„Głód wyniszczy ludność Gazy”. Zmierzch Zachodu, desperacja

W zawrotnej spirali bieżących wydarzeń międzynarodowych można prześledzić rozwój fundamentalnych kwestii, które jeszcze nie osiągnęły pełni rozwoju, ale prowadzą do całkowicie przewidywalnych rezultatów. Najbardziej pilnym i przerażającym jest ludobójstwo w Strefie Gazy, dokonane poprzez celowe wywołanie głodu przez Izrael i jego sojuszników w celu unicestwienia dwumilionowej populacji.

Ogromna skala tej zbrodni oznacza definitywny koniec starych sztuczek państw imperialistycznych, które maskowały i ukrywały swoje historyczne zbrodnie kolonializmu poprzez potępienie nazizmu przez Trybunał Norymberski w 1945 r.
Francuska pisarka Simone Weil wyraziła rzeczywistość historyczną najzwięźlej w roku 1943, pisząc:
„Hitleryzm polega na stosowaniu przez Niemcy na kontynencie europejskim i ogólnie na krajach rasy białej, kolonialnych metod podboju i dominacji”.

Od momentu powstania w 1948 roku Izrael jest współczesnym paradygmatem historycznego kolonializmu europejskiego i amerykańskiego. Ludobójstwo ludności Gazy poprzez bezlitosne bombardowanie ludności cywilnej, całkowite zniszczenie szpitali i systemów zaopatrzenia w wodę, a teraz wprowadzenie głodu, jest najczystszym i najbardziej ekstremalnym wyrazem tej potwornej rzeczywistości.

Większość świata obserwuje trwające ludobójstwo z głębokim obrzydzeniem, frustracją i bezradnością, ponieważ zbrodniczy reżim syjonistyczny jest chroniony przez wciąż imponującą potęgę ekonomiczną i militarną kolektywnego Zachodu. Stany Zjednoczone i kraje europejskie są współwinne zbrodniom Izraela od momentu powstania tworu syjonistycznego w 1948 roku. Mogłyby zmusić reżim syjonistyczny do natychmiastowego zniesienia szatańskiej, ludobójczej blokady. Ale tego nie robią, ponieważ, jak stwierdził 25 czerwca obecny kanclerz Niemiec Friedrich Merz w odniesieniu do agresji Izraela na Iran, Izrael wykonuje „brudną robotę” Zachodu. To samo dzieje się, w niewyobrażalnym stopniu, w przypadku Palestyny.

Ostateczny rezultat ludobójczej kampanii Izraela przeciwko setkom tysięcy dzieci i ich rodzinom w Strefie Gazy pozostaje nieznany, ale z pewnością oznacza koniec zachodnich rządów jako wiarygodnych i rzetelnych partnerów międzynarodowych. W obecnym krajobrazie międzynarodowym ta rzeczywistość znajduje swój odpowiedni wyraz w otępiałym i prymitywnym zachowaniu prezydenta USA Donalda Trumpa. Jego pełna nienawiści postawa i ciągłe, obłąkańcze wypowiedzi są symptomem desperacji, która obecnie napędza amerykańską politykę zagraniczną.
Amerykańskie i europejskie elity zdają sobie sprawę ze swojej kategorycznej porażki politycznej i militarnej w starciu z Rosją, z ich definitywnego braku konkurencyjności handlowej w stosunku do Chin oraz regresu technologicznego w porównaniu z obiema tymi stronami. Reakcją antydemokratycznych zachodnich elit rządzących na tę niezaprzeczalną rzeczywistość było nasilenie represji wobec własnych społeczeństw, szeroko zakrojona militaryzacja gospodarek oraz przyjęcie polityki zagranicznej opartej na prowokacji i terroryzmie.
Rządy zachodnie podtrzymują pozory i formę konwencjonalnych stosunków międzynarodowych, sabotując i niszcząc międzynarodowe prawo terytorialne, handlowe i humanitarne przy każdej okazji.

