Dał Polsce wolność, granice, moc i szacunek...

"Podczas kryzysów strzeżcie się agentur. Idźcie swoją drogą, służąc jedynie Polsce, miłując tylko Polskę i nienawidząc tych, co służą obcym"
Dziś są Jego urodziny

5 grudnia 1867 r. w Zułowie na Wileńszczyźnie urodził się Marszałek Józef Piłsudski.

Józef Klemens Piłsudski urodził się w dworze szlacheckim Zułów niedaleko Wilna w zaborze rosyjskim na ziemiach dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego w dniu 5 grudnia 1867 r. jako drugi syn, a czwarte z kolei dziecko Józefa i Marii z Billewiczów Piłsudskich. Ród Piłsudskich herbu Kościesza wywodził się z kniaziów Ginetów. Ojciec przyszłego Marszałka w okresie Powstania Styczniowego był komisarzem Rządu Narodowego na Litwie. Wychowany pod wpływem matki- nieprzejednanej patriotki i na tradycji powstańczej od lat najmłodszych myślał o walce o Niepodległość Ojczyzny. Po ukończeniu znienawidzonego gimnazjum rosyjskiego w Wilnie, rozpoczął studia medyczne na uniwersytecie w Charkowie. Podczas studiów prowadził działalność rewolucyjną i niepodległościową wśród studentów. Przypadkowo zamieszany w przygotowanie zamachu na życie cara Aleksandra III Romanowa został aresztowany w Wilnie w 1887 r. i zesłany na pięć lat do wschodniej Syberii. Po powrocie uczestniczył w I Zjeździe Polskiej Partii Socjalistycznej w 1893 r.
W 1894 r. powołał do życia organ prasowy PPS- „Robotnik”, którego był redaktorem i publicystą. Aresztowany ponownie przez carską policję w 1900 r. w Łodzi, został osadzony w X pawilonie warszawskiej Cytadeli. W 1901 r. dokonał brawurowej ucieczki ze szpitala w Petersburgu. W czasie rewolucji 1905 r. kierował działalnością Organizacji Bojowej PPS. Zabiegał o poparcie Japonii, a także Austro- Węgier w walce z carską Rosją. Po rozłamie w PPS, w 1906 r. został przywódcą PPS-Frakcji Rewolucyjnej. W 1908 r. z jego inicjatywy powstał Związek Walki Czynnej. Przeprowadził też udany atak na rosyjski pociąg pod Bezdanami. Na terenie zaboru austriackiego w 1910 r. utworzył Związek Strzelecki we Lwowie i Towarzystwo Sportowe „Strzelec” w Krakowie. 6 sierpnia 1914 r. sformowana przez niego 1 Kompania Kadrowa wymaszerowała z krakowskich Oleandrów, obalając po drodze słupy graniczne państw zaborczych. W czasie I wojny światowej dowodził 1 Pułkiem Piechoty Legionów Polskich, następnie dowodził I Brygadą. Z jego inicjatywy powstała w 1914 r. konspiracyjna Polska Organizacja Wojskowa. Przeciwstawił się werbunkowi do Legionów, nie widząc możliwości pozostania w obozie państw centralnych. W 1917 r. po tzw. kryzysie przysięgowym został aresztowany przez Niemców i ostatecznie uwięziony w twierdzy magdeburskiej. 10 listopada 1918 roku powrócił do Warszawy. 11 listopada został Naczelnym Wodzem Wojsk Polskich, a 22 listopada Naczelnikiem Państwa Polskiego.
W 1919 r. otworzył Sejm Ustawodawczy. 19 marca 1920 r. przyjął stopień Pierwszego Marszałka Polski. W tym samym roku odparł zwycięsko agresję Sowieckiej Rosji w bitwie warszawskiej (osiemnasta decydująca o losach Polski i świata bitwa) , a następnie zadał jej klęskę w bitwie nad Niemnem. Pozostając w krytyce wobec ówczesnego parlamentaryzmu i konflikcie z endecją (odpowiedzialna politycznie za mord na pierwszym Prezydencie RP) wycofał się w 1923 r. z oficjalnego życia politycznego. Zamieszkał wraz z rodziną w Sulejówku, w dworku zbudowanym przez Jego żołnierzy. W maju 1926 r. w wyniku zamachu stanu przejął władzę w Państwie, głosząc hasło sanacji, czyli uzdrowienia stosunków w kraju. W swym ręku skupił faktyczną władzę, chociaż w latach 1926-35 formalnie był tylko Ministrem Spraw Wojskowych i Generalnym Inspektorem Sił Zbrojnych, a w latach 1926-28 i w 1930 r. Prezesem Rady Ministrów.
Nie przyjął natomiast urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Głosząc idee nadrzędności Państwa zmierzał do ograniczenia roli Sejmu, rozszerzenia władzy wykonawczej i zwiększenia roli Prezydenta. Znalazło to wyraz w uchwalonej w 1935 r. Konstytucji Kwietniowej, pod którą położył swój podpis. W polityce zagranicznej zachowywał sojusz z Francją (zawarty w 1921 r.) i Rumunią. Doprowadził do zawarcia układu o nieagresji ze Związkiem Sowieckim w 1932 r. i z Niemcami w 1934 r.

Zmarł 12 maja 1935 roku. Jego ciało złożono w Krypcie Świętego Leonarda, a później w Krypcie Srebrnych Dzwonów Katedry Wawelskiej. Serce Marszałka spoczęło wraz z prochami Jego matki w mauzoleum na cmentarzu Rossa w Wilnie w 1936 r.

Więcej o Marszałku tu:

https://edukacja.ipn.gov.pl/edu/wystawy/biografie-elementarne/138673,Jozef-Pilsudski.html