Koniec wojny na Ukrainie?

Co w Toy-Tou piszczy
Dziś na tapecie rusofil inaczej, czyli admin @Zawisza Niebieski który raz kolejny dachowcowi i pozostałym ruskim oncucom wymierza celny strzał w aryjską kichawe





Rosja może w każdej chwili zakończyć wojnę, jeśli wycofa się z okupowanych terenów, odda Krym i przeprowadzi destalinizację w rządzonej przez KGB Rosji.

Tak tylko można skomentować słowa Dimitrija Pieskowa, rzecznika prasowego prezydenta Rosji, o warunkach początkowych szybkiego zakończenia wojny na Ukrainie, jakie stawia Rosja. Takie słowa wskazują, że żadna ze stron nie myśli w tej chwili o pokoju, choć nadal trwa „krwawy kontredans” na ziemiach zamieszkiwanych przed wojną w znacznym stopniu przez rosyjskojęzycznych Ukraińców. 
 
Co wykazała ta wojna?
Z jednej strony całkowity blamaż służb analitycznych Rosji. Oni uwierzyli we własną propagandę, iż tam czekają na nich z kwiatami, że sprawę da się załatwić szybkim marszem na Kijów omijając miasta i tam zamienić wybrany przez większość Ukraińców rząd na rząd marionetki zależnej od Rosji, jak to się stało w wyniku dwóch wojen w Czeczenii. Nie przewidzieli reakcji NATO na planowane przez siebie rozwiązanie. I to jest przyczyną wysokich strat wojsk Rosyjskich. Jak wspominają uczestnicy walk po stronie Ukrainy, Rosjanie byli łatwym celem, szczególnie dla dronów. Potwierdza to strach żołnierzy rosyjskich przed tego typu bronią.
 
Po drugie wojna ta wykazała przestarzałe koncepcje strategii wojennych. Zaczęło się od powielenia strategii Hitlera, jedziemy na pomoc mniejszości rosyjskojęzycznej gnębionej przez Ukraińców. Taką strategię zastosował Hitler  w stosunku do Czech i Niemców sudeckich. Lecz tam z kwiatami nikt nie czekał



Sytuacja na froncie z początków marca. Czy ktoś jeszcze twierdzi, że celem Rosji nie był Kijów?

„Blitzkrieg” na Kijów całkowicie Rosji nie wyszedł, stąd Rosja ponosząc duże straty zmieniła koncepcję. Rozpoczęły się walki całkowicie niszczące tereny samozwańczych republik. Kilka dni temu rosyjska propaganda ogłosiła wielkim sukcesem zajęcie całości terenów tych republik. Pyrrusowe to zwycięstwo, bo tracąc ogromne siły zarówno ludzkie jak i w sprzęcie po 4 miesiącach zaciekłych walk zajęli tereny nad którymi już przed wojną Ukraina nie miała pełnej kontroli. Tam od 2014 tliła się wojna. Nie ma danych by odpowiedzieć, czy więcej mieszkańców samozwańczych republik straciło życie w czasie gdy Ukraina starała się te tereny podporządkować sobie, czy gdy Rosjanie wkroczyli, by „ratować” tych ludzi.
Również elementem, nad którym należy się zastanowić są wysokie straty wśród wysokich rangą dowódców rosyjskich (ponad 50 dowódców w tym ponad 12 generałów). Tu wytłumaczeniem mogą być braki w nowoczesnych systemach dowodzenia polem walki. Zmusza to rosyjskich dowódców do przebywania w strefie frontowej, a to ułatwia wojskom ukraińskim skuteczną eliminację kadry dowodzącej.
 
Ale co dalej? Z perspektywy dzisiejszego dnia dalsze scenariusze mogą być różne, choć najbardziej prawdopodobnymi wydają się dwa.

1) Strategia czeczeńskia: Rosja dokona kilku sabotaży, takim sabotażem mogłoby być uderzenie rakietowe na budynki mieszkalne w Biełogrodzie. Rosjanie twierdzą, że to atak Ukraiński, eksperci mówią, że wbity w ścianę domu fragment rakiety, który na zdjęciu zaprezentowały portale rosyjskie, to fragment rakiety Pancyr. Rakiety te są na wyposażeniu wojsk rosyjskich, nie ukraińskich. Biorąc pod uwagę dzisiejszą wojnę propagandową, jawią się dwa wytłumaczenia, albo budynki te ostrzelały wojska rosyjskie (celowo lub w wyniku błędu), albo takie rakiety przechwycili Ukraińcy i użyli je do tego ataku. Ale jeśli byłby to atak rosyjski, to warto przypomineć wybuchy w budynkach mieszkalnych w Moskwie i w innych miastach, które doprowadziły do II wojny Czeczeńskiej. Do dziś wiele poszlak wskazuje iż była to przynajmniej częściowo prowokacja służb Rosji. Wtedy znaczyłoby to, że Rosja chce te prowokacje wykorzystać dla propagandowego uzasadnienia wojny i powszechnej mobilizacji.
Wtedy rzeczywiście siłą ludzką Rosja będzie górowała nad możliwościami Ukrainy. Pytanie tylko, czy sprzętu im wystarczy, bo mięsa armatniego po powszechnej mobilizacji z pewnością nie zabraknie.
 
2) Innym scenariuszem jaki można rozważać to wyczerpanie sił obu stron i zawieszenie broni wraz z podpisaniem jakiegoś pokoju, jak było po pierwszej wojnie w Czeczenii.. Gdzie obie strony zostaną na swoich pozycjach. Ten pokój nie będzie pokojem trwałym, chyba, że dojdzie do zmiany władz na Kremlu. Trudno przypuszczać, że dzisiejsze władze na Kremlu zrezygnują z koncepcji osadzenia w Kijowie marionetkowego, zależnego od siebie rządu, jak to nastąpiło po II wojnie czeczeńskiej.
 
Bez względu na to, jak potoczą się sprawy, jedno jest dziś pewne. Największymi ofiarami „pomocy” rosyjskiej separatystom z samozwańczych republik jest mieszkająca tam ludność rosyjskojęzyczna. To tereny te, dziś wyludnione, o zniszczonej infrastrukturze, którą trzeba odbudowywać od podstaw. I przez wiele lat znów będziemy je mogli nazywać „dzikimi polami” po których tylko dziki zwierz się przechadza, zarówno z powodu wojennych strat w ludności cywilnej jak i emigracji ludzi, szczególnie młodych, którzy będą woleli ponownie rozpoczynać życie w miejscu mniej zagrożonym wojną.
 
Jednak w ogólnym rozrachunku NATO – Rosja, decyzja podjęcia działań wojskowych była dla Rosji błędna, Straty w siłach ludzkich i sprzęcie poniosła Rosja i Ukraina.. A kto zyskał? Dla producentów sprzętu ta wojna to wspaniały poligon sprawdzający sprzęt ich w warunkach bojowych, teatr wojenny w Europie to dodatkowo „targi sprzętu” gdzie można bardzo dobrze zareklamować swoje rozwiązania. NATO zyskuje dodatkowe dwa kraje i przybliża się do granic z Rosją, czego właśnie atakując Ukrainę Rosja chciała uniknąć. Perturbacje/sankcje na paliwa spowodują utratę zaufania Rosji jako wiarygodnego dostawcy i poszukiwania wsparte nakładami finansowymi alternatywnych rozwiązań. Inna pozycja była Rosji gdy wszystkie rurociągi prowadziły od pól wydobywczych w Rosji do Europy zachodniej a inna, gdy będą rurociągi prowadzące z pól wydobywczych Norwegii. Zmusi Rosję do odbudowywania pozycji na utraconych rynkach w bogatych państwach Europy. Oczywiście Rosja rynków europejskich nie utraci, bo trudno sobie wyobrazić, by gospodarki całkowicie odizolowały się od dostaw z Rosji, ale przez wiele lat Rosja nie będzie postrzegana jako w 100% bezpieczny partner.
Z drugiej strony straty Ukrainy są wyższe, bo po pierwsze straty terytorialne, po drugie po stronie Rosji giną żołnierze, ludzie którzy swoje życie z wojskiem związali i śmierć jest ryzykiem wpisanym w ich wybrany zawód. Ukraina traci nie tylko żołnierzy, ale ludzi kultury, sztuki, sportu. To straty nieporównywalnie wyższe. By lepiej zrozumieć pewne sprawy lubię porównywać je do historii Polski. Straty w inteligencji ponoszone dziś przez Ukrainę można porównać do naszych strat w Powstaniu Warszawskim, zaś separatystów z samozwańczych republik jako Targowiczan i z pewnością w historii tych ziem tak powinni być postrzegani.
 
Pomrukiwanie Rosji
Rosja straszy napaścią na kolejny kraj, straszy użyciem broni atomowej. Przecież nawet w KGB, rządzącym dziś Rosją, nie są idiotami. Jeśli popatrzymy na konflikty USA – Rosja to zawsze jest pomiędzy nimi jakieś państwo buforowe. Nie ma bezpośredniego starcia USA - Rosja. Broń atomowa jest bronią typu straszak. Po Hiroszymie i Nagasaki, gdzie USA było monopolistą na tę broń, żadne z państw po nią nie sięgnie, bo wiedzą, że odwet byłby druzgoczący dla obu ze stron. To mógłby być koniec znanego nam świata. Równocześnie powieleniem błędu Hitlera byłoby rozpoczynanie przez Rosję wojny z innym krajem, na innym froncie. Jak ostatnio podał wywiad Fiński, pomimo straszenia konsekwencjami za próbę przystąpienia Finlandii do NATO bazy wojskowe Rosji na granicy z Finlandią. Co jest z punktu widzenia Rosji logiczne. Wszelkie siły skierowali na front ukraiński, stąd uzyskują na nim pewne sukcesy.
Myśląc pojęciami XIX w dziś uderzenie państwa NATO na Rosję mogłoby doprowadzić do „destalinizacji” tego kraju. Tyle, że dziś w Europie nie tak wojnę się prowadzi. Dziś wojna to walka na polu gospodarczym. Przejęcie fabryk, sklepów i sprowadzenie ludności tubylczej do roli taniej siły roboczej. Czyż nie znamy tego z Polski? Ile z dużych sieci handlowych jest w rękach kapitału polskiego?
Przecież ani duże centra handlowe ani nawet sieć sklepów osiedlowych „Żabka” nie są w rękach polskich.
 
Stąd niestety dla Rosji błąd Putina będzie miał odpowiednie konsekwencje. Oczywiście Rosja może posłużyć się innymi metodami karania krajów jak przykładowo sankcje gospodarcze, ograniczenia we współpracy. Stąd tak głupią politykę prowadzi nasz rząd, pchając się na pozycję chłopca do bicia, państwa na którym Rosja będzie mogła pokazać nie czyńcie tak, bo będziecie cierpieli jak Polska. Ale dziś rozpoczynanie wojny na innym froncie, szczególnie w konfrontacji z NATO byłoby dla Rosji Jeszcze koszmarniejszym błędem. Co by nie powiedzieć, Rosja ma jednak dobre kadry dyplomatyczne i silne argumenty, nie to co nasze, jak to ujął Bartoszewski „dyplomatołki.
Zawisza Niebieski