Coraz bardziej ponuro?

Jako skromny bloger (wielu twierdzi, szczególnie ci promoskiewscy, że nieskromny) mam gorzką satysfakcję, że tak mądry Rosjanin potwierdza w pełni moje przemyślenia o naturze Rosji i ocenie rozwoju sytuacji na świecie, w powiązaniu z ruską aktywnością.
Tylko ja mam pełny obraz i ugruntowane przekonania od 2010 roku, od Zamachu Smoleńskiego, a Felsztyński już ostrzegał w 1999.
 

Wprawdzie rosyjski historyk i obserwator tego, co w związku z Rosją dzieje się na świecie, nie wypowiedział dosłownie tezy, którą ja i wielu innych wyznaje, że Rosja to, mówiąc Feliksem Konecznym, zupełnie odrębna cywilizacja, kompletnie dla nas nie do zrozumienia, to jednak stwierdził, że narody kierujące się racjonalnym rozumem, nigdy nie będą w stanie pojąć ruskiej irracjonalności, która szczególnie od grudnia 1917, rządzi umysłami niemalże 98% procent Rosjan.
A mottem tego ruskiego, państwowego tworu od ponad stu lat jest żarliwe przekonanie wszystkich tam, że:
szanuje się tylko tych, których się boi,

To właśnie widzimy własnymi oczami teraz, od 24 lutego, gdy ruska dzicz napadła Ukrainę.

[Cytuję prosto z podkastu You Tube'a, więc nie jest to dosłowne, lecz sens starałem się zachować. jk]

Redaktor Mazurek spytał się Felsztyńskiego: - Czy tamci ludzie [Rosjanie-jk] nie chcą się cieszyć życiem?
Felsztyński odpowiedział: - Tak, oni chcą się cieszyć życiem, ale oni sobie te życie zupełnie inaczej wyobrażają. My, roztrząsamy to jako ludzie rozumu, więc nie jesteśmy w stanie zrozumieć, dlaczego bogata Rosja, gdzie wszyscy mają dużo pieniędzy, wszyscy jeżdżą za granicę, a jako, że wszyscy mają więcej pieniędzy niż inni, to wszyscy ich szanują, bo są fajni, są dobrymi klientami, itd. Więc czego jeszcze tym ruskim brakuje?! Bo my podchodzimy do życia, do rzeczywistości racjonalnie,, a Rosja jest krajem absolutnie irracjonalnym. I z powodu tego, że ruscy uważają, że są niewystarczająco szanowani, to bardzo zaczyna ich to niepokoić.
Przecież tylko w języku rosyjskim jest to przysłowie = jak się boją, to szanują =,
Dla Rosji te dwa pojęcia – bojaźń i szacunek – są jednoznaczne.
Takim właśnie ruskim powiedzeniem żyje i oddycha cały kraj. Ale racjonalnego wyjaśnienia, co się dzieje, nie ma.

Felsztyński powiedział jeszcze: - Rządzi od 100 lat KGB. Tych ludzi nikt nie uczył budowania, nikt nie uczył tworzenia. Ich uczono wyłącznie zabijania i niszczenia. I to jest w ich krwi. Tych ludzi są dziesiątki, setki tysięcy. Jest ich pełno.

Jurij Felsztyński uważa, że z powodu mocno zaszczepionej im idei imperialnej, wszyscy Rosjanie uważają się za lepszych od innych.
A ja dodam, że cały naród rosyjski cechuje fanatyzm i nikczemny sposób myślenia. Nawet tamtejszych intelektualistów i prawosławnych popów.

Moje obserwacje z kontaktów, a także pracy z Rosjanami, potwierdzają tę tezę. I to w pewien drastyczny sposób: mimo wyraźnej nędzy, braku kultury i wykształcenia, gdy dyskusja schodziła na tematy, czy to międzynarodowe, czy konkretnie rosyjski, prezentowali oni w stosunku do nas, w szczególnie dobrze zapamiętanym momencie – do Polaków, Norwegów i Amerykanów, pełną pogardy nienawiść. Rosjanin, już nie młody, czuł się upokorzony, że on, lepszy człowiek musi pracować u tych gorszych od niego, małych ludzi. Czy nie taka sama postawa jest prezentowana teraz przez najpośledniejszych ruskich sołdatów na Ukrainie? Czy mordując człowieka na ulicy, on po prostu myśli, że właśnie zgniata karalucha?

