Statolatria w Europie

Łu­ka­szen­ka, de­mo­kra­ty­cz­nie wy­bra­ny pre­zy­dent Bia­ło­ru­si, po­wie­dział: „Chwa­ła Bo­gu, że my ma­my dyk­ta­tu­rę! Ca­ły czas mnie kry­ty­ko­wa­li: „Dyk­ta­tu­ra! Dyk­ta­tu­ra!”. A przy­naj­mniej je­st po­rzą­dek. Gdy­by­śmy nie mie­li dyk­ta­tu­ry, cho­dzi­li­by­śmy bo­so”



  Na Bia­ło­ru­si je­st do­kład­nie ta­ka sa­ma dyk­ta­tu­ra jak w Pol­sce – są wy­bo­ry, je­st par­la­ment, je­st pre­zy­dent. Lu­dzie wy­bie­ra­ją te­go, ko­go im na­strę­czą do­mi­nu­ją­ce me­dia. W obu kra­ja­ch je­st do­kład­nie tak sa­mo – rząd ste­ru­je me­dia­mi, tak, że do więk­szo­ści do­cie­ra głów­nie rzą­do­wa pro­pa­gan­da, któ­ra po­zwa­la wy­grać wy­bo­ry. Lu­dzie wy­bie­ra­ją so­bie pa­nów, by był po­rzą­dek, by nie mu­sie­li cho­dzić bo­so. Szcze­rze w to wie­rzą, bo ta wia­ra je­st nam wpa­ja­na od dzie­ciń­stwa w pro­ce­sie pań­stwo­wej edu­ka­cji.

  To, że my my­śli­my, że na Bia­ło­ru­si je­st dyk­ta­tu­ra, a u nas nie ma, to ta­ka sa­ma wia­ra w pro­pa­gan­dę, w ja­ką wie­rzą Fran­cu­zi, że w Pol­sce je­st dyk­ta­tu­ra, w we Fran­cji nie ma. Do­kład­nie tak sa­mo, jak w Ro­sji wie­rzą, że Pu­tin to do­bry pan, tak i w Pol­sce wie­rzy­my w nie­zbęd­no­ść każ­de­go do­bre­go pa­na, któ­ry do­rwie się do wła­dzy na­rzu­ca­ją­cej nam swo­je pra­wa wbrew na­szej wo­li. Ustrój po­li­ty­cz­ny w swy­ch naj­istot­niej­szy­ch pryn­cy­pia­ch je­st iden­ty­cz­ny we wszy­st­ki­ch pań­stwa­ch w Eu­ro­pie, w tym w Niem­cze­ch, w Pol­sce, w Ro­sji czy na Bia­ło­ru­si. Wszę­dzie wła­dza po­li­ty­cz­na dzię­ki sku­te­cz­nej pro­pa­gan­dzie wmó­wi­ła lu­dziom kult pań­stwa. Ustrój Eu­ro­py to sta­to­la­tria.

  W Eu­ro­pie więk­szo­ść lu­dzi uwa­ża, że je­st po­rzą­dek tyl­ko i wy­łą­cz­nie dzię­ki pań­stwu. Gdy­by nie by­ło wła­dzy ini­cju­ją­cej prze­moc wo­bec nie­win­ny­ch, gdy­by nie by­ło te­ry­to­rial­ne­go mo­no­po­lu na sto­so­wa­nie si­ły, to by­śmy cho­dzi­li­by­śmy bo­so i umie­ra­li pod pło­tem. Ten po­gląd ni­czym się nie róż­ni od pro­pa­gan­dy Łu­ka­szen­ki. Wia­ra w sta­to­la­trię je­st do­kład­nie ta­ka sa­ma na Bia­ło­ru­si, jak i w Pol­sce. Czy wła­dzę na­zwie­my de­mo­kra­cją, czy dyk­ta­tu­rą, nie ma kom­plet­nie zna­cze­nia – to tyl­ko na­zwy, a prak­ty­ka je­st iden­ty­cz­na.