Procesem, którego najbardziej obawiają się zachodnie elity, jest rosnąca integracja rozległego regionu euroazjatyckiego i rozwój przez jego główne mocarstwa – Rosję, Chiny i Indie – systemu finansowego alternatywnego dla systemu międzynarodowego kontrolowanego przez wieki przez elity europejskie i amerykańskie. Ten strach skłania je do wykorzystywania swoich wciąż znacznych wpływów za pośrednictwem państw wasalnych, takich jak Ukraina, Turcja, Japonia, Korea Południowa i Filipiny, lub lokalnych ruchów terrorystycznych, do wywoływania konfliktów i kryzysów w całej Eurazji. Najnowszym kryzysem był konflikt zbrojny między Tajlandią a Kambodżą, który nastąpił po długiej serii prowokacji elit rządzących NATO, mających na celu spowolnienie integracji regionu.

Stephen Sefton
https://www.globalresear…




Gaza była ludobójstwem od samego początku. Oto dlaczego

Około 17 lat temu izraelski generał i minister rządu zagroził Gazie „Szoah” – terminem do tej pory zarezerwowanym dla Holokaustu. Od tego czasu sytuacja w Gazie pozostaje niezmieniona.

Jest zbyt wielu ekspertów, takich jak nieskończenie tępy Piers Morgan (brytyjski dziennikarz i prezenter telewizyjny), którzy powoli, bardzo powoli zaczynają akceptować myśl, że Izrael może dopuszczać się ludobójstwa w Strefie Gazy . Ale oczywiście nadal odrzucają jako „antysemitów” tych z nas, którzy od początku podkreślali, że to było ludobójstwo.
Mają nadzieję, że uda im się uniknąć kary za ten chwyt mający na celu zachowanie twarzy, ponieważ korporacyjne media nadal ignorują to, co wydarzyło się przed 7 października 2023 r., wydarzenia, które przez wiele lat jasno wskazywały, że Izrael przygotowuje się do popełnienia ludobójstwa i wykorzysta okazję, gdy ta się nadarzy.

Poniżej znajduje się krótki przegląd najistotniejszych czynników:
Na początku 2008 roku, 17 lat temu, wiceminister obrony Matan Vilnai, były wysoko postawiony generał Izraela, zagroził, że Gazę czeka „Szoah”, termin do tej pory zarezerwowany wyłącznie dla Holokaustu.
Uczynił to wkrótce po tym, jak Izrael rozpoczął oblężenie Gazy, które miało się przerodzić w niemal dwudziestoletnie oblężenie. Izrael już otoczył enklawę silnie zmilitaryzowanym ogrodzeniem, odciął wody terytorialne i zbombardował jedyne lotnisko. Od tego czasu żywność była ściśle racjonowana, co izraelscy przywódcy nazywali „układaniem Gazy na diecie”, podczas gdy części enklawy były okresowo niszczone przez izraelskie bombardowania, które izraelscy przywódcy nazywali „koszeniem trawy”. Gaza została w rzeczywistości przekształcona w obóz koncentracyjny.

Oblężeniu towarzyszyło stopniowe niszczenie przez Izrael środków samowystarczalności Gazy: wstrzymano wszelką działalność połowową u jej wybrzeży; Izrael regularnie opryskiwał herbicydami grunty rolne enklawy; Izrael zlikwidował sektor przemysłowy Gazy, sprawiając, że eksport stał się niemal niemożliwy; Izrael regularnie bombardował elektrownie i zakłady odsalania wody w Gazie, ograniczając podstawowe usługi wodne i energetyczne.
Cel był jasny: uzależnić Gazę od niemal zerowej życzliwości Izraela, a jednocześnie całkowicie uzależnić ją od pomocy. Jednocześnie Izrael rozpoczął zwodniczą kampanię, twierdząc, że organizacje humanitarne ONZ są powiązane z „terroryzmem” Hamasu, mając nadzieję wykorzystać to uzasadnienie do blokowania pomocy, co czynił z wielką zaciekłością od 7 października 2023 roku, a ostatecznie do przejęcia całej pomocy, co udało mu się również w ostatnich miesiącach dzięki utworzeniu wspólnej izraelsko-amerykańskiej organizacji fasadowej, „Fundacji Humanitarnej dla Gazy”.

