Na Zachodzie święto wolności w Polsce dramat zniewolenia

8 MAJA 1945 r  KAPITULACJA NIEMIEC. KONIEC II WOJNY ŚWIATOWEJ A NIE DZIEŃ ZWYCIĘSTWA. 

Jednocześnie jest to czas kłamliwej propagandy historycznej. Wojna pochłonęła miliony ludzi. Polska walcząca z III Rzeszą od pierwszego do ostatniego dnia, na frontach całego świata, jako jedyna niepodległości nie odzyskała. Po okupacji niemieckiej nastała okupacja sowiecka. Sowiecki ,,wyzwoliciel" przyniósł nam gwałty, mordy i rabunki a radziecka okupacja była krwawa i bezwzględna. Sowieci w czasie wojny i po niej mordowali Polaków przy biernej postawie USA i Wielkiej Brytanii. 

Rosja stała się współsprawcą wybuchu II wojny światowej i atakując Polskę 17 września 1939 r. Związek Sowiecki stał się głównym sojusznikiem Hitlera i wydatnie ułatwił Niemcom odniesienie pierwszego sukcesu w wojnie. Znika gdzieś zbrodnicza rola Sowietów z pierwszej fazy wojny, której symbolem stał się Katyń. Znikają: zagarnięcie połowy przedwojennej Polski, zniewolenie państw bałtyckich, setki tysięcy ofiar instalowania na zajętych terenach systemu komunistycznego. Narody Europy Środkowo-Wschodniej znalazły się formalnie w obozie zwycięzców, lecz ta wiktoria nie przyniosła im wolności. Obozy, z których wyszli więźniowie niemieckiego okupanta, wkrótce zapełniły się na nowo. Tylko że w strażniczych wieżyczkach stali teraz Sowieci albo rodzimi komuniści. Sowieci Europy nie ocalili, ale przynieśli jej półwiecze totalitaryzmu.

8 maja 1945 nastąpiła bezwarunkowa kapitulacja III Rzeszy. 7 maja o godz 2.41 przed przedstawicielami armii USA, Wspólnoty Brytyjskiej i Armii Czerwonej. W imieniu aliantów pod aktem kapitulacji, później nazwanym ,,wstępnym protokołem kapitulacji" podpisał się ze strony aliantów gen. Walter Bedell Smith przedstawiciel Naczelnego Dowódcy Wojsk Ekspedycyjnych, gen. Eisenhowera oraz gen artylerii Iwan Susłoparow reprezentujący najwyższe dowództwo radzieckie. 
                                                              
Ze strony niemieckiej złożyli podpisy gen. Alfred Jodl, Szef Sztabu Dowodzenia Wehrmachtu w Naczelnym Dowództwie Wehrmachtu, reprezentujący całość sił zbrojnych oraz wojska lądowe, gen. Wilhelm Oxenius, przedstawiciel Naczelnego Dowódcy Luftwaffe, i adm. Hans-Georg von Friedeburg, Naczelny Dowódca Kriegsmarine.

Delegacja niemiecka działała z upoważnienia Naczelnego Dowódcy Wehrmachtu wlk. adm. Karla Dönitza. Warto podkreślić, że nie wywieszono wówczas flagi francuskiej, a zaproszony w ostatniej chwili francuski generał François Sevez – przedstawiciel gospodarzy był podczas tej ceremonii świadkiem, nie stroną. Akt kapitulacji mówił o zaprzestaniu działań zbrojnych przez wszystkie siły lądowe, morskie i powietrzne będące pod dowództwem niemieckim w dniu 8 maja o godz 23.01 czasu środkowoeuropejskiego.

Na kategoryczne żądanie Stalina 8 maja (było to późnym wieczorem, według czasu moskiewskiego nastał już 9 maja) w kwaterze marszałka Żukowa, w gmachu szkoły saperów w dzielnicy Karlshorst w Berlinie powtórzono podpisanie bezwarunkowej kapitulacji Wehrmachtu i innych sił zbrojnych III Rzeszy. Z uzupełnieniem, że kapitulujące wojska zdają broń miejscowym dowódcom koalicji, przed przedstawicielami trzech mocarstw sojuszniczych – ZSRR, USA i Wielkiej Brytanii.Obecni byli: generał Carl Spaatz (USA), brytyjski marszałek lotnictwa Arthur Tedder oraz marszałek Gieorgij Żukow. Na uroczystość do Berlina generał Charles de Gaulle wysłał generała Jeana de Lattre de Tassigny'ego. Zagroził on samobójstwem, gdyby odmówiono mu prawa do podpisania dokumentu i wywieszenia francuskiej flagi.

A podpisujący akt kapitulacji Wehrmachtu w imieniu zwyciężonych Niemiec feldmarszałek Wilhelm Keitel skomentował obecność de Tassigny'ego w ten sposób, że powinien on złożyć podpis po obu stronach – składających i przyjmujących kapitulację. W końcu po protokolarnych przepychankach, miejsce na flagę i podpis (po stronie przyjmujących kapitulację, ale też jako świadek) się znalazło.                                                                               
   
Oprócz Keitela, Szefa Naczelnego Dowództwa Wehrmachtu i Naczelnego Dowódcy Wojsk Lądowych kapitulację podpisali Naczelny Dowódca Marynarki Wojennej (Kriegsmarine) admirał Hans-Georg von Friedeburg i generał pułkownik lotnictwa (Luftwaffe) Hans-Jürgen Stumpff, jako reprezentant Naczelnego Dowódcy Sił Powietrznych, gen. felmarsz. von Greima.   Również przy ,,drugiej" kapitulacji delegaci niemieccy, zanim złożyli podpisy, przedłożyli aliantom pełnomocnictwa otrzymane od Naczelnego Dowódcy Wehrmachtu, wlk. adm. Karlla Denitza.  Przebieg procesu kapitulacji Wehrmachtu wpłynął w zasadniczy sposób na światową politykę w następnych dziesięcioleciach. Francja uzyskała dzięki temu status czwartego mocarstwa, dostała swoją strefę okupacyjną w Niemczech, a w ONZ stałe miejsce w Radzie Bezpieczeństwa. 

A w 2005 r wizerunek francuskiego żołnierza, obok radzieckiego, amerykańskiego i brytyjskiego na moskiewskim pomniku na Pokłonnej Górze z okazji sześćdziesiątej rocznicy końca wojny.    Mniej natomiast ważnym skutkiem faktu, że ceremonia w Berlinie odbyła się także ze względu na nieporozumienia wokół osoby de Tassigny'ego, dopiero późnym wieczorem 8 maja.  Było to powodem tego, że przez następnych 40 kilka lat świat zachodni obchodził rocznicę zakończenia wojny z hitlerowskimi Niemcami 8 maja, a ZSRR i państwa bloku socjalistycznego, w tym PRL– 9 maja, ponieważ ceremonia odbyła się po północy czasu moskiewskiego.
.

NIGDY WIĘCEJ WOJNY..

Niestety na całym świecie nadal są wojny. Od 1945 r na świecie wybuchło ponad 160 wojen. Pochłonęły one ok 16 mln ludzi. ale też miliony ludzi cierpi biedę i głód z ich powodu. Krwawe konflikty ostatnich dziesięcioleci:  Wojna w Wietnamie, Afganistanie i Iraku, Libii i Sudanie. Jeszcze wcześniej w Etiopii, Erytrei i Somalii. Ostatnie dziesięciolecia przyniosło akty ludobójstwa w Rwandzie, dwie wojny w Zatoce Perskiej, dwie wojny w Czeczenii i brutalny konflikt w byłej Jugosławii. A obecnie w Ukrainie.