Aby ich wreszcie wyleczyć z tej imperialno – bolszewickiej fantasmagorii potrzebne jest jedno: - muszą ponieść sromotną klęskę na Ukrainie. Tylko to zdoła ich otrzeźwić.

Jak Felsztyński wyjaśnia, to, co sie dzieje z rosyjskim narodem, to nic nowego. By daleko nie sięgać, identycznie Hitler i cały ten nazizm, zaczadził wszystkich Niemców. I tylko totalna klęska w 1945 niemalże natychmiast ich uzdrowiła. No, może nie do końca, jak to dzisiaj widzimy. Jednakże żaden z nich już do hitleryzmu się nie przyzna.

Istnieje jednak dla wolnego świata duży problem. Ukraińcy są w stanie się obronić, lecz nie są w stanie zniszczyć Rosji na tyle, by długo się nie podniosła.

Rosyjski pisarz i historyk jest przekonany, że w końcu NATO będzie musiało się zaangażować w tę wojnę. Inaczej powoli, lecz z siła walca drogowego, ruscy ruszą na Mołdawię, a potem na państwa bałtyckie. Czyli dokładnie tak, jak to przepowiedział Lech Kaczyński.

Niestety, to nie jest tylko jeden poważny problem w obecnej sytuacji. Bolszewicy, swoją marksistowską ideologią zdołali zatruć i wyprać mózgi wielu ważnym ludziom na zachodzie. A tych, co na tę truciznę byli odporni, znając ich słabe strony, w tym chciwość i wybujałe ambicje, po prostu kupili.
Mamy więc na zachodzie Europy takie państwa, jak Niemcy, Francja, Niderlandy, Belgia, Austria, Włochy, które deklaratywnie "walczą" z Putinem, a po cichu go wspierają. Bo interesy z Moskwą przynosiły im wielkie dochody. Więc pragną, by tak było dalej.
W rezultacie tylko oś anglosasko – słowiańska, a teraz na szczęście również skandynawska, ma wolę walki bez hamulców. Pojmują, że Rosja imperialna musi być zniszczona i pozostawić można tylko Rosję – kraj, jak jeden z wielu.

Jest kłopot. Lepiej by było, by cały Zachód, przeciwko któremu przecież Putin się postawił, był zjednoczony – zwarty i jednomyślny. Na szczęście przeważająca siła jest po stronie osi, gdzie na czele stoi najpotężniejsze państwo, USA, a także silna Kanada, Australia, Wielka Brytania i Japonia. Jak również silne w swym zjednoczeniu państwa Trójmorza, państwa wschodniej flanki cywilizacji europejskiej.

Straszy się opinię publiczną, w większości nieco strachliwą i bez należytej wiedzy ludność, szaleństwem Putina, który w desperacji sięgnie po swoją broń nuklearną.
Nawet wielu publicystów i dziennikarzy, kochających granie na emocjach, stosuje ten tani chwyt.

Mad – to po angielsku szalony. Ale MAD to Mutual Assured Destruction – wzajemnie zagwarantowane zniszczenie.
To filar wojskowej strategii odstraszania. Nie ważne, kto pierwszy sięgnie po broń atomową, ma on również 100% pewności, że sam też zostanie całkowicie zniszczony.
Przypomnę, że Jurij Felsztyński powiedział, że Rosjanie również chcą dobrze żyć. Tylko inaczej. Nie są samobójcami.

Jestem mimo wszystko optymistą, a może tylko mi się wyśniło, że zwyciężymy.
Zniszczymy imperium zła. A to, co potem z tego zostanie, niech, jak chce na swój sposób, rozwija się buduje i tworzy. Ma przecież tyle bogactw.

Już dawno temu, nie tylko Roland Reagan to wiedział, ale martwił się też nasz święty Jan Paweł II.

.