Skutki "nawalanki", czyli o potędze zawiści

  Już dziewiąty dzień śledzę z zainteresowaniem monstrualną "nawalankę" między Arturem M. Nicponiem, Wyrusem i grupą kilkunastu blogerów zwiazanych z portalem Nicek.info, a blogerem Coryllusem piszącym m.in w Salonie24 oraz Naszychblogach.pl.  Zaczęło sie to dość niewinnie.  Coryllus wraz ze swoim przyjacielem Toyahem wzięli udział w Katowickich Targach Książki i 11.09 Coryllus napisał sprawozdanie z tej imprezy p.t. "Do dziadostwa z impetem"  /TUTAJ/.  Skrytykował w niej organizację targów.  Następnego dnia bloger Wyrus odpowiedział mu notką "Baśń i bajka to są zupełnie różne rzeczy" /TUTAJ/, w której zarzucił Coryllusowi mijanie się z prawdą.  Twierdził, że niejaki Piątkowski był prokuratorem generalnym w rządzie Suchockiej, a nie Olszewskiego /jak sądził Coryllus/.  Panowie kłócili się o to zażarcie, aż w którymś momencie Coryllus napisał:

  "Ja myślę wyrus, że po prostu zrezygnuję z pisania u nicka. tak będzie lepiej dla nas wszystkich. Dawanie dupy po całości to może być jeden z twoich ulubionych sportów, ale mnie do tego nie mieszaj. Z gównem niestety bić się nie mogę i nie powinienem. Tak więc ku uciesze i satyfakcji wyrusa oraz innych czytelników jego bloga, chciałem się niniejszym pożegnać. Pa. ".

  W innym komentarzu ujawnił też, że współorganizatorką katowickich targów była żona Wyrusa.  To wprawiło w furię szefa portalu Nicek.info, czyli Artura M. Nicponia.  Tym samym dniu napisał on tekst "Coryllus zapomnial trzasnac drzwiami"  /TUTAJ/.  Nazwał w niej Coryllusa "głupim gówniarzem bez jaj" i wyrzucił go ze swojego portalu.

  To uruchomiło istną lawinę.  Pod tym wpisem pojawiły się w ciągu kilku następnych dni 264 komentarze kilkunastu blogerów poświęcone wymyślaniu Coryllusowi od wariatów, psychopatów, grafomanów i t.p.  Istny sabat czarownic.  To był jednak dopiero początek.  Coryllus nie pozostał bowiem dłużny i odpowiedział notką "O miłośnikach książek i prawicowym blogerze Wyrusie"  /TUTAJ/.  Barwnie opisał w niej kulisy Katowickich Targów Ksiażki, a w szczególności przyznawania nagrody literackiej "Złota zakładka".  To wywołało ripostę Nicponia w postaci wpisu "EOT ws. Coryllusa, ale nie tylko"  /TUTAJ/, w którym wyrazil dalsze pretensje wobec Coryllusa.  Tekst ten ukazał się 14.09, czyli pięć dni temu, a dyskusja nad nim trwa do teraz.  Powstalo już 485 komentarzy.  Całość przypomina "seans nienawiści" wg Orwella.  Coryllus odpowiedział na to w dwóch notkach "Wyznawcy Niczego"  /TUTAJ/ oraz "Blaski i nędze zawodu dziennikarza"  /TUTAJ/.

  Nie zawracałabym sobie i Czytelnikom głowy tą historią, gdyby nie to, że wspaniale ukazuje ona naturę ludzką.  Skad ten wybuch szaleństwa w portalu Nicek.info?  Jeśli ktoś wierzył, że człowiek jest istotą racjonalną i kieruje się rozumem oraz własnym interesem, to po analizie wspomnianych wyżej tekstów musi zmienić zdanie.  Jakie bowiem są skutki całej tej rozróby?

  Portal Nicek.info stracił autora, który przyciągał najwiecej Czytelników i wywoływał najciekawsze dyskusje.  Charakterystyczne jest to, że w ciągu dziewięciu dni trwania tej awantury w portalu pojawiły sie tylko trzy notki z nią nie związane.  Coryllus stracił miejsce w którym mógł promowac swoje książki.  Nikt nic nie zyskał.  Czym wobec tego kierowali się uczestnicy draki?

  Łatwo na to odpowiedzieć w przypadku Coryllusa.  Zaważyła tu jego wojownicza natura, nieumiejętność przyznania się do drobnego w końcu błędu oraz brak wprawy w zręcznym spławianiu upierdliwych dyskutantów.  Motywacje Nicponia, Wyrusa i pozostałych uczestników "seansu nienawiści" są jednak inne.  Wbrew nazwie "seans nienawiści" to zawiść jest główną przyczyną ich postępowania i to ona doprowadziła ich do furii.

  Przed przybyciem Coryllusa portal Nicek.info skupiał kilkunastu blogerów znających się jak łyse konie.  Przypominal mulisty staw, w którym wiodą leniwy żywot tłuste karpie.  Przyjmując Coryllusa - wpuściły szczupaka.  W ciagu niewielu tygodni zupełnie zdominował on portal.  Okazalo się, że pisze on i więcej i lepszych notek niż wszyscy dotychczasowi użytkownicy razem wzięci.  Efektem była narastająca, tajona wściekłość, która w końcu wybuchła z hukiem.

  Zawiść to wyjątkowo destrukcyjne uczucie.  Nie darmo aż dwa przykazania Dekalogu ostrzegają przed nią.