Czy PO płaci Rudeckiej za propagandę?

Każdy z blogerów obecnych na salonie dłużej jest w jakiś sposób znany czytelnikom. Niektórzy to celowo ujawniają informacje o sobie, inni czynią to mimowolnie, przekonani, że istnieje w świecie coś takiego jak tajemnica. Jest jednak w blogosferze kilka osób, o których nie wiemy nic, lub bardzo niewiele. O Renacie Rudeckiej Kalinowskiej wiemy na przykład tyle, że prowadziła punkt ksero w Krakowie i że jest członkinią PO. Znamy jej poglądy i sposób pisania, ale nic bliższego o niej nie wiemy.
Była tu kiedyś osoba podobna bardzo do Renaty Rudeckiej- Kalinowskiej, która podpisywała się nickiem Voit. Osoba ta, hołubiona przez administrację, miała za zadanie „wkurzać katolicką tłuszczę kontrowersyjnymi opiniami”. Tak to sobie ktoś wymyślił. I rzeczywiście wkurzała, ale chamstwem i piramidalną głupotą. Miała jednak w sobie tyle wdzięku, że niektórzy z blogerów traktowali ją serio i nawet się z nią przyjaźnili. Ufka na przykład.
Tak się złożyło, że jeden z kolegów zaciekawiony aktywnością tej całej Voit, która obudowywała swoją osobę mitem samotniczki mieszkającej na Mazurach, pojechał tam do niej  rozpoznać sytuację. Oczywiście incognito. Jak potem opowiadał, matka tej pani stała pod sklepem i chwaliła się miejscowym konsumentom wisienki, że jej córka zarabia wielkie pieniądze na pisaniu w Internecie.
Ja dokładnie pamiętam czasy Voit, bo denerwowała mnie ona bardzo. Wzorem wielu pań w wieku przedklimakteryjnym, grała na bardzo prostych emocjonalnych akordach i to przysparzało jej zwolenników. No i była zaprzyjaźniona z administracją.
O Rudeckiej zaś mówią, że jest ciotką Radosława Krawczyka. Ja nie wiem czy to prawda, ale to może być prawda. I właściwie nic więcej nie powinniśmy dodawać.
Cały ten wybryk Tuska z cytowaniem zatroskanej losem państwa kobiety, jest moim zdaniem skuchą zaplecza PO. Nie chce mi się bowiem wierzyć w to, że Rudecka siedzi tu dzień w dzień i pisze bo lubi. Ja też siedzę tu dzień w dzień, ale ja miałem inny plan i plan ten realizuję konsekwentnie – wydaję książki.
Pisanie jest to nałóg bardzo kłopotliwy i wymagający zaangażowania, jeśli ktoś nie jest prawdziwym maniakiem, jeśli ktoś nie porusza się swobodnie w kilku dużych obszarach znaczeń i idei, a jedynie bez przerwy pierzy o tym jaki głupi jest Kaczyński, nie może pisać za darmo. To się kłóci z praktyką i możliwościami ludzkiego organizmu.
Renata Rudecka Kalinowska robi dzień w dzień dobrą propagandową robotę. To jest celowe i przemyślane przez ludzi Tuska, ludzie ci jednak trochę się ostatnio pogubili, zapewne od nadmiaru sukcesów i wychlapali się przed publicznością. Mamy tutaj proszę taką, panie dziejski, zaangażowaną osobę, która nam pomaga. Tyle się stało. I my to już wiemy.
Ciekawe czy PiS także ma takich ludzi? Ja do nich nie należę, Toyah także nie. My to wszystko robimy na własny rachunek i na własne ryzyko. Na sukces PiS pracuje może Rybitzki? Może Ufka? Może seawolf. My z Toyahem nie. My robimy dla siebie. To duża, powiem wam, satysfakcja. Szczególnie kiedy człowiekowi przyjdzie ocenić potencjały. Już na pierwszy rzut oka widać, że jedna Rudecka więcej znaczy niż cała gromada ludzi związanych z PiS. No i bardziej ją cenią. Jej teksty podsunęli nawet Tuskowi. O nazwisku co prawda zapomnieli, ale kto by się tam przejmował nazwiskami. Tak zwani nasi nigdy zaś nie przebiją się przez działaczy, zatrzymają się już na publicystach prawicowych, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki z Rudecką i siedmiogłowym smokiem Tuskiem.
I w tym właśnie tkwi istota klęski PiS i triumfu PO. Ich stać na wynajęcie Rudeckiej i stosowne kamuflaże, które uczynią z niej niezależny głos opinii publicznej.
Na dziś tyle, bo nanoszę ostatnie poprawki na drugi tom „Baśni”. To bardzo gęsta książka.
Zapraszam na stronę www.coryllus.pl Od przyszłego tygodnia „Elementarz” Toyaha już po 30 złotych plus koszta wysyłki.