszkowskiej,ale miłość do ZSRR i Brezniewa?
Na plenum KCPZPR zapada decyzja:" WICIE,ROZUMICIE...PISZEMY PISMO DO BREZNIEWA"
Napisali...czekają...JEST!
"Dorogije Towariszczi!
Znajetie...Kosciuszko bił cara,Lenin bił cara,my bili cara.
Nu...dawolno...dawajtie"
Podpisany---Susłow za Leonida Brezniewa.
Może Komorowski zapyta Putina? :-)))
Pozdrawiam
MarkD
Pozdrówka:-)