W tym kontekście Organizacja Narodów Zjednoczonych ostrzegła dekadę temu, że Gaza prawdopodobnie stanie się niezdatna do zamieszkania do 2020 roku. Był to jeden z głównych powodów, dla których Palestyńczycy rozpoczęli masowe protesty pod ogrodzeniem swojego obozu koncentracyjnego w 2018 roku, na co Izrael odpowiedział śmiercionośnym ogniem. W artykule opublikowanym wówczas w izraelskich mediach snajperzy Sił Obronnych Izraela chwalili się, że postrzelili „42 kolana w ciągu jednego dnia”. Setki osób zginęły, a wiele tysięcy zostało okaleczonych. Ci sami snajperzy strzelają obecnie dzieciom w głowę, brzuch i jądra, jak ostrzegał brytyjski chirurg Nick Maynard, wolontariusz w Gazie.

Zauważamy również, że niemal całkowita i złowroga kontrola Izraela nad Gazą oraz utrata zainteresowania świata rozpaczliwą sytuacją enklawy były głównymi czynnikami, które skłoniły Hamas i inne grupy do przeprowadzenia śmiercionośnej ofensywy 7 października 2023 r.

Równolegle, począwszy od 2007 roku, Izrael przekonał Stany Zjednoczone do przyłączenia się do kampanii nacisku na Egipt: otwarcia jedynej krótkiej granicy z Gazą, aby ludność enklawy mogła napłynąć na Synaj – akt czystek etnicznych i rażące naruszenie prawa międzynarodowego. Egipt odmówił poddania się przed 7 października 2023 roku i od tamtej pory nie ustępuje.
Rzeczywiście, przymusowe usunięcie grupy osób z ich domów przy użyciu przemocy i uniemożliwienie im życia w miejscu zamieszkania mieści się w prawnej definicji ludobójstwa, tym bardziej, jeśli osoby przeprowadzające przymusowe usunięcia twierdzą, że to robią. Tak jak twierdzili izraelscy przywódcy od samego początku kampanii ludobójczych masakr i głodu w Strefie Gazy.

Izrael dopuszcza się ludobójstwa, aby zmusić Egipt i świat arabski do przyjęcia mieszkańców Gazy jako uchodźców. Jeśli odmówią, Izrael będzie kontynuował ludobójstwo, zabijając kolejnych mieszkańców Gazy. Jeśli ustąpią, Izrael będzie kontynuował ludobójstwo, rozpraszając resztki ludności Gazy w najdalsze zakątki świata. Tak czy inaczej, jest to ludobójstwo. Tak czy inaczej, musi zostać powstrzymane, i to natychmiast.

Niewielkim pocieszeniem jest fakt, że w końcowej fazie izraelskiego ludobójstwa, medialni eksperci, tacy jak Piers Morgan, są skłonni przyznać, że ludobójstwo może być nieuchronne. Nic z tego nie powinno przesłaniać ani usprawiedliwiać ich 21 miesięcy współudziału w ludobójstwie, które rozegrało się na naszych oczach. Nie wiedzieli, bo nie chcieli wiedzieć.

Odpowiedzialność za każde martwe dziecko w Gazie, każde okaleczone dziecko w Gazie, każde osierocone dziecko w Gazie, każde głodujące dziecko w Gazie, nieodwracalnie skrzywdzone przez niedożywienie, spoczywa całkowicie na ich barkach.

Jonathan Cook
https://www.jonathan-coo…

Mój komentarz:
Stosunek naszych "elit" politycznych do trwającego ludobójstwa w Gazie prowadzonego "na żywo" przez zbrodniczy reżim syjonistyczny ukazuje w pełni upodlenie i serwilizm.
Tyle mówi się, także na NB, o suwerenności Polski ale czy może być suwerenne państwo, które nie dostrzega i nie potepia, czynem a nie tylko werbalnie, potwornych zbrodni dziejących się na oczach całego świata? 
Zamiast zdecydowanej reakcji politycznej, choćby wydaleniem ambasadora Izraela z Polski, karmi się nas fejkami o "niesprowokowanej agresji Rosji na Ukrainę". Nikt nam nie powiedział jednak, że Donbas w 2022 roku miał spotkać los Gazy. Przy granicy z Donbasem nazi banderowska junta z Kijowa zgromadziła ok. 150 000 rezunów, którzy mieli dokonać czystki etnicznej w Donbasie. Jak Izrael w Gazie, jak OUN UPA na Wołyniu. Zdecydowana interwencja Rosji zapobiegła kolejnemu ludobójstwu.
Nasze kompradorskie elity polityczne okryły się wieczną hańbą i historia nigdy im tego nie zapomni.