  We wszy­st­ki­ch kra­ja­ch Eu­ro­py lu­dzie wie­rzą, że mu­si się ni­mi opie­ko­wać do­bry pan, któ­ry prze­mo­cą wy­mu­si to, cze­go się uczą dzie­ci w szko­ła­ch, wy­mu­si spo­sób za­bez­pie­cza­nia się na sta­ro­ść, wy­mu­si sys­tem służ­by zdro­wia, na­rzu­ci wszel­kie in­ne kwe­stie oby­cza­jo­we, go­spo­dar­cze i or­ga­ni­za­cyj­ne. I co naj­waż­niej­sze: zbie­rze na to wszy­st­ko środ­ki przy uży­ciu si­ły – każ­dy bę­dzie mu­siał je­go fa­na­be­ria opła­cić, czy chce, czy nie. Bo bez te­go by­śmy cho­dzi­li bo­so jak In­dia­nie ama­zoń­scy.

  Eu­ro­pej­czy­cy nie wy­obra­ża­ją so­bie te­go, że więk­szo­ść spraw, któ­ry­mi zaj­mu­je się dziś każ­de pań­stwo, a nie wy­wo­łu­ją kon­flik­tów mię­dzy ludź­mi, ta­ki­mi jak edu­ka­cja, służ­ba zdro­wia, kul­tu­ra, ubez­pie­cze­nia czy ban­ko­wo­ść, moż­na zor­ga­ni­zo­wać do­bro­wol­nie, po­ko­jo­wo, bez ini­cjo­wa­nia prze­mo­cy, bez an­ga­żo­wa­nia w to mo­no­po­lu na uży­cie si­ły, bez ter­ro­ry­zo­wa­nia lud­no­ści i zbie­ra­nia od niej ha­ra­czu. Prze­moc je­st po­trzeb­na tyl­ko i wy­łącz­nie do wy­ko­ny­wa­nia pra­wa kar­ne­go i obro­ny przed za­gro­że­niem mi­li­tar­nym z ze­wną­trz. Nie­mniej nie po­trze­ba w tym ce­lu prze­mo­cy ini­cjo­wać i nie po­trze­ba mo­no­po­lu na apa­rat do te­go słu­żą­cy. 

  We wszy­st­ki­ch pań­stwa­ch Eu­ro­py lu­dzie nie chcą wol­no­ści, nie ak­cep­tu­ją wol­ne­go ryn­ku, nie chcą ka­pi­ta­li­zmu, ak­cep­tu­ją tyl­ko ide­olo­gię so­cjal­de­mo­kra­tycz­ną, chcą, by ni­mi rzą­dził do­bry pan, sto­su­jąc si­łę i ini­cju­jąc ak­ty prze­mo­cy wo­bec lu­dzi, któ­rzy ni­ko­mu nie szko­dzą i z ni­kim nie wcho­dzą w kon­flikt - chcą mieć opie­ku­na, któ­ry ich znie­wo­li na si­łę. Sta­to­la­tria to wszech­ogar­nia­ją­ca wia­ra. Ale tyl­ko Łu­ka­szen­ka je­st szcze­ry i gło­si wpro­st praw­dę swo­je­mu lu­do­wi. W więk­szo­ści in­ny­ch pań­stw przy­wód­cy ukry­wa­ją re­al­ną sta­to­la­trię pod przy­kryw­ką uto­pij­ny­ch slo­ga­nów o ja­kichś pra­wa­ch czło­wie­ka, de­mo­kra­cji czy wol­no­ści.

  Wiel­ko­ska­lo­wa woj­na je­st moż­li­wa tyl­ko i wy­łą­cz­nie dzię­ki po­wszech­ne­mu kul­to­wi pań­stwa. Gdy­by nie sta­to­la­tria, to nie uda­ło­by się ni­ko­mu wcią­gnąć do woj­ny wię­cej lu­dzi niż ma lo­kal­na ban­da rze­zi­mie­sz­ków. Dzię­ki sta­to­la­trii moż­na two­rzyć wiel­kie ar­mie li­czą­ce set­ki ty­się­cy ban­dy­tów zdol­ny­ch do mor­do­wa­nia, gra­bie­ży i gwał­tów, po­sia­da­ją­ce broń, zdol­ną zgła­dzić ca­łe ży­cie na Zie­mi. Wszy­st­ki­ch ich spa­ja wia­ra w nie­zbęd­no­ść pań­stwa i je­go przy­wód­ców. Sta­to­la­tria to naj­bar­dziej de­struk­cyj­na wia­ra w dzie­ja­ch świa­ta.

Grze­go­rz GPS Świ­der